Het lijkt erop dat het Westen geen vrede in de Oekraïne wil

Washington wees elke soort van compromis tussen Rusland en de Oekraïne af......

Het lijkt erop dat het Westen geen vrede in de Oekraïne wil

Geplaatst op 20 april 2022 door E.J. Bron

(Door: Timur Fomenko – Vertaling: E.J. Bron)

In plaats van te streven naar een wapenstilstand doen de VS en hun bondgenoten alles om het Oekraïne-conflict te veranderen in een plaatsvervangende oorlog tegen Rusland.

Vorige week donderdag bevestigde het Russische ministerie van Defensie dat het vlaggenschip van de Russische Zwarte Zee vloot, de Moskva, gezonken is, nadat er aan boord door een tot nu toe onopgehelderde oorzaak brand was uitgebroken. Te midden van een stortvloed van Oekraïens propaganda, waarin Kiev onmiddellijk beweerde het schip met een Neptunus-raket tot zinken gebracht te hebben, zijn er tot nu toe geen onafhankelijke bevestigingen van hetgeen er daadwerkelijk gebeurd is.

Bijna tegelijkertijd bevestigden de Verenigde Staten een nieuw militair hulppakket van $ 800 miljoen voor Kiev beschikbaar te stellen, inclusief “zware wapens”, nadat de Hoge vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid, Josep Borrell, kort daarvoor een toezegging van de EU aan Kiev had bevestigd dat men “op het slagveld zou winnen”. Terwijl Moskou zich voorbereidt op een nieuw offensief om de Donbass-regio veilig te stellen, zou het ondertussen voor iedereen duidelijk moeten zijn dat de westelijke machten niet proberen dit conflict op te lossen of zelfs naar een wapenstilstand te streven, maar het laten escaleren en in een volwaardige plaatsvervangende oorlog tegen Rusland willen veranderen.

Afgezien van de invasies, de bombardementen, de geënsceneerde regeringsomwentelingen, die door de VS aan talrijke landen in de hele wereld werden opgedrongen, is het een van de favoriete methodes van de VS om hun tegenstanders tegemoet te treden in plaatsvervangende oorlogen. Dat wil zeggen, de oorlog van een land dat men ondersteunt tegen die ene eigen rivaal aan te laten treden zonder er direct militair bij betrokken te worden.

De geschiedenis van de Koude Oorlog is met voorbeelden daarvan doortrokken. De ondersteuning van de Moedjahedien tegen de Sovjets in Afghanistan, de ondersteuning van Saddam Hussein tegen Irak in de Iran-Irak-oorlog of, om op een actueler voorbeeld te wijzen, de – alhoewel mislukte – poging om de Syrische president Baschar al-Assad met hulp van islamitische “rebellen” ten val te brengen. Plaatsvervangende oorlogen maken het de VS mogelijk om de eigen verliezen te minimaliseren door iemand anders voor hun geostrategische doelen te laten sterven door rivaliserende staten politiek te destabiliseren en tegelijkertijd, met een constante stroom wapenleveringen, de financiële winsten voor het militair-industriële complex te maximaliseren.

Nadat de VS de eerste maand van de Rusland-Oekraïne-conflict er aan hadden besteed Rusland op te roepen zich terug te trekken, wordt nu steeds duidelijker dat de VS en hun bondgenoten hun koers gewijzigd hebben en er op uit zijn het conflict te verlengen om Moskou zoveel mogelijk schade toe te dienen, vooral door de intensivering van de wapenleveringen en inlichtingen voor het Oekraïense leger. Hoewel uiteraard Moskou geweest was dat de beslissing had genomen het conflict in de eerste plaats überhaupt te beginnen, was het altijd duidelijk dat de VS de situatie absolutistisch beschouwden.

Washington wees elke soort van compromis tussen Rusland en de Oekraïne af, dat er mogelijkerwijs aan bijgedragen zou hebben de actuele militaire vijandigheden te vermijden, wat daarna het zelfvertrouwen van Volodomyr Zelensky in zijn afwijzing van onderhandelingen met Rusland in de kaart speelde. En nu is er sprake van de oude bekende situatie. Washington wil niet dat de oorlog in een snelle beslissing eindigt, waarbij de Oekraïne concessies aan Rusland doet, omdat het ideale resultaat erin bestaat om er zeker van te zijn dat Moskou zoveel mogelijk schade wordt toegebracht. Dat betekent weer dat een oorlog met een naar boven open escalatie in werkelijkheid in het belang van de VS is.

Daarvoor bestaan meerdere redenen. Ten eerste schijnt de tactische terugtocht van Rusland uit het noorden van de Oekraïne en het focussen op de Donbass aan het Westen het vertrouwen te hebben verleend dat het zou kunnen lukken Ruslands kerndoelen van de speciale militaire operatie te ondermijnen. Ten tweede verschaffen de verscherping van het conflict en de militaire escalatie het Westen de benodigde politieke speelruimte om nog meer sancties aan Moskou op te leggen, en ze maken het mogelijk voor de VS om hun Europese bondgenoten meer “vereniging” op te dwingen.

Washington begreep ook dat de bredere context van dit conflict het de VS het mogelijk zal maken om sterke rop een isolering van China aan te dringen en andere landen ertoe te dwingen partij te kiezen en militaire allianties uit te breiden. Onlangs nog werd bericht dat de VS ernaar streven om Japan in de AUKUS-alliantie in te binden om de militaire indamming van China uit te breiden. In haar jongste uitlatingen riep de Amerikaanse minister van Financiën, Janet Yellen, Peking ertoe op om zich te verzetten tegen het Russische offensief in de Oekraïne of te riskeren “aanzien te verliezen” in de wereld. Met andere woorden, hoe langer de VS dit spel kunnen verlengen, des te meer geopolitieke resultaten in hun voordeel ze kunnen behalen.

Dit scenario van escalatie tegenover Rusland dreigt de Oekraïne-crisis echter in een nieuwe “Grote Vaderlandse Oorlog” te veranderen – dus in een conflict, waarin het overleven van de natie zelf op het spel staat. Waarom? De Verenigde Staten en hun bondgenoten hebben er nooit een geheim van gemaakt dat ze willen dat het conflict in de Oekraine voor Rusland eindigt in een mislukking. Enkele vertegenwoordigers van westelijke regeringen willen openlijk niets liever dan dat een militair falen zal zorgen voor de val van president Vladimir Poetin en de actuele Russische regering – ook, wanneer de enige duidelijke oproep tot een regimewisseling in Rusland als zogenaamde verspreking van de Amerikaanse president Joe Biden werd uitgelegd. Dit alles bevestigt de al lang vermoede verdenking van het Kremlin met betrekking tot de ware bedoelingen van het Westen tegenover Rusland en de doelen achter de uitbreiding naar het oosten van de NAVO.

Samenvattend kan men zeggen dat we ons nu in zeer gevaarlijk vaarwater begeven. De VS en hun bondgenoten zouden niet duidelijker hebben kunnen maken dat ze nooit streefden naar vrede of compromissen en dat zij de situatie in de Oekraïne willen laten escaleren om hun geopolitieke hegemonie in de wereld te behouden, of dit nu tegen Rusland, India of China is. Voor de Russen wordt dit een steeds krachtiger wordende strijd tegen het westelijke streven om hun land te bedwingen, het te beheersen en te onderwerpen, met de Oekraïne als pionoffer.

Bron:
rt.de
Door: Timur Fomenko

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)