Gedurende de afgelopen acht jaar (sinds 2014) hebben de VS het Oekraïense land omgevormd tot een de facto NAVO-staat.
De VS en hun Europese NAVO-bondgenoten lokken in Oekraïne een wereldoorlog uit tegen de kernmacht Rusland
Het Westen bleef Rusland als een partner gedogen zolang het Westen kon beschikken over de Russische markt en zijn grondstoffen, en zolang Rusland van zijn geopolitieke belangen zou afzien. Dit lukte zolang het rampzalige beleid van president Boris Jeltsin Rusland zwak zou houden. In zijn gehaastheid had hij het land van een geleide economie in neoliberaal kapitalisme gestort en bracht hij aldus de Russen tot de bedelstaf. Zij raakten in moreel verval en rijke oligarchen verkochten het land en zijn grondstoffen uit aan het Westen. Intussen kon, tegen de afspraken in, de ‘defensieve’ oostwaartse NAVO-uitbreiding doorgaan tot aan de Russische staatsgrenzen. ‘Mondiale veiligheid’ was synoniem geworden aan de veiligheid van het Westen, en er ontstond een grote kloof tussen Rusland en de EU. Onder president Poetin sloeg Rusland echter een andere koers in; de oligarchen werden verbannen en de uitwassen van het neoliberalisme werden openlijk afgekeurd. In de 21ste eeuw werd deze tendens voortgezet: dankzij een combinatie van antiliberalisme, nationalisme en herleefd Oosters-orthodox christendom heeft Rusland zijn politieke en morele stabiliteit weten te herwinnen en versterkt het thans zijn bijzondere positie t.o.v. de Westerse wereldorde…
Voor zijn voortbestaan als ideologie heeft het liberalisme in zijn hoedanigheid van negatieve ideologie steeds een nieuwe vijand nodig. Het richt zich derhalve nu buiten de EU via NGO’s, de massamedia en de NAVO, op het grootste bolwerk van het illiberalisme: Rusland, die het liberalisme beschouwt als het grootste kwaad. Het geglobaliseerde Westen loopt ten einde en Rusland laat zich niet meesleuren in de afgrond. Het liberalisme creëert problemen die onliberale oplossingen vereisen. Zo’n probleem is de islam in Europa. Met zijn meer dan 50 miljoen islamitische migranten in West-Europa, heeft de islam de vorm aangenomen van een nieuwe, zorgwekkende geestelijke kruistocht. Oost-Europese landen als Hongarije, Kroatië, Bulgarije, Polen, Slowakije en Servië hebben nationalistische regeringen die zich steeds meer verzetten tegen het EU-liberalisme en islamisering van Europa. Oost-Europeanen beseffen dat de EU niet echt democratie en welvaart wil brengen, maar dat ze haar macht over hen wil vergroten en dat ze zelfs moslims naar hun christelijke landen wil brengen. Indien inheemse West-Europeanen echter nog voornemens zijn om hun samenleving en cultuur te behouden, dan zijn zij gedwongen zichzelf ook als een collectief – dus meer etnocentrisch en dus onliberaal – op te stellen, zodat zij hun cultuur terecht kunnen uitdragen als de leidende cultuur van voorkeur…
In het Westen krijgt nu zowel het christelijk geloof als het nationalisme een nieuwe impuls, want onder de druk van immigratie, centralisering en liberaal ‘wereldverlies’ grijpen mensen terug naar hun eigen etnische gemeenschap, hun religie, hun nationale symbolen en hun vertrouwde gebruiken. Mensen zoeken weer naar eenheid en verbondenheid. Ze stemmen voor Trump, de PVV of het Front National, omdat ze zich verraden voelen door hun socialistische liberale regeringen. Mensen kiezen voor de terugkeer van grenzen en de natiestaat als een vreedzame oplossing voor de riskante gevolgen van de liberale denationalisering en massa-immigratie. Zij keren zich tegen de EU en tegen de oorlogszuchtige anti-Russische houding van liberale politici. Oost-Europese landen zijn gericht tegen EU-centralisering, moslimimmigratie en de Westerse moraal en ze roepen op tot het behoud van de christelijke identiteit.
Westerse natiestaten hebben een fase van burgerlijk staatsnationalisme doorlopen, terwijl Oost-Europese natiestaten meestal gevormd zijn door romantisch-volksnationalisch denken. De erflaters van de Oost-Europese natiestaten namen afstand van het Westerse rationalisme en vonden hun kracht in de Kerk en de kloosters die hun in tijden van overheersing (het Ottomaanse Rijk, het communisme) reservoirs voor spirituele steun en culturele identiteit waren. ..
Verder geloofden ze in hun eigen etnische groep en het boerenleven. In de Balkan beschouwden de nationalistische bewindvoerders de aangeboren rechtsstelsels en democratie van de Slavische christelijke boerencommune als model voor de staat. Er bestaat een eeuwenoude kloof tussen het materialistische Westen en het spirituele Oosten. De liberale kruistocht dient geen volkeren, maar een oligarchie. Net als in de middeleeuwen is het einddoel van de Westerse kruistocht de gecentraliseerde vergaring van wereldse macht door enkele machtige organisaties. Nu heeft het liberalisme de oostelijke landen nodig om te kunnen overleven, maar deze landen hebben het liberalisme niet nodig. De VS hebben Europa in een rampzalige oorlog gelokt. Het Warschaupact was weliswaar uiteengevallen, maar de militaire tegenpool van weleer, de NAVO, bleef intact. Dit was problematisch, omdat er zich aldus een asymmetrische mondiale machtsverhouding begon voor te doen, waarvan de breuklijn dwars door Europa liep. Voor de nationale veiligheid van Rusland werd het van toenemend belang dat de NAVO op een veilige afstand zou blijven…
Onder druk van de VS op de NAVO-top in Boekarest verklaarde secretaris-generaal Jaap de Hoop Scheffer dat Georgië en Oekraïne “toetreden tot de NAVO”. Een woedende Poetin waarschuwde de leden van het genootschap dat ‘de opkomst van een machtig militair machtsblok aan onze grenzen zal worden gezien als een directe bedreiging voor de Russische veiligheid’. Rusland had gehoopt dat Oekraïne een bufferzone met de NAVO zou blijven, maar Washington wees die af. Een neutraal Oekraïne kan noch pro-westers, noch pro-Russisch blijven. Niet militair bevoorraad door de NAVO, noch door Rusland, zoals dat decennialang met landen als Zweden en Finland het geval kon zijn. Als Oekraïne een NAVO-staat zou worden, dan zou het westers wapenarsenaal de denkbeeldige demarcatielijn Rostov-aan-de-Don – Sint-Petersburg overschrijden. Vijandelijke NAVO-wapens zouden binnen enkele minuten kunnen inslaan op Moskou, alsook op de nabij de lijn gelegen steden Wolgograd en Krasnodar. Deskundigen waarschuwden ook dat Rusland zich vooral zorgen maakt om de diepe verdeeldheid in Oekraïne over het NAVO-lidmaatschap. Een groot deel van de etnisch-Russische gemeenschap is tegen lidmaatschap, wat zou kunnen leiden tot een grote splitsing, met geweld of in het slechtste geval, burgeroorlog. In dat geval zou Rusland moeten beslissen of het ingrijpt; een beslissing waar Rusland niet voor gesteld wil worden. De huidige strijd om Oekraïne draait in feite om de actieve verbreiding van de Amerikaanse macht binnen de liberale wereldorde, en de tegenstand die dit oproept…
De voormalige Amerikaanse president Obama bracht in 2014 de nazi-regering aan de macht in Oekraïne(youtube) en sindsdien is het dit land een bezet land van Washington en Brussel, waar nazi’s en fascisten de overhand hebben(BRON). Deze staatsgreep leidde bij etnische Russen veel zorgen, want al meteen schafte de nieuwe regering de Russische taal op. De bevolking in Donbas, de Krim en aan de Zwarte Zeekust kwam in opstand tegen deze regimewisseling en eisten culturele rechten op. Maar, de protesten werden hard neergeslagen door politie en leger, waarin de nazi’s de hoofdrol speelden. In het eveneens veelal Russischtalige, westelijk gelegen Odessa leidde dit tot de moord op 48 burgers (levend verbrand door de nazi’s in het gebouw). Honderden anderen raakten gewond. In de volgende acht jaren in Donbas, vonden ook duizenden Russischtalige burgers de dood, onder hen ook veel kinderen. Gedurende de afgelopen acht jaar (sinds 2014) hebben de VS het Oekraïense land omgevormd tot een de facto NAVO-staat. In december 2014 had het Oekraïense parlement nog ingestemd met opheffing van de neutrale status van Oekraïne. De inval was het enige wat de Russen nog restte, nu diplomatie uitgesloten was, de Minsk-akkoorden met voeten getreden waren en de situatie in de Donbas snel verslechterde. Poetin had nog maar een optie, ingrijpen in Oekraïne: de inwoners van Donbas te beschermen en Oekraïne te demilitariseren en denazificeren. Dankzij de psychopaten Washington en Brussel, wordt de mensheid nu geconfronteerd met een nucleaire derde wereldoorlog en de vernietiging van deze planeet!
___________________________________________________
1 reacties :
Is ons niet altijd wijsgemaakt dat de EU en Navo en de VS staan voor vrede?
Amerika voert al tientallen jaren lang overal oorlog op de wereld om hun wapenindustrie uit te breiden en de NAVO is eenvoudigweg het verlengstuk van de VS.
De Europese Unie kunnen we al jarenlang niet serieus meer nemen, die hebben het druk met hun eigen corruptie die her en der aan het licht komt.
Een reactie posten