De VVD is veranderd. De heldere taal en recht(s)e koers van Frits Bolkestein verdwenen. De partij is alleen nog maar uit op consolidatie van macht, mijdt angstvallig risico’s en tilt niet zwaar aan liberale beginselen, schrijft Gerry van der List.
Lees de blog van Robbert de Witt terug: Sigrid Kaag, Nederlands eigen Hillary Clinton. Maar wat bedoelt ze met haar ‘klus’?
30-1-2021
Bij de publieke omroep kijken ze niet op een paar centen. Zo mocht Shuchen Tan jarenlang Sigrid Kaag volgen, waarbij ze tal van verre oorden aandeed. De kijkers staken niet zoveel op van al die snoepreisjes van de documentairemaker. Het enige memorabele moment uit haar portret kwam toen de D66-minister in eigen land kennisnam van een goede score van Forum voor Democratie in de peilingen en verzuchtte: ‘Wie zijn die mensen?’
Deze opmerking werd algemeen gezien als een hooghartige blijk van politiek onbegrip. Kaag zou weigeren te snappen waarom een forse groep Nederlanders een voorkeur uitspreekt, of uitsprak, voor de partij van Thierry Baudet. Maar ook wie de vaderlandse politiek goed en zo onbevangen mogelijk volgt, kan zich verbazen over de motieven van kiezers. Zo blijft het succes van de VVD in peilingen toch enigszins raadselachtig.
Aan de prestaties van haar ministers dankt de partij vast haar populariteit niet. Eric Wiebes is tot opluchting van veel Nederlanders inmiddels opgestapt wegens een evident gebrek aan politieke vaardigheden, maar zijn liberale collega’s in het kabinet hebben evenmin een verpletterende indruk gemaakt. Sander Dekker, Cora van Nieuwenhuizen en Stef Blok staan trouwens ook niet op de kandidatenlijst voor de komende verkiezingen.
Iedere liberale intellectueel lijkt gedeprimeerd afgehaakt
Klaas Dijkhoff ontbreekt eveneens op de lijst. Hij is de zoveelste VVD-kroonprins die Den Haag verlaat zonder de troon te hebben bestegen. Hij heeft nog wel een belangrijk stempel op het verkiezingsprogramma gedrukt. Uitgangspunt was een werkstuk van zijn hand met de boodschap dat je liberale uitgangspunten in de praktijk niet zo serieus moet nemen. Het gaat om gezond verstand. Zo kan het gebeuren dat de VVD nu eensgezind instemt met een draconische, nogal onliberaal ogende maatregel als de avondklok.
Dissidente stemmen ontbreken. Van het onafhankelijke wetenschappelijk bureau hoor je zelden iets en iedere liberale intellectueel lijkt inmiddels gedeprimeerd afgehaakt. Opvallend zwijgzaam zijn de vijftigers en zestigers die zich ooit bij de partij hebben aangesloten uit enthousiasme voor de heldere taal en recht(s)e koers van Frits Bolkestein. Van die VVD is weinig meer over.
Stoere taal van Bente Becker roept hoongelach op
Af en toe spreekt een Kamerlid als Bente Becker wel stoere woorden, bijvoorbeeld over de noodzaak om het asielbeleid op orde te krijgen. Begrijpelijk hoongelach is dan haar deel. De VVD domineert al ruim tien jaar de regering zonder de immigratie in te dammen. De kans is dus klein dat ze dat na 17 maart in een hoogstwaarschijnlijk – nog – linkser kabinet ineens wel gaat doen.
Het consolideren van de macht staat centraal, wat tot grote angstvalligheid leidt. Bij de selectie van kandidaten voor Eerste en Tweede Kamer werd zo min mogelijk risico genomen. In de VVD moeten ze er niet aan denken dat ze per ongeluk een eigenwijze volksvertegenwoordiger als de CDA’er Pieter Omtzigt binnenhalen.
Een schrikbeeld is ook een vertrek van Mark Rutte. Als hij plaats zou maken voor de nummer 2 van de lijst, Tamara van Ark, zou de duikeling in de peiling ongetwijfeld enorm zijn. Daarom durfde geen VVD’er de lijsttrekker aan te sporen het voorbeeld te volgen van Lodewijk Asscher, de PvdA-leider die wel begreep dat hij na de toeslagenaffaire politiek ongeloofwaardig was.
Behendige Mark Rutte glipt als een aal overal doorheen
De VVD profiteert van problemen bij de electorale concurrenten. Verder blijven de sympathieke uitstraling, welsprekendheid en behendigheid van de voorman de voornaamste troef. Glad als een aal glipt Rutte overal doorheen. Van slecht beleid, zoals het vaccinatiedrama, krijgen andere ministers de schuld. Beginselvastheid is de premier vreemd. Zelfs van de ‘Rutte-doctrine’, die een dubieuze rechtvaardiging bood voor het achterhouden van informatie, heeft hij afstand genomen. Noodgedwongen bekeerde Rutte zich tot transparantie.
Onder druk van coalitiegenoten heeft hij ook met tegenzin het ontslag van zijn kabinet aangeboden. Maar vlak nadat hij was gefileerd vanwege zijn nalatigheid in de toeslagenaffaire, hield hij het parlement schaterend voor dat hij nu meer macht heeft omdat hij niet meer naar huis kan worden gestuurd. Blijkbaar zijn er kiezers die dit bewonderenswaardig leiderschap vinden. Dat zijn dus de mensen die VVD stemmen.
ELSEVIER
0 reacties :
Een reactie posten