De invloed van de media op het denken van de massa

Wie de media beheerst, kan bepalen hoe de massa denkt. Internationale persbureaus, radio- en tv-zenders en ook pr-organisaties confronteren de burgers met leugens, verdraaiing van feiten en het verzwijgen van  nieuws waarvan men vindt dat de burgers het niet mogen weten. 

Geplaatst op 15 januari 2015door E.J. Bron

(Door: reageerbuis)

George Orwell (1903-1950): “Vroeg in mijn leven heb ik opgemerkt dat geen enkele gebeurtenis ooit correct in een krant vermeld wordt.”

De berichtgeving van over de hele wereld komt samen in slechts enkele persbureaus, die weer worden gecontroleerd door overheden. Bekend is dat de Amerikaanse regering de media volledig controleert. In de VS schijnen de media onlangs met de regering de afspraak te hebben gemaakt om niet langer over ebola-besmettingen te schrijven.

Ook pr-organisaties spelen een rol bij het verspreiden van “nieuws” c.q. onwaarheden. In 2009 bijvoorbeeld waarschuwde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) voor een wereldwijde Mexicaanse griepepidemie. Later bleek dat de WHO er door farmaceutische bedrijven toe was gebracht haar waarschuwingen voor een pandemie naar buiten te brengen. Regeringen in de hele wereld, ook in Nederland, hebben toen onnodig veel geld uitgegeven om burgers te laten inenten.

Talrijk zijn de onderwerpen, waar de gewone burger geen weet van heeft.  Met name journalisten in het Westen zijn voor het merendeel instrumenten van de grote bazen achter de schermen. Pers, radio en televisie zijn in handen van de elite die ook de politiek beheerst. Wat volgens de machthebbers achter de schermen bekend moet worden, wordt breed uitgemeten, terwijl zaken die men wil verzwijgen niet aan de orde komen. John Swainton, gedurende vele jaren uitgever van de New York Times, zei tijdens zijn afscheidsrede aan zijn medewerkers, ,,Er bestaat niet zoiets als een vrije pers. Niemand durft het aan zijn eigen mening eerlijk weer te geven. Wij zijn allemaal instrumenten en horigen in dienst van de financiële machthebbers achter de schermen. Wij zijn niets anders dan marionetten die dansen en springen wanneer er aan de touwtjes getrokken wordt.”  FOX News, CNN en BBC volgen trouw de opdrachten van de wereldelite. De goedgelovige lezers en kijkers hebben geen idee dat zij voor de gek gehouden worden. De politieke en financiële elite bepaalt in grote lijnen wat er in het nieuws komt en wat niet, zodat de waarheid naar willekeur wordt verdraaid. Dit wordt geïllustreerd door David Rockefeller, die de vergadering van de Bilderbergers in 1991 begon met de woorden: “Wij danken de Washington Post, de New York Times, Time Magazine en andere publicisten, wier directeuren onze bijeenkomsten hebben bijgewoond, dat zij hun belofte van discrete geheimhouding al 40 jaar lang hebben gehouden. Het zou onmogelijk zijn geweest om ons plan voor de wereld te ontwikkelen als wij in de publiciteit zouden zijn gekomen.” Ook de EU heeft er een handje van om de burger informatie te onthouden. Over de gevolgen van het in werking treden van het ESM is nauwelijks in de dagelijkse kranten geschreven om over Target-2 nog maar te zwijgen. In de aanloop naar de kredietcrisis namen de media de waarschuwingen van financiële journalisten nauwelijks op.

Omgekochte journalisten

Soms komt het voor dat een journalist zijn frustraties naar buiten brengt, zoals Udo Ulfkotte, voorheen 17 jaar journalist bij de Frankfurter Allgemeine Zeitung, in zijn boek “Gekaufte Journalisten”. Hij onthult dat hem werd geleerd te liegen en te verraden. Hij werd betaald door de CIA en de Bundesnachrichtendienst om het nieuws te manipuleren in het voordeel van de Verenigde Staten. Volgens Ulfkotte zijn de westerse media door en door corrupt. Hij maakt duidelijk dat de berichtgeving over het conflict in Oekraïne in strijd is met wat zich daar werkelijk afspeelt en dat vanuit de coulissen wordt aangestuurd op een oorlog met Rusland. Nieuwsmedia maken de geesten rijp voor een oorlog met dat land. Veel journalisten onderhouden contacten met zgn. Atlantische organisaties. In de tijd dat Saddam Hoessein nog een bondgenoot was van de VS, die hem steunden in zijn oorlog tegen Iran, was Ulfkotte getuige van een Irakese gifgasaanval met duizenden dode Iraniërs als gevolg. De foto´s die hij daarbij maakte, werden niet geplaatst en moest hij zelfs overdragen aan het Verband der Chemischen Industrie; het gifgas kwam uit Duitsland.

In zijn boek noemt Ulfkotte de namen van veel journalisten die op de loonlijst van Washington staan. Hij heeft een afkeer van de islam sinds hij door de Taliban in Afghanistan werd gedwongen om zijn christelijk geloof vaarwel te zeggen en zich te bekeren tot de islam onder bedreiging van het doorsnijden van zijn keel en onthoofding met een zwaard. Geen enkele Duitse mainstream journalist is het op straffe van ontslag toegestaan om zijn boek te bespreken. Volgens Ulfkotte daalt het aantal krantenabonnees en hij adviseert om de krant de deur uit te doen en de journaals weg te zappen. Hij ziet nog maar weinig in betaalde journalistiek; hij prijst daarentegen het internet als medium.

Anti-Israëlpropaganda

Hans Moll, die 23 jaar op de redactie van de NRC werkte, beschrijft in zijn boek “Hoe de nuance verdween uit een kwaliteitskrant; NRC-Handelsblad neemt stelling tegen Israël” hoe vooral de berichtgeving over Israël wordt gemanipuleerd door die krant. Hij toont aan dat deze vooringenomen is in de weergave van het Midden-Oostenconflict en bovendien weinig oog heeft voor het groeiende antisemitisme in de Arabische islamitische wereld. Er is geen twijfel dat de NRC de laatste jaren een uitgesproken Israël-kritische redactie heeft. Ook is er een restrictief beleid ten aanzien van pro-Israëlische ingezonden brieven, terwijl de pro-Palestina verhalen in overmaat worden opgenomen.

Daarin staat de NRC trouwens niet alleen. Uit een onderzoek van de Roosevelt Universiteit in Chicago naar de ‘objectiviteit’ van Reuters – één van de drie belangrijkste internationale persbureaus waar alle reguliere Westerse media zich op baseren – blijkt dat Reuters’ persberichten over het Midden-Oosten “systematisch bedorven zijn door propaganda en de lezers beïnvloeden om de kant van het PLO-bewind in Ramallah en Arabische landen te kiezen, tegen Israël.” Uit een ander onderzoek bleek al eerder dat de BBC al jaren een lastercampagne tegen de Joodse staat voert. Zo werd in 2007 een verslaggever van de BBC als Hamas-activist ontmaskerd tijdens de onderhandelingen over de vrijlating van de Britse journalist Alan Johnson die in Gaza werd gekidnapt.

Professor Henry Silverman bestudeerde 50 artikelen van Reuters over het Midden-Oosten. De meeste van deze artikelen werden vrijwel ongewijzigd overgenomen door de westerse media, De nieuwsberichten werden – mede aan de hand van het journalistenhandboek van Reuters zélf – geanalyseerd op het gebruik van propagandistische taal en drogredenen. In ieder artikel werden gemiddeld 22 van dit soort missers aangetroffen. Vervolgens kregen studenten die een neutrale houding hadden tegenover het Midden-Oostenconflict deze artikelen te lezen. Resultaat: na afloop bleken ze allemaal een pro-PLO standpunt te hebben ingenomen.

Net als Reuters, de BBC en de NRC, verspreiden ook de NOS, Volkskrant en NU.nl, die door veel Nederlanders als ‘objectief’ worden beschouwd, al jaren éénzijdige anti-Israël propaganda en pro-PLO nieuwsberichten. Uit een recent onderzoek in Duitsland bleek dat de media daar voor 70% worden beheerst door journalisten die zichzelf rekenen tot het linkse of extreem linkse – en dus anti-Israëlische – politieke kamp. In Nederland is dat zeker niet lager.

Het gaat precies zoals Josef Goebbels, de nazi-minister van propaganda, destijds al zei:“Als je een speciaal doel wilt bereiken, bedenk je een grote leugen. Door deze steeds te herhalen, gaan de mensen vanzelf geloven dat het waar is wat je zegt. Op dat moment is de leugen geen leugen meer, maar is de leugen een nieuwe waarheid geworden.”

Bescherming van de islam

Veel journalisten nemen de islam in bescherming: de islam wordt bij voorkeur afgeschilderd als een vredelievende godsdienst; er wordt benadrukt dat een misdaad of aanslag niets met de islam te maken heeft. Vaak wordt ten onrechte onderscheid gemaakt tussen islam en islamisme en wordt gesuggereerd dat het aantal fundamentalisten niet zo groot is. Er heerst een soort zelfcensuur over de islam en daartegenover wordt een sterk westers schuldbesef tentoongespreid. Al te vaak horen we dat moslims worden buitengesloten en worden economische motieven aan een wandaad gekoppeld, zodat de schuld van de wandaad bij de samenleving wordt gelegd. De daders zelf meten zich een slachtofferrol aan. Media beschuldigen critici van de islam ervan terreurdaden uit  te lokken en houden niet op om deze mensen te demoniseren. De hoofdredacteur van De Telegraaf, Jules Paradijs, toonde zich op de dag na de aanslag op Charlie Hebdo zeer politiek correct toen hij tegen zijn medewerkers zei dat die niets met de islam te maken had, dat het terrorisme was.

Aanslag op Charlie Hebdo

De aanslag op Charlie Hebdo was aanleiding tot een grote mars door Parijs om de vrijheid van meningsuiting te verdedigen. En dat in een land waar nu al, net als in Zweden, wetgeving bestaat om kritiek op de islam strafbaar te maken. Onze minister-president was met zijn minister van Justitie evenals vele andere regeringsleiders daarvoor naar Parijs gekomen. Slechts politiek correcten waren uitgenodigd. Allen weten ongetwijfeld dat de EU-elite een wet voorbereidt om islamcritici, de “islamofoben” en “racisten”, de mond te snoeren. Als het zover is, zullen de regeringsleiders zich daar vast niet tegen verzetten. De mars was een hypocriete vertoning. De Duitse en Nederlandse media verzwegen waar en hoeveel jonge Franse moslims de laffe moorden bejubelden. De hierboven genoemde Ulfkotte heeft een open brief geschreven aan de heer H. Heinen, president van de Vereniging van Duitse Krantenuitgeverijen, naar aanleiding van diens commentaar “Laten we ons verdedigen”. Daarin beschuldigt Heinen PEGIDA van “perfide propaganda” en “vage angsten”. Ulfkotte maakt duidelijk dat die “vage angsten” van vele islamcritici het gevolg zijn van doodsbedreigingen aan hun adres en dreigingen met aanslagen. IS en Al- Qaida hebben opgeroepen om nu toe te slaan in het Westen, dus die angsten zijn zeker niet “vaag”.

De burgers krijgen al vele jaren een vertekend beeld van de werkelijkheid voorgeschoteld door de zogenaamd ‘onafhankelijke’ nieuwsmedia, die intensief gebruikt worden om de burgers op door hogerhand bepaalde manieren te laten denken en handelen. Daarentegen worden mensen en (alternatieve) media die tegen deze gangbare politieke correctheid opstaan al heel gauw uitgemaakt voor fascisten, rechts-extremisten of zionisten. Personen die niet in de pas lopen van de politieke elite worden gedemoniseerd, de anderen kunnen zeggen wat ze willen zonder daarop te worden aangesproken. Hoofdcommissaris van Politie in Amsterdam Van Riessen stelde bij Pauw en Witteman openlijk voor om Wilders te mollen en zijn aanhangers te deporteren.

Door:
reageerbuis(voor www.ejbron.wordpress.com)