Er is geen sprake van een mondiale klimaatcrisis. Er is echter wèl sprake van een wijdverbreide kenniscrisis.

21-5-2024

De klimaatideologie negeert de wetenschap en bedreigt de mensheid

Wanneer zal het ideologische gebouw eindelijk instorten? 

Door Lee Gerhard.

Klimaatwetenschappers zouden minder snel ernstige waarschuwingen geven over de ondergang van de planeet als ze meer vertrouwen hadden in de geologische geschiedenis van de afgelopen miljoen jaar. In plaats daarvan vertrouwen ze op computermodellen, die worden beïnvloed door de vooroordelen van hun manipulatoren en niet in staat zijn rekening te houden met de talloze factoren die de mondiale temperaturen beïnvloeden.

Een kleine recente opwarming, wat de oorzaak ook is, is een onbeduidend fenomeen gezien het fluctuerend verloop van de temperatuur, afgeleid uit de de ijskernen van Antarctica, die 800.000 jaar teruggaat. Het komt erop neer dat de aarde bijna 3 graden Celsius kouder is dan 3.000 jaar geleden en zich momenteel herstelt van de langste koude periode van de afgelopen 10.000 jaar. Schreeuwende krantenkoppen over de recordhittegolven van de afgelopen honderd jaar zijn zinloos, hysterisch gebabbel.

Een diepere duik in de geologische geschiedenis – deels gebaseerd op gegevens die gedurende miljoenen jaren in diepzeesedimenten zijn opgeslagen – laat zien dat de huidige kooldioxideconcentraties van 420 delen per miljoen (ppm) een fractie zijn van eerdere niveaus, die 5.000 ppm en meer bereikten. Het CO₂-niveau bevindt zich bijna op het laagste niveau sinds het plantenleven vele miljoenen jaren geleden begon en ligt ruim onder het optimale niveau voor de gezondheid van de meeste planten.

In feite ligt de concentratie van 280 ppm halverwege de 19e eeuw ongemakkelijk dicht bij het punt waarop het plantenleven sterft: onder de 150 ppm. Gegeven het feit dat al het leven afhankelijk is van voldoende hoeveelheden van dit gas, zijn voorstellen om de CO2-uitstoot in de atmosfeer te verminderen ronduit dwaas.

Elke mondiale toename van koolstofdioxide zal positief zijn en vrijwel geen invloed hebben op de toekomstige temperaturen. Daarentegen laat de ‘bijbel’ van de menselijke geschiedenis en klimaatverandering, samengesteld door wijlen professor Hubert Lamb aan de Universiteit van East Anglia, zien dat kou dodelijk is.

Tijdens de Kleine IJstijd overtrof in delen van Engeland het jaarlijkse aantal begrafenissen dat van geboorten tussen 1660 en ongeveer 1730, meldt Lamb.

Waarom demoniseren zo velen fossiele brandstoffen? De welvaart die mogelijk wordt gemaakt door steenkool, olie en aardgas heeft veel onderzoekers de vrije tijd – en financiële middelen – gegeven om de klimaatverandering te bestuderen in plaats van te vechten om te overleven. De mondiale samenleving is voor haar voortbestaan ​​absoluut afhankelijk van betaalbare en overvloedige energie. Waarom zouden sommigen eisen dat de beschaving zich terugtrekt uit bruikbare energiebronnen om massale hongersnood, armoede en door paarden getrokken koetsen terug te brengen?

Dromen over een utopische wereld kan bewonderenswaardig zijn, maar de samenleving laten lijden door onwetendheid over de wetenschap is onverantwoord.

De mensheid wordt beroofd van waardevolle kennis, terwijl zovelen de ideologie en paniekzaaierij van klimaatalarmisten verkiezen boven het nauwgezette onderzoek van uitmuntende wetenschappers als Dr. Richard Alley, hoogleraar geowetenschappen aan de Pennsylvania State University, die pionierde in de studie van ijskernen, en Dr. Richard Lindzen, emeritus hoogleraar meteorologie aan het Massachusetts Institute of Technology, die onderzoek heeft gedaan naar de ongelooflijke complexiteit van de atmosferische fysica. We zouden gemakkelijk tientallen vergelijkbare gekwalificeerde wetenschappers kunnen noemen die grotendeels onbekend zijn buiten de wetenschappelijke gemeenschap.

Het publiek wordt ‘beschermd’ tegen empirische gegevens door de censuur van juridische en sociale media die gretig de veronderstelde noodzaak verkondigen om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5 of 2,0 graden Celsius – kunstmatige constructies zonder enige wetenschappelijke basis.

We lijden dus onder de gevolgen van ongerechtvaardigde regelgevende interventies in ons dagelijks leven, of het nu gaat om beperkingen op verwarming, airconditioning, vaatwassers en fornuizen of de hogere prijs en lagere beschikbaarheid van elektriciteit. De effecten variëren van vervelend tot levensbedreigend.

Er is geen sprake van een mondiale klimaatcrisis. Er is echter wèl sprake van een wijdverbreide kenniscrisis.

***

Lee Gerhard is emeritus senior wetenschapper, Universiteit van Kansas; voormalig directeur, Kansas Geological Survey; lid van de CO₂ Coalitie ; Getty Professor of Geological Engineering aan de Colorado School of Mines (ret.), en co-auteur van “Geological Perspectives of Global Climate Change”. Hij heeft een Ph.D. in de geologie.

Dit commentaar werd voor het eerst gepubliceerd in The Washington Times op 1 mei 2024.

Link hier.

***