Een herziening van de 1000-jarige Eddy-cyclus

Door Henry Pool.

Ik las onlangs een artikel met de titel:

‘Bewijs voor zonnemodulatie op de klimaatverandering op aarde op millennialschaal’, door Xinhua Zhao, Willie Soon en Victor M. Velasco Herrera (2020). Ik toon het abstract en de samenvatting en discussie van de resultaten van bovengenoemd onderzoek:

Samenvatting: We gebruiken beschikbare gereconstrueerde data om de periodiciteit van zonneactiviteit (d.w.z. het aantal zonnevlekken) en de klimaatverandering op aarde te onderzoeken (temperaturen van het Qinghaimeer in China en Vostok op Antarctica, het GISP δ 18 O klimaatrecord van Groenland en de stalagmiet δ 18 O moessonrecords van de Dongge-grot in China), evenals hun cross-waveletcoherenties op millenniumschaal. We constateren dat de variaties in de klimaatindices van de aarde de 1000-jarige cycliciteit vertoonden, die recentelijk is ontdekt in de zonneactiviteit (de zogenaamde Eddy-cyclus). De cross-waveletcorrelaties tussen de millenniumcycluscomponenten van het aantal zonnevlekken en de klimaatverandering op aarde zijn de afgelopen 8640 jaar (6755 v.Chr. – 1885 n.Chr.) zowel sterk als stabiel gebleven. De millennialvariatie van het aantal zonnevlekken loopt in fase met de temperatuurvariaties van het Qinghaimeer, Groenland en de Oost-Aziatische moesson, maar in tegenfase met de temperatuurvariatie van Antarctica. De sterke en stabiele resonantierelaties tussen het aantal zonnevlekken en deze klimaatindices geven aan dat de variabiliteit van de zon mogelijk een rol heeft gespeeld bij de modulatie van dit millennialistische wippatroon van de klimaatverandering op aarde vóór het moderne industriële tijdperk.

De resultaten en grafieken van dit onderzoek zijn hier te vinden: (1) Bewijs voor zonnemodulatie op de klimaatverandering van de aarde op millennialschaal

Samenvatting en discussie: in dit artikel hebben we de gereconstrueerde datasets geanalyseerd om periodiciteiten en kruiscorrelaties tussen zonnevariabiliteit (SSN) en klimaatindices op aarde (zomertemperatuur bij het Qinghaimeer (TQ), luchttemperatuur bij Vostok in Antarctica (TA), temperatuurindex op Groenland (δ 18 OG) en moessonindex bij de Dongge-grot in China (δ 18 OD)) te onderzoeken gedurende de afgelopen 8640 jaar (6755 v.Chr.–1885 n.Chr.) vóór het moderne industriële tijdperk. We vinden dat de cyclus op millennialistische schaal de enige gemeenschappelijke oscillatie is tussen SSN en deze klimaatindices op aarde gedurende ons studie-interval. De componenten van de millennialistische cyclus van SSN en klimaatindices hebben zowel sterke als stabiele correlaties. Wanneer de zonneactiviteit sterk is (talrijke SSN’s), zal dit een opwarmend effect hebben op Groenland en het Qinghaimeer, een versterkend effect op de moesson in Oost-Azië, maar een verkoelend effect op Vostok op Antarctica. Omgekeerd, wanneer de zonneactiviteit zwak is (weinig SSN’s), zal dit een verkoelend effect hebben op Groenland en het Qinghaimeer, een verzwakkend effect op de moesson in Oost-Azië, maar een opwarmend effect op Vostok op Antarctica. Deze millenniale variaties zijn verantwoordelijk voor ongeveer 10% van de totale veranderingen in zowel de zonnevariabiliteit als de klimaatverandering.

We vinden ook dat de klimaatreactie op de zonneforcering in Vostok op Antarctica tegengesteld is aan die op het noordelijk halfrond (Qinghaimeer, Dongge-grot, Groenland). Op soortgelijke wijze ontdekten Eroglu et al. (2016) een wip-waprelatie tussen de Oost-Aziatische en Australische zomermoesson in het Holoceen gedurende de afgelopen 9000 jaar op millennium- tot subcentenniumtijdschalen, en concludeerden dat zonneactiviteit als drijvende kracht fungeert in de wip-waprelatie tussen de Oost-Aziatische zomermoesson en de Indonesisch-Australische zomermoesson door de positie van de intertropische convergentiezone te verschuiven. De tegengestelde veranderende trend in de millennium-temperaturen van twee halfronden was al 20 jaar lang ontdekt [25–31], wat de “noordelijk-zuidelijk halfrond wip” kan worden genoemd. Steeds meer bewijsmateriaal wijst erop dat dit dynamische wippatroon een hardnekkig kenmerk lijkt te zijn van klimaatverandering op de lange termijn [27,28]. De gecompliceerde oceanische en/of atmosferische processen worden beschouwd als mogelijke verklaringen voor dit wipfenomeen, en het drijvende centrum van actie voor de wip op millenniumschaal zou kunnen worden geïnitieerd vanuit het noordelijk halfrond [27,32]. In het geval dat de nadruk ligt op het noordelijk halfrond dat een leidende rol speelt voor oscillatie of wip op millenniumschaal, zou een toename van de Noord-Atlantische thermohaliene circulatie het noordelijke halfrond op hoge breedtegraad opwarmen, maar het zuidelijke halfrond op millenniumschaal afkoelen [26,27]. De modellering gebaseerd op het klimaatmodel toonde aan dat de millennium-variaties van de noordelijke temperatuur consistent blijven met de mondiale verandering, en slechts een klein deel van de zeer zuidelijke regio’s een omgekeerde trend vertoont met de mondiale variatie [29]. Daarom kunnen we het volgende scenario geven: zonneactiviteit genereert eerst positieve feedback op de mondiale aarde. Nederlands Bijvoorbeeld, zonnestraling evenals geomagnetische stormen geproduceerd door zonneactiviteit kunnen effecten hebben op de atmosfeer van de aarde [33–35]. De positieve feedback in het oceaan-atmosfeer systeem kan ook de reactie op variaties in zonnestraling versterken [36,37]. Dan zal deze wereldwijde verandering leiden tot negatieve feedback in het lokale Antarctica door complexe oceanische en/of atmosferische processen. Het is echter belangrijk om op te merken dat onze studie hier slechts is gebaseerd op gegevens van vier plaatsen op aarde. Voor toekomstige stappen moeten we meer bewijs vinden van verschillende plaatsen over de hele wereld om dit ‘noord-zuid’ wippatroon te verifiëren, evenals geloofwaardiger fysieke mechanismen die de wip-oscillaties tussen klimaatindices op het noordelijk en zuidelijk halfrond verklaren.

Einde citaat uit het artikel.

Sommigen van jullie zullen zich herinneren dat ik eerder, in 2021, een artikel over de 1000-jarige Eddycyclus heb geschreven. Zie voetnoot 1 hieronder.Ik was benieuwd of Dr. Willie Soon zou reageren op mijn vraag of de huidige opwarming van de aarde grotendeels te wijten zou kunnen zijn aan de Eddycyclus, zoals gesuggereerd door de grafiek aan het begin van dit bericht. Ik was inderdaad blij en verrast om zo snel een antwoord te ontvangen. Hij schrijft: ‘Hartelijk dank voor het delen van uw gedachten over de Eddycyclus… de grafiek die u in uw link gebruikte, klopt inderdaad. Maar ik weet zeker dat u zich realiseert dat de werkelijkheid wat complexer is.’ Hij raadt ons aan om de video te bekijken waarin hij vermeldt dat het wereldwijde temperatuurrecord vervuild is, omdat we de temperatuur meten waarvan we weten dat deze warmer wordt door de toename van gebouwen, trottoirs en asfalt die we om ons heen aanleggen. Het lijkt er ook op dat het record voor de variatie in zonnestraling (parameters en gegevens) blijkbaar door het IPCC is geselecteerd. De video duurt slechts ongeveer 15 minuten om te

bekijken.

Uit dit artikel en de video concluderen wij:

1) Er is onweerlegbaar bewijs voor een millenniumcyclus van de zon en het weer, de zogenaamde Eddy-cyclus, en dat we inderdaad de top van de golf naderen en meer opwarming ervaren, net als duizend jaar geleden. Er zijn talloze rapporten en artikelen die dit bevestigen.

Zie de voetnoten in voetnoot 1.

2) Het wip-patroon dat werd waargenomen met opwarming in tegengestelde richtingen van de hemisferen, zoals beschreven in het artikel, is in feite een perfecte verklaring voor de resultaten van mijn eigen statistische analyse in 2015 van 27 weerstations Noord-West en 27 weerstations Oost-Europa. Deze analyse toonde weinig tot geen opwarming in Oost-Europa vergeleken met significante opwarming in Oost-Europa. Zie tabel 1, voetnoot 2.

3) In de video toont Dr. Soon de resultaten van een onderzoek naar de opwarming in de VS. Daaruit bleek dat het effect van het Urban Heat Island (UHI) aanzienlijk is, namelijk 1,11K per eeuw vergeleken met 0,62K per eeuw voor niet-stedelijke gebieden. Dit is bijna 80% (1,11-0,62 / 0,62 x 100%) meer. In mijn eigen recente statistische analyse van 11 weerstations hier in Zuid-Afrika merkte ik ook een significante opwarming op in Johannesburg, Kaapstad en Oost-Londen, vergeleken met vrijwel niets elders. In dit geval noemde ik ook dat de enige reden om dit te verklaren het UHI-effect is, aangezien dit de drie steden zijn die aanzienlijk zijn toegenomen, zowel in omvang als in bevolking. Zie voetnoot 3 voor alle resultaten in Zuid-Afrika.

4) De resultaten van dit onderzoek hier sluiten de waarschijnlijkheid niet uit dat vulkanische activiteit een rol zou kunnen spelen bij de extra opwarming van de aarde die wordt waargenomen tijdens de Eddycyclus, met name in het noordelijk halfrond. Zie voetnoot 4) en 5). Sterker nog, een kleine verandering in de positie van de binnenste kern van de aarde, als gevolg van een of andere heroriëntatie ten opzichte van het magnetische veld van de zon (magnetisch roereffect), zou kunnen helpen bij het verklaren van het verschil in de opwarmingsfase die wordt waargenomen tussen de twee halfronden.

5) Tot slot wil ik hier vermelden dat ik denk dat er minstens één belangrijke factor is die bijdraagt aan de opwarming, die tot nu toe nog niet is onderzocht, en die enigszins vergelijkbaar is met het UHI-effect. Zo heb ik gemerkt dat de temperatuur van het water in de rivieren die in de Noordzee uitmonden, ongeveer even snel lijkt te zijn gestegen als het water van de Noordzee zelf. Ook zagen we bij de grote kerncentrale hier in Koeberg dat er wat vis verdween. Uiteindelijk bleek dit te komen doordat het omringende oceaanwater warmer werd.

Henry Pool.

Deze waarnemingen lijken de stelling te ondersteunen dat de toenemende hoeveelheid water die door de industrie wordt gebruikt voor koeldoeleinden, een ernstig opwarmend effect zou kunnen hebben, vanwege de toename van de dampspanning.

Er is nu steeds meer bewijs dat het kleine beetje extra koolstofdioxide in de atmosfeer, veroorzaakt door de verbranding van fossiele brandstoffen, niet de oorzaak of de hoofdoorzaak is van de extra opwarming… Zie voetnoot 6.

***

Voetnoten

1) De 1000-jarige Eddy-cyclus | Brood op het water

De duizendjarige Eddy-cyclus – Climategate Klimaat

2) Een ongemakkelijke waarheid | Brood op het water

Een ongemakkelijke waarheid – Climategate Klimaat

3) Al meer dan 45 jaar geen temperatuurverandering in Zuid-Afrika!

| Brood op het water

Al meer dan 45 jaar geen temperatuurverandering in Zuid-Afrika! –

Climategate Klimaat

4) https://www.climategate.nl/2022/08/mondiale-opwarming-hoe-en-

waar/Oppervlakteluchttemperatuur (SAT) versus