Afbeelding: WEF.








Een gastbijdrage van H. Sterling Burnett en Christopher Talgo.
Vertaling: Martien de Wit.
Politici, bureaucraten en met de politiek verstrengelde leiders in de industrie op de hele wereld beginnen het idee van een Great Reset (het grote op nul terugzetten) van de wereldeconomie en politieke systemen te stimuleren. In werkelijkheid is het plan een opgewarmd soort socialisme, met dezelfde dodelijke, verpletterende gevolgen voor alle mensen die gedwongen worden onder dat regime te leven. Omdat de Great Reset grotendeels wordt gepusht als reactie op de zogenaamde klimaatcrisis, vond ik dat de lezers van Climate Change Weekly er meer over zouden moeten weten. En er zijn geen betere deskundigen om ons daarover te informeren dan de Heartland-wetenschappers, in dit geval Chris Talgo, die er regelmatig over schrijft op Stopping Socialism.
H. Sterling Burnett.
Begin juni onthulde het World Economic Forum de Great Reset (het grote terugzetten op nul). Zoals uitgebreid onderzocht op StoppingSocialism.com (een project van het Heartland Institute), is de Great Reset een schijnvertoning, die heel weinig te maken heeft met het redden of behouden van het milieu, maar alles te maken heeft met vriendjeskapitalisme en het met dwang onbetrouwbare en onbetaalbare groene-energieprojecten op te leggen aan de wereld. Kortom, de Great Reset is de Green New Deal op wereldwijde schaal.
Zoals de voorstanders van de Green New Deal bij de uitrol ook deden, gebruiken degenen die de Great Reset promoten angstaanjagende en ongefundeerde doemscenario’s om mensen te laten geloven, dat dit de enige manier is om een ​​wereldwijde apocalyps af te wenden.
Volgens Klaus Schwab, oprichter en uitvoerend voorzitter van het World Economic Forum:
“… hebben we maar één planeet en we weten dat klimaatverandering de volgende wereldwijde ramp kan zijn met nog meer dramatische gevolgen voor de mensheid. We moeten de economie koolstofarm maken in de nog resterende korte periode en ons denken en gedrag opnieuw in harmonie brengen met de natuur.”
“We hebben een mentaliteitsverandering nodig, van korte termijn naar lange termijn denken, van aandeelhouderskapitalisme naar verantwoordelijkheid van belanghebbenden. Milieubeleid, sociaal beleid en deugdelijk bestuur moeten een vast onderdeel zijn van de verantwoordingsplicht van bedrijven en overheden …”
zei Schwab.
Dat klinkt net zo griezelig als de voorspelling van de republikeinse politica/activiste Alexandria Ocasio-Cortez (D-NY), dat de wereld over 12 jaar zal eindigen, tenzij de Green New Deal wordt omgezet in beleid.
Om niet achter te blijven, beschreef de Prins van Wales de dringende behoefte aan de Grote Reset in deze termen:
“Om onze toekomst veilig te stellen en vooruitgang te boeken, moeten we ons economisch model doorontwikkelen en de mens en planeet centraal stellen in de wereldwijde waardecreatie. Als we uit deze crisis één belangrijke les kunnen leren, dan is het wel dat we de natuur centraal moeten stellen in onze manier van werken. We kunnen simpelweg geen tijd meer verspillen.“
Het is veelzeggend dat bijna alle wereldleiders die pleiten voor een enorme economische en sociale transformatie als reactie op klimaatverandering, zeggen dat we deze alomvattende veranderingen onmiddellijk moeten doorvoeren, anders zal de wereld eindigen. Hoe weten ze dat? Dat weten ze niet.
De secretaris-generaal van de VN, António Guterres, gooide olie op het vuur en zei:
“De Great Reset is een welkome erkenning dat deze menselijke tragedie een wake-up call moet zijn. We moeten meer gelijkwaardige, inclusieve en duurzame economieën en samenlevingen bouwen die veerkrachtiger zijn in het licht van pandemieën, klimaatverandering en de vele andere wereldwijde veranderingen waarmee we worden geconfronteerd.”
Gemakshalve biedt noch Guterres, noch één van de anderen, specifiek beleid dat hun klimaatdoelstellingen zou kunnen realiseren. Ze vertrouwen op platitudes en feelgood-sentimenten om steun te krijgen voor hun pleidooien.
Misschien is de meest veelzeggende beschrijving van de enorme omvang en reikwijdte van de Great Reset afkomstig van Ma Jun van het China Green Finance Committee. Jun zegt dat de wijzigingen die in de Great Reset zijn beschreven, “groener moeten zijn dan alle eerdere herstelacties.”
Jun zegt dat het stimuleringspakket van de Great Reset erg groot is – groter dan historische bedragen. Hoe groot? Volgens Jun ongeveer 20 procent van het Amerikaanse BBP of 8 procent van het Chinese BBP. Dat is groter dan groot.
Jun schetste ook het volgende beleid als essentieel onder de Great Reset:
1. “Zorg ervoor dat het percentage groene projecten hoger is dan ooit in de geschiedenis.”
2. “Zorg ervoor dat projecten die niet als groen kunnen worden aangemerkt, volgens strikte milieunormen worden uitgevoerd.”
3. “Consumptiestimuli moeten groen zijn. Overheden zouden een lijst kunnen maken van groene consumptiegoederen en deze zouden de voorkeur moeten krijgen op een lijst van consumentensubsidies en kortingen.”
4. “Programma’s voor het genereren van werkgelegenheid moeten groen zijn. Arbeidsmigranten hebben hun baan verloren. In plaats van hen een werkloosheidsuitkering te betalen, zouden we hen moeten vragen bomen te planten en hen daarvoor betalen.”
5. “Overheden moeten zoveel mogelijk rekening houden met groene obligaties. Dit vergroot de marktparticipatie en stimuleert ook de particuliere sector om mee te doen.”
6. “Alle centrale banken die overwegen kwantitatieve verruiming te gebruiken, moeten groene obligaties gebruiken.”
Het is ironisch dat China aandringt op dit extreem groene beleid. China loopt wereldwijd voorop in de uitstoot van koolstofdioxide en is een van ’s werelds belangrijkste gebruikers van fossiele brandstoffen, waaronder steenkool. ‘Doe wat ik zeg, niet zoals ik doe’ lijkt hier van toepassing te zijn.
De Great Reset gaat niet over het ‘redden’ van het milieu. De Green New Deal evenmin. In werkelijkheid zijn beide programma’s Trojaanse paarden voor massale inkomensherverdeling op een tot nu toe nooit eerder vertoonde schaal. Tot op heden hebben veel prominente Democraten en extreem-linkse organisaties (vooral milieu-organisaties) de Green New Deal en/of de Great Reset ondersteund.
Volgend jaar organiseert het World Economic Forum een topbijeenkomst om
“… belangrijke wereldwijde overheids- en bedrijfsleiders in Davos te verbinden met een wereldwijd netwerk van multistakeholders in 400 steden over de hele wereld voor een op de toekomst gerichte dialoog, gedreven door jongere generaties.”
Het laatste wat de wereld nodig heeft, is een stel onaanraakbare elites die op vakantie zijn in Davos, Zwitserland, met het plan de wereldeconomie te ‘resetten’ op basis van nepwetenschap en sociale rechtvaardigheidsclichés om de aanhangers van Greta Thunberg te plezieren.
Als deze elites zich echt zorgen zouden maken over de wereldwijde klimaatverandering, moeten ze afstand doen van hun jetset-levensstijl en leven zoals de rest van ons. Helaas lijkt het onwaarschijnlijk dat Greta haar 15 minuten-roem opgeeft en weer full time naar school gaat.
***
Chris Talgo (ctalgo@heartland.org) is redacteur bij het Heartland Institute.