Door Samuel Furfari.

Bij de verkiezingen van mei 2024 zal dat duidelijk worden.


27-4-2023


 Europese CO2-belasting: EU bijt zich vast in haar illusoire zoektocht naar decarbonisatie

In haar illusoire zoektocht naar decarbonisatie gaat de EU zelfs zo ver dat ze belasting gaat heffen op fundamentele menselijke behoeften: verwarmen, koken, wassen en mobiliteit.

Emmanuel Macron wilde reizen belasten. De “gele hesjes” verhinderden hem dat te doen. Deze keer ontsnappen we er niet aan, want de EU heeft daartoe beslist. We zijn ver verwijderd van het doel van grondleggers van de Europese Gemeenschap, die de burgers en de industrie een overvloedige en goedkope energie wilden bieden. Het zou geen verrassing moeten zijn dat burgers zich adkeren van de EU. Bij de verkiezingen van mei 2024 zal dat duidelijk worden.

Als je een kikker in heet water stopt, probeert hij te ontsnappen, maar als je hem erin stopt in een pan met koud water en langzaam de temperatuur verhoogt en het uiteindelijk laat koken, blijft hij zitten.

Na 60 jaar zorg voor economie en burgers met een visie op groei en welvaart, in homeopathische doses, bereidt de EU al enkele jaren heffingen voor onder het voorwendsel dat ze de planeet wil redden door een voorbeeld te stellen voor de rest van de wereld.

Europeanen zijn niet wijzer dan de kikker. Al jaren waarschuwen instellingen ons Europeanen dat er een prijskaartje hangt aan het CO2-vrij maken van onze samenleving. Energie zal duurder moeten worden om ons te stimuleren minder te verbruiken. De gebruiksplicht van hernieuwbare energie is geprobeerd, maar na een halve eeuw subsidies en onophoudelijke propaganda vertegenwoordigen zonne- en windenergie slechts 3% van het primair energieverbruik in de EU.

Bovendien tolereert Duitsland geen kernenergie meer, die CO2-vrij, overvloedig en goedkoop is. Om uitstoot van
CO2 te verminderen, moeten we dus minder consumeren, vrijwillig of gedwongen (belasting).

Maar de kiezers schonken er geen aandacht aan, en nu staan ​​ze voor de harde realiteit: de EU zal ons steeds onnodiger belasten. Dit is wat het doet met de “Net zero”, ook wel bekend als “Fit 55”.

Merk op dat de EU niet spreekt van een belasting, maar van een veilingsysteem voor energie. De EU zou het niet durven een energiebelasting in te voeren, omdat artikel 194.3 van het Verdrag van Lissabon bepaalt dat besluiten over belastingen op het gebied van energie unaniem moeten worden genomen. En aangezien de 27 lidstaten niet allemaal. gelijk Duitsland, overtuigd zijn dat energie duur moet zijn, is er geen sprake van een belasting op energie.

Maar dat is niet alles. In Brussel-Straatsburg aarzelt men niet om te beweren dat klimaatverandering een kans is om eindelijk “sociale rechtvaardigheid” op te leggen, dat wil zeggen om de middenklasse meer te laten betalen om de minder bedeelde sociale klassen te helpen. Op Euronews zei Malin Björk, Zweeds links Europarlementslid, dat “klimaatbeleid  tot doel heeft om sociale verschillen opnieuw in evenwicht te brengen”, terwijl hij benadrukte dat decarbonisatie “inherent is om tegen de rijken te vechten”- met “belastingen” om “de planeet te redden”. Zou het het  doel van links zijn om wraak te nemen na de overwinning van de markteconomie op het socialisme, ook wel sovjetisme genoemd?

Sinds 1992 heeft men ons willen doen geloven dat de temperatuur van de aarde steeds meer zal stijgen. Zelfs ik geloofde daarin, aangezien ik betrokken was bij het energiebeleid van de Europese Commissie van 1994 tot 2000. Het heeft tijd gekost, maar langzamerhand begreep ik dat dit allemaal overdreven was en dat we niet ‘”op weg waren naar de hel”, aldus Antonio Guterres, de secretaris-generaal van de VN.

Mijn voormalige professor aan de Université Libre de Bruxelles heeft mij geleerd, dat het niet eens is bewezen
dat de temperatuurstijging van 1,3 °C over de afgelopen 120 jaar geheel of gedeeltelijk te wijten is aan het feit dat men in een auto rijdt en stookt met gas of fossiele brandstof.

Om de onwaarschijnlijke hel te vermijden, wil men ons dwingen om onze CO2-uitstoot te verminderen. Dit is wat ons is verteld sinds 1992, toen het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering werd aangenomen. En desondanks is de wereldwijde CO2-uitstoot met 60% toegenomen. Dus besloot men ons te dwingen meer te doen. Hoe? Door meer energie duurder te maken, door deze te belasten.

Men had ons gewaarschuwd dat er belasting zou worden geheven

Zodra de tandem Ursula von der Leyen en Frans Timmermans in 2019 het roer van de Europese Commissie overnam, kondigden ze aan dat EU-burgers gedwongen zouden worden hun manier van leven te veranderen om “de planeet te redden” en te laten zien dat Europa (!) “het eerste CO2-arme continent” is.

In 2021 keurde de Europese Commissie een reeks wetgevingsvoorstellen goed met de naam “Fit for 55“, met als doel de EU-doelstelling van een vermindering van de CO2-uitstoot met 55% tegen 2030 te bereiken om in 2050 de “netto nul” te bereiken, namelijk klimaatneutraliteit.

Ze durfden echter niet te specificeren of deze doelstelling op 1 januari of op 31 december 2050 gehaald moet worden! Om ons echter te overtuigen van haar vastberadenheid, heeft de Europese Commissie een stopwatch op haar site geplaatst die tot op de seconde nauwkeurig aangeeft hoeveel tijd er nog resteert om nul CO2-uitstoot te bereiken: 9749 dagen, 5 uur, 56 minuten en 49 seconden wanneer ik deze zin schrijf .

Dit alles terwijl China vorig jaar meer dan 100 kolencentrales bouwde, en Reuters schreef zojuist dat het land van Xi Jinping van plan is de goedkeuring van nieuwe kolenmijnen te bespoedigen en de bouw van reeds goedgekeurde mijnen te versnellen om zijn basislast energievoorziening te ondersteunen tijdens piekvraag.

De Europese instellingen waarschuwden ons daarom dat ze ons leven gingen beheersen door CO2. Maar we reageerden niet. Het verbaast ons dan ook niet dat het Europees Parlement vorige week drie wetgevingsteksten heeft aangenomen die waren aangekondigd door het Fit 55-pakket: een “CO2-belasting”, vermomd als emissiehandelssysteem (ETS), een CO2-belasting aan de EU-grenzen op grondstoffen en een richtlijn om een ​​deel van de CO2-belasting “onder de armsten” te verdelen.

Als resultaat van de compromissen die de reputatie van het Europees Parlement bepalen, zijn dit honderden pagina’s wetgeving die alleen ambtenaren en adviseurs kunnen ontcijferen. Midden in de energiecrisis, nu steeds meer mensen hun verwarming lager zetten en hun energierekening niet meer kunnen betalen, belast de EU energie. Maar in welke wereld leven ze?

De Groenen in het Europees Parlement zijn tevreden, want ze vragen hier al jaren om. “We hadden het decennia geleden moeten aannemen”, zei EP-lid Jokob Dalumbe tegen Euronews. EP-lid Malin Björk (links), in hetzelfde programma, hij “betreurt dat het niet verder gaat”.

Integendeel, het lijkt mij dat het Europees Parlement te ver is gegaan door te besluiten dat EU-burgers een “CO2-belasting” gaan betalen voor verwarming, koken en wassen met warm water. Het is waar dat in Duitsland milieuactivisten een deel van de bevolking ervan hebben overtuigd dat het om de planeet te redden nodig is om met koud water te wassen, zonder zeep en steeds minder en zelfs om het toilet slechts zelden door te spoelen om water te besparen in dit regenachtige land.

Onze gas- en brandstofrekening zal stijgen, net als onze elektriciteitsrekening sinds de EU de productie van elektriciteit uit hernieuwbare bronnen heeft opgelegd. Deze keer is het dankzij het nieuwe systeem voor de handel in emissierechten (ETS II of ETS II in het Brussels-Straatsburgse jargon) voor wegvervoer en huishoudelijke brandstoffen, dat in 2027 de prijs zal bepalen voor de uitstoot van broeikasgassen van deze sectoren. Tot dusver gold het emissiehandelssysteem voor de zware industrie (staal, raffinaderijen en cementfabrieken, glasfabrieken, chemie), elektriciteitscentrales en de burgerluchtvaart. Het is uitgebreid naar de maritieme sector en er zijn plannen om de maatregelen voor de burgerluchtvaart te versterken. Vliegtickets zullen dus meer kosten. Priv’e auto’s zullen ook meer worden belast. Maar ja, het klimaat is het excuus !

In zijn grote vrijgevigheid, wetende dat veel Europeanen deze nieuwe belastingen niet zullen kunnen betalen en dat anderen ze oneerlijk en onnodig zullen vinden, heeft het Europees Parlement op voorstel van de Commissie een Europees Sociaal Klimaatfonds van 86,7 miljard euro’s goedgekeurd, die deels zullen worden gefinancierd door onze belastingen en deels door een herverdeling van inkomsten uit de “CO2-belasting”, die niet zo mag worden genoemd.

Om een ​​revolutie van “gele hesjes” te voorkomen, zal de Europese wetgever een deel van de heffingen herverdelen onder kwetsbare huishoudens, kleine ondernemingen en transportgebruikers die bijzonder getroffen zijn door energiearmoede. Gewoon definiëren en verifiëren wie er baat bij heeft, zal leiden tot een hoop administratieve rompslomp die een deel van de inkomsten opslokt. Dit wordt socialisme genoemd.


Voor milieuactivisten van alle politieke partijen is de temperatuur van het kikkerwater nog niet warm genoeg: zij zien de huidige belastingverhoging niet als een einde, maar als een begin, een springplank naar nog meer belastingen. Zoals klimatoloog Richard Lindzen (professor aan het prestigieuze MIT in Boston, maar gedeeltelijk woonachtig in Parijs) zei: “Als je CO2 beheerst, beheers je het leven”.

Als u denkt dat het eerlijk is dat u deze nieuwe belastingen betaalt, terwijl de rest van de wereld steeds meer fossiele brandstoffen blijft verbruiken, doe dan niets. Organiseer anders een alternatief voor de huidige grote meerderheid van milieuactivisten in het Europees Parlement tijdens de verkiezingen van mei 2024.

Een grote meerderheid, want deze tekst werd goedgekeurd met 413 stemmen voor, 167 tegen en 57 onthoudingen. Slechts 26% was tegen de Europese belasting op verwarming.

***

Bron Politico hier.

***