Klimaatverandering – altijd en eeuwig

Het weer en het klimaat van de aarde zijn altijd onderhevig geweest aan voortdurende veranderingen.

8-10-2025

Klimaatverandering – altijd en eeuwig

Door Willie Soon.

• Het klimaat is altijd onderhevig geweest aan voortdurende verandering.

• Kooldioxide is het gas van het leven.

• De bangmakerij tegen CO₂ is niet gebaseerd op wetenschappelijke bevindingen.

• Het is tijd om te stoppen met het demoniseren van CO₂.

***

Het weer en het klimaat van de aarde zijn altijd onderhevig geweest aan voortdurende veranderingen. Deze veranderingen worden veroorzaakt door veranderende omstandigheden van land en zee in de loop van geologische tijdperken, tektonische krachten en externe invloeden zoals de zon en de planeten van ons zonnestelsel. De wetenschap heeft ons begrip van de nauwe relatie tussen de energie-output van de zon en de weer- en klimaatsystemen van de aarde aanzienlijk verbeterd.

Het is echter verontrustend dat antiwetenschappelijke organisaties en regeringen over de hele wereld momenteel het idee promoten dat het klimaat op aarde statisch en onveranderlijk moet blijven. Deze groepen beweren dat het klimaat verslechtert als gevolg van de toename van het kooldioxidegehalte sinds het begin van de industriële revolutie, ongeveer 240 tot 260 jaar geleden.

Deze opvatting wordt gepropageerd ondanks het gebrek aan direct of indirect bewijs dat kooldioxide een gevaarlijke opwarming van de aarde veroorzaakt. Desalniettemin zijn deze groepen erin geslaagd een grotendeels ongeïnteresseerd publiek ervan te overtuigen dat we het klimaat op aarde moeten stabiliseren door kooldioxide in de atmosfeer te verminderen, zonder te definiëren welke concentratie wenselijk is of welke “juiste” temperatuur op aarde moet worden gehandhaafd.

Paus Leo XIV.

Op 9 juli hield paus Leo XIV een preek in de tuin van het dorp Laudato Si’, waarin hij verklaarde:

We moeten bidden voor de bekering van zoveel mensen binnen en buiten de Kerk die nog steeds niet beseffen hoe dringend het is om voor ons gemeenschappelijk huis te zorgen. … We zien zoveel natuurrampen in de wereld, bijna dagelijks en in zoveel landen, deels veroorzaakt door de excessen van het mens-zijn, door onze levensstijl.

De paus gaf ook een waarschuwing voorafgaand aan de Wereldgebedsdag voor de zorg voor de schepping op 1 september:

Onze aarde wordt verwoest. Overal leiden onrecht, schendingen van het internationaal recht en de rechten van volkeren, ernstige ongelijkheden en de hebzucht die hen voedt tot ontbossing, vervuiling en verlies van biodiversiteit. Extreme natuurverschijnselen als gevolg van door de mens veroorzaakte klimaatverandering nemen toe in intensiteit en frequentie.

Ik voel me verplicht de lezers te herinneren aan wat ik schreef toen de encycliek Laudato Si’ 10 jaar geleden werd gepubliceerd door wijlen paus Franciscus:

“Slechts ongeveer 2% van de encycliek gaat over klimaatverandering – 4 van de 246 punten – en zelfs deze bevatten halve waarheden. Halve waarheden zijn de vijand van de wetenschap en moeten worden uitgeroeid.”

Zowel toen als nu vreesde ik dat de encycliek zich eerder liet leiden door sociale en politieke motieven dan door wetenschappelijke bevindingen. Het kantoor van de paus vergist zich wanneer het het nuttige gebruik van fossiele brandstoffen veroordeelt die het leven op aarde hebben verbeterd. Galilei zei 400 jaar geleden, toen het pausdom op dezelfde manier de wetenschap verwierp:

“Het ligt niet in de macht van een geschapen wezen om dingen waar of onwaar te maken, want dit maakt deel uit van zijn eigen aard en feit.”

Hoewel we paus Franciscus en paus Leo XIV kunnen vergeven voor hun gebrek aan bekendheid met klimaatwetenschap, grenzen hun ernstige waarschuwingen over atmosferische CO₂ aan bangmakerij. Deze voorstellen om CO₂-niveaus in naam van God te manipuleren zouden bijna komisch zijn als ze geen potentieel ernstige gevolgen zouden hebben voor het verminderen van kooldioxide door industriële activiteiten te onderdrukken. De voorstanders van dergelijke maatregelen lijken geen idee te hebben hoe de koolstofcyclus van de planeet werkt. Zelfs het stopzetten van alle menselijke industriële activiteiten, die tot op zekere hoogte plaatsvonden tijdens de Covid-19-pandemie van 2020 tot 2023, zou het CO₂-gehalte in de atmosfeer niet significant kunnen verminderen.

Wat de feiten zeggen

De cijfers vertellen een behoorlijk schokkend verhaal over CO₂. Het kolenverbruik in Groot-Brittannië is bijvoorbeeld gedaald tot een niveau dat sinds 1666 niet meer is gezien. De CO₂-uitstoot van fossiele brandstoffen in de VS is met 18 procent gedaald ten opzichte van hun piek in het midden van de jaren 2000. In juni 2025 meldde het Amerikaanse Environmental Protection Agency een afname van 38 procent in de uitstoot van energiecentrales. De luchtkwaliteit in de VS is beter dan ooit, vooral in vergelijking met China en India. Het Verenigd Koninkrijk heeft zijn uitstoot sinds de jaren 1970 met meer dan 50 procent verminderd. Wereldwijd is de CO₂-uitstoot de afgelopen tien jaar relatief constant gebleven.

En toch blijft het CO₂-gehalte in de atmosfeer stijgen – blijkbaar ondanks decennia van opofferingen en politieke veranderingen. Deze feitelijke gegevens uit de praktijk suggereren dat het wereldwijde koolstofbudget veel complexer is dan alleen het toevoegen van menselijke emissies.

CO2 in de biosfeer

Wetenschappelijk bewijs toont aan dat kooldioxide het “gas van het leven” is dat de biologische productiviteit in alle ecosystemen verhoogt. Sinds de 19e eeuw is de aarde aanzienlijk groener geworden, zelfs aan de rand van woestijnen, omdat planten efficiënter met water kunnen omgaan bij een verhoogd CO₂-gehalte. Daarentegen leidden lage CO₂-niveaus tijdens de ijstijden tot onherbergzame omstandigheden voor vegetatie en dieren in het wild. De huidige CO₂-concentratie in de atmosfeer is slechts 0,043 procent. Dit is geenszins gevaarlijk, maar mogelijk zelfs suboptimaal voor een bloeiende biosfeer.

Hoe zit het met het klimaat zelf?

De wetenschap heeft nog geen exacte definitie van het begrip “klimaat” gegeven. Het is niet alleen een statistisch gemiddelde van weersomstandigheden. Het volledige spectrum van klimatologische interacties, inclusief seizoensgebonden temperatuur- en neerslagpatronen in verschillende geografische gebieden, wordt nog steeds slechts gedeeltelijk begrepen. Degenen die volhouden dat stijgende CO₂-concentraties in de atmosfeer uitsluitend negatieve effecten hebben op het klimaat, negeren de significante positieve effecten op het leven.

Het is ontmoedigend dat grote wetenschappelijke organisaties er niet in zijn geslaagd een feitelijk begrip van klimaatverandering te verschaffen. In plaats daarvan hebben velen de afgelopen 30 of 40 jaar een uniform, alarmerend verhaal aangenomen.

De rol van de zon: onze ware bron van energie

Wat drijft de energiesystemen van de aarde? De zon – onze “Bright Orange Ball” (BOB) – levert 99,99 procent van alle energie op aarde, inclusief de energie voor fotosynthese. Sinds de jaren 1940 heeft de wetenschap veranderingen in de configuratie van de baan tussen zon en aarde gekoppeld aan de timing van de ijstijden en warme periodes van de laatste 2,5 miljoen jaar. Satellietgegevens bevestigen dat de zon geen stabiele, onveranderlijke lichtbron is; hun emissies, waaronder ultraviolette straling en röntgenstraling, variëren aanzienlijk. Deze energetische verschuivingen kunnen zelfs een rol spelen bij genmutaties en de evolutie van het leven.

Bij het Center for Environmental Research and Earth Sciences hebben we studies gepubliceerd die aantonen dat de activiteit van de zon het grootste deel – zo niet alles – van de thermische variabiliteit van de aarde verklaart. Er is echter meer onderzoek nodig om de ware dynamiek van zowel zonne- als terrestrische veranderingen te begrijpen, die nog steeds wordt genegeerd door anti-wetenschappelijke activisten.

Stedelijke hitte-eilanden en klimaatpropaganda

Ons onderzoek bevestigt dat wereldwijde temperatuurrecords aanzienlijk worden beïnvloed door het stedelijke hitte-eilandeffect, dat voor het eerst werd beschreven in het 19e-eeuwse Londen. Een recente onafhankelijke studie door Dr. Roy Spencer en Dr. John Christy bevestigt deze resultaten met behulp van temperatuurgegevens uit de VS. Deze bevindingen zetten vraagtekens bij de decennialange beweringen van “opwarming van de aarde” of “wereldwijd koken” van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de Verenigde Naties, en zelfs de herhaalde bewering van paus Leo XIV van een “brandende wereld”.

In tegenstelling tot de computermodellen van het IPCC, die een continue en versnelde opwarming voorspellen, blijkt uit gegevens uit de praktijk dat de temperatuur om de paar decennia schommelt tussen warme en koele fasen.

Wetenschappelijke integriteit versus willekeurig uitgekozen verhalen

In onze laatste twee artikelen, waarin we twee van de krachtigste moderne tools gebruiken – grote taalmodellen en de principes van forecasting science – beoordelen we de IPCC-rapporten van 2021-2023 kritisch. De conclusie? De rapporten zijn op zijn best selectief en in het slechtste geval opzettelijk misleidend. Het 35-jarige verslag van het IPCC is meer antiwetenschappelijk dan wetenschappelijk.

Het is tijd om de meedogenloze campagne om kooldioxide te demoniseren te staken.

Wetenschap en rede, niet angst, zouden onze inspanningen moeten leiden om het leven op aarde te verbeteren. De principes van leven, vrijheid en het nastreven van geluk die zijn vastgelegd in de Onafhankelijkheidsverklaring van de Verenigde Staten moeten ons kompas blijven.

Misschien is het gepast om af te sluiten met de woorden van paus Leo XIV zelf:

“Moge dit de harmonie zijn die we over de hele wereld verspreiden.”

***

Bron hier.

***