Van een onzer correspondenten.

Jan Terlouw trok de theaterzalen langs met een lege stoel, een stoel voor iemand van de toekomstige generatie. De lege stoel zou verwijzen naar politieke bekommernis over het klimaat en duurzaamheid.

Inmiddels lijkt D66 zich te verslikken in de eigen klimaat-tralala. Immers, de stoel waar D66 op had kunnen zitten in de nieuw te vormen provinciebesturen is inmiddels bezet door andere partijen. Er is sowieso geen plek voor lege stoelen, ze zijn om op te zitten.

Volgens de meest recente berichten zal de partij van Sigrid Kaag en Rob Jetten in geen enkele provincie meebesturen, ondanks de ruim een miljoen euro aan affiches in bushokjes en fietsenstallingen. Volgens de verkenners zijn er gewoonweg niet genoeg raakvlakken tussen D66 en andere partijen om een gezamenlijke coalitie te kunnen vormen. De Gelderse BBB lijsttrekker Rik Loeters liet door de Telegraaf optekenen dat zelfs zijn zoon van twaalf kon zien dat de programma’s van D66 en BBB totaal niet overeenkomen.

Niemand wil meer met de door Sigrid Kaag zelf omschreven ‘constructieve middenpartij’.


En bij verkenner Fred Teeven (VVD) in Zuid Holland, die bij wijze van spreken elke crimineel eerder in de kraag vatte, ontsnapt D66 telkens door te blijven hameren op het getal van 2030. Achterna bellen heeft al geen zin meer, stelt hij moedeloos vast.

De hakken worden door D66 te veel in het zand gezet, zo is de constatering. Andere provincies geven eenzelfde beeld: niemand wil meer met de door Sigrid Kaag zelf omschreven ‘constructieve middenpartij’, terwijl andere politieke mengsels, zelfs met kruidig links, tot de mogelijkheden lijken te behoren. D66 is met haar stikstof- en klimaatpolitiek van de grote jaartallen in een politiek isolement terechtgekomen. De provincies wordt ze uitgejaagd en in het kabinet zit men in het geniep te wachten wanneer de D66 stoelen leeg zullen zijn. Het spreekwoord zegt het al: Wie al te juichend op de tafel springt doet aan de stoelendans niet meer mee.

***