Van de regering kunnen we dus weinig verwachten, .........
All the world ’s a stage, and all the men and women merely players…
(Door: “Angélica”)
Het is alweer een tijdje geleden en ook door corona naar de achtergrond verschoven, maar de moord op Peter de Vries heeft destijds tot felle reacties geleid en het werd uitgelegd als ‘een aanslag op de rechtsstaat, de journalistiek etc.’ Grapperhaus, toen nog de minister van Justitie en Veiligheid, stond met tranen in zijn ogen voor de camera’s om zijn respect voor De Vries te verwoorden, net als de keer ervoor, bij de moord op advocaat Derk Wiersum… Oh ja, en wéér zouden er stevige maatregelen worden genomen… (Grapperhaus had immers de oorlog verklaard aan de drugsmaffia) … maar die zijn uitgebleven, ook nu Dilan Yeşilgöz-Zegerius het stokje van Grapperhaus heeft overgenomen. Sterker nog, niemand maalt er meer om of is verbaasd. Het wachten is dus op de volgende moord…
Minister Grapperhaus wist ook wel dat hij feitelijk machteloos stond en verder komen dan het tonen van zijn verontwaardiging kwam hij nooit, dus werd de kiezer maar weer eens met een kluitje het riet ingestuurd. “Dit nooit meer!”, in combinatie met het rijkelijk laten vloeien van ‘krokodillentranen’, leidde al tot het applaus in de media en de waardering die hij wilde van de politiek-analisten: “De minister toonde zijn betrokkenheid, was duidelijk emotioneel en condoleerde de nabestaanden. Ook zouden de criminelen het zwaar te verduren krijgen.”
Hoe, wat en wanneer denk je dan, maar die vragen zijn nooit beantwoord.
Van de regering kunnen we dus weinig verwachten, maar wáárom het allemaal blijft bij theatrale woorden, toneelspel en slappe voorstellingen is een heel belangrijke vraag en het antwoord daarop zullen we toch echt zelf moeten vinden.
Laten we daarom eerst het milieu beschrijven waaruit moordenaars zoals die van De Vries en Wiersum voortkomen.
Saint-Denis, Brixton, Kreuzberg, Molenbeek, Malmö doen stuk voor stuk een belletje rinkelen. Het zijn banlieues, verloederde wijken en een stad en ze liggen allemaal in Noord-West Europa. Nederland kent ook genoeg wijken die zich goed kunnen meten met deze beruchte namen. Ik noem er enkele: Overvecht in Utrecht, Klarendal in Arnhem, de Schilderswijk in Den Haag, de Bijlmermeer in Amsterdam en Vreewijk in Rotterdam.
Ook vroeger bestonden er al zogenaamde achterstandswijken. Er woonden arbeiders en ze betaalden lage huren voor typische arbeiderswoningen: kleine kamers en een sobere inrichting. De bewoners van de arbeiderswijken stemden massaal SDAP of CPN.
Er werd wel eens iets gestolen, meestal op kermissen, en een enkele keer werd er iemand bruut beroofd. De dag erna stond er vol verontwaardiging dan een stuk over in de krant: “Gauwdieven slaan opnieuw toe, horloge ontvreemd!” Natuurlijk deed de politie dan onderzoek en niet gehinderd door allerlei misdadigers-beschermende regeltjes zoals ‘schending van de privacy, niet mogen profileren’ etc. was de pakkans toen veel groter dan tegenwoordig.
Nu ziet de wereld er heel anders uit. De genoemde wijken in Frankrijk, Engeland, Duitsland, België en de stad in Zweden zijn no-go-areas voor de oorspronkelijke Europeanen. Er wonen Afrikanen en mensen uit het Midden-Oosten die er hun eigen kalifaten hebben ingericht. Over wapen- en drugsbezit verbaast niemand zich meer, net zomin als over groepsverkrachtingen, plofkraken en gewelddadige overvallen. Aanslagplegers worden er zelfs geholpen onder te duiken voor de politie, die zulke gebieden nauwelijks durft te betreden.
De arbeidsparticipatie van de bewoners van deze wijken is zeer gering. ‘Werken voor kafirs is ‘niet-halal’, maar er worden jaarlijks wél tientallen miljarden verdiend in de handel met drugs en dat is inderdaad véél lucratiever dan keihard werken voor ’n baas en vervolgens de helft van je inkomen moeten afstaan aan de belastingen. Trots rijden jonge patsers rond in voor blanke Europeanen onbetaalbare bolides. Ze onderhouden met hun criminele geld honderden landgenoten die allerlei hand- en spandiensten verrichten, zoals afrekeningen ‘in het criminele milieu´. Ook worden ambtenaren en douaniers bedreigd of omgekocht, zodat ze helpen bij internationale drugstransporten. Slechts enkele procenten van het totale aantal drugstransporten wordt onderschept, maar dat kunnen duizenden kilo’s zijn. Er wordt door islamitische extremisten, imams, moskeeën e.d. samengewerkt met de Mocro-maffia, die zeer succesvol is en ook steeds meer door overheden wordt gedoogd. Daarvoor zijn verschillende redenen aan te voeren: de kopstukken blijven buiten beeld en slechts de loopjongens worden gearresteerd. Die worden dan meteen vervangen door andere criminele jongeren. Ze staan te popelen om zelf ook eens een nieuwe BMW te kunnen kopen. Het rechtssysteem (justitie en politie) is overbelast door de massale import van criminelen en is niet in staat om alle misdaden te onderzoeken of alle misdadigers aan te pakken. Het ontbreekt daartoe aan mankracht, tijd en geld en indien het al leidt tot een veroordeling is de straf gering vanwege beperkt bewijsmateriaal of omdat ze zich dure en gewiekste advocaten kunnen permitteren. Soms moeten getuigen, advocaten van de slachtoffers en leden van de rechtbank onderduiken, omdat ze bedreigd worden, wat natuurlijk ook een averechts effect heeft om daadkrachtig te kunnen optreden.
De strijd tegen de georganiseerde misdaad lijkt zinloos, is vechten tegen de bierkaai en kost handen vol geld. Om hun hachje te redden, bedrijven de pluche-plakkers struisvogelpolitiek. Ze kijken weg of bagatelliseren de problemen, want ze beseffen heel goed dat criminelen aanpakken riskant is, maar ook politieke gevolgen kan hebben voor hun herverkiezing of herbenoeming: mensen met een islamitische achtergrond worden door de media vooral als kwetsbare minderheidsgroep gezien. Omroepen nemen hen vol trots in dienst om met ze te kunnen pronken: “Kijk ons eens deugen en woke zijn!” Negatieve berichtgeving over criminaliteit onder immigranten wordt zorgvuldig vermeden en alleen in het programma ‘Opsporing Verzocht’ komt de waarheid aan het licht. Dat programma zal daarom ook worden ingekort en op een later tijdstip uitgezonden als iedereen al naar bed is.
Bij gebrek aan laagopgeleide blanke kiezers in de achterstandswijken zijn de immigranten de knuffel-Marokkanen van de linkse partijen geworden die zo toch nog hopen op zeteltjes. De arbeiders waar ze het vroeger van moesten hebben, zijn welvarender geworden en vrijwillig vertrokken of weggetreiterd. Gemeentebesturen durven de grote olifant in de kamer nooit te benoemen: islamitische criminele testosteronbommen met Middeleeuwse opvattingen over vrouwen, ‘ongelovigen’ en homo’s die hele wijken negatief in het nieuws brengen. De linkse partijen reageren daarop door in de raad uit te leggen dat crimineel gedrag het gevolg is van discriminatie, een moeilijke jeugd, armoede of kansenongelijkheid en dat er flink geld moet worden gestoken in de wijken waar ze wonen. Over harde maatregelen treffen durft niemand het dan meer te hebben. Mocro-maffiosi mag je niet bekritiseren, dat is discriminatie, fouilleren, dat is etnisch profileren of omschrijven na een misdrijf, dat is stigmatiseren… Allemaal privileges die hen boven de wet plaatsen…
Deze feiten zijn voldoende om de eerste conclusie al te kunnen trekken:
Criminele immigranten in probleemwijken zijn onaantastbaar!
Om te voorkomen dat ze slapend rijk worden, zou je drugs kunnen legaliseren. De Mocro-maffia verliest dan miljarden aan inkomsten. In heel Europa moet dan wel hetzelfde beleid worden ingevoerd, anders verplaatst het probleem zich alleen maar. Criminelen gokken nu ook al op invoer via Rotterdam en Antwerpen om de risico’s te verkleinen, maar het kan de moeite waard zijn om het te doen. Denk daarbij aan het effect dat het stoppen met de drooglegging had in de VS.
De coronacrisis heeft aangetoond dat vanwege grenscontroles en inreisbeperkingen veel criminelen uit Malmö Zweden verruilden voor Spanje. Met andere woorden: grenscontroles hebben ook ‘n duidelijk effect. Eveneens zal hoger straffen werken: landen waar lage straffen worden opgelegd, hebben een aanzuigende werking op criminelen. Tenslotte zal het minder toelaten van immigranten in Europa, waarvan een zeer groot percentage meteen doorreist naar Nederland, omdat het zo tolerant is en allerlei privileges biedt, een zeer gunstig effect hebben op de criminaliteitscijfers. Ook het afnemen van het Nederlandse paspoort van mensen met een dubbele nationaliteit na een veroordeling en ze vervolgens uitzetten, zal potentiële criminelen wellicht aan het denken zetten of Nederland dan nog wel aantrekkelijk genoeg voor hen is. Maar zulke maatregelen zullen vanuit Brussel moeten worden geregeld en daar wordt vooral ‘n weg-met-ons-beleid gevoerd door politici met ’n duidelijk omvolkingsplan en een Eurabia-visie voor het hele continent.
De onaantastbaarheid van drugsmaffiosi is ook overduidelijk aangetoond in Mexico, waarvan algemeen bekend is dat de drugskartels er volledig de dienst uitmaken. Ook zij kijken al geruime tijd likkebaardend naar Nederland…
In Spanje, waar de Mocro’s de burgemeesters door middel van bedreiging of omkoping volledig in hun macht hebben, durven de overheid en de politie niet meer tegen hen op te treden. Deze criminelen hebben aangekondigd dat als hun lucratieve drugshandel werd aangepakt, ze bomaanslagen zouden plegen op toeristen in de badplaatsen. Dat zou Spanje ruïneren en deze chantage werkt voor 100%. Ik durf nu ook de vervolgvraag te stellen: wat is de werkelijke reden waarom in Amsterdam niet wordt gefouilleerd? Zouden Halsema en Groot-Wassink alleen wegkijken omdat ze zo graag ‘knuffel-Marokkanen’ in hun stad willen huisvesten? Liquidaties, kogelregens, ontploffende handgranaten en afgehakte hoofden op de stoep lijken mij toch ernstig genoeg om er maatregelen tegen te nemen… Ook hier is er meer aan de hand dan wij weten…! En burgemeesters en ministers spelen een spelletje met ons.
Het lijkt erop dat ‘t ministerschap is verworden tot ‘n cabaretvoorstelling om te verbloemen dat ministers tandeloze tijgers zijn. Een minister die goed acteert, kan ’n stemmenkanon zijn en verdient dan ‘buitengewoon veel respect’ van zijn partij. Rutte is er een grootmeester in. Keer op keer presteert hij het om weg te komen met zijn leugens die hij weet te camoufleren door er steeds weer nieuwe achteraan te plakken. Hij beschouwt de Tweede Kamer als zijn privétheater. Als ’t moet, gaat hij door het stof, biedt excuses aan of kan zich niets meer herinneren… Wat zou Shakespeare zich verkneukeld hebben over een acteur met zoveel talent…
Door de moorden op De Vries en Wiersum weten we nu dat de feitelijke macht bij de maffia ligt en niet bij de ministers. Maar om het volk rustig te houden, moet het wel nog vertrouwen hebben in de ministersploeg en daarvoor heb je goede acteurs nodig en niet langer vakbekwame mensen met veel ervaring. Die raken alleen maar gefrustreerd en overspannen als ze merken dat ze de problemen helemaal niet kunnen oplossen.
Laten we deze hypothese eens loslaten op enkele ministers.
Hugo de Jonge is eigenlijk opgeleid om kindertjes taal en rekenen bij te brengen. Als minister van Volksgezondheid viel hij door de mand. Zijn gebrek aan medische kennis kon hij niet compenseren met mooi toneelspel: ook als acteur schoot hij tekort. Straks, als er flink bijgebouwd moet worden om tienduizenden vluchtelingen te huisvesten, zal hij als minister van Volkshuisvesting en R.O. zich wél van zijn beste kant laten zien, bijvoorbeeld als er een congres gehouden wordt door Bouwend Nederland en de Orde van Architecten: “Jongens en meisjes, ik ben jullie meester Hugo en vandaag gaan we een mooie tekening maken van een energie-neutraal huis! En ik ga het nu heel spannend voor jullie maken: voor degene van jullie die de mooiste tekening heeft gemaakt heb ik een hele grote verrassing. Die krijgt van mij namelijk een mooie sticker in zijn schrift! En daarna drinken we allemaal chocomel en gaan we buitenspelen.”
Rob Jetten is bestuurskundige, maar speelt de rol van een ingenieur die verstand heeft van klimaat en energie… Oh, wat jammer dat Prof. Dr. Plasterk, een gepromoveerde bèta-wetenschapper, niet meer in de Tweede Kamer zit om Jetten hierover te bevragen….
Kajsa Ollongren heeft met haar neus in de geschiedenisboeken gezeten, maar speelt nu thuis soldaatje om zich in te leven in haar rol van minister van Defensie! Ze knijpt dan in een waterpistooltje en roept dan pang-pang-pang, net als het Nederlandse leger, en probeert zo haar vriendin de stuipen op het lijf te jagen.
En advocaat Grapperhaus, die tot voor kort de rol van minister van Justitie en Veiligheid had, is opgevolgd door een hele moedige toneelspeelster: Yeşilgöz-Zegerius. Zij heeft géén rechten gestudeerd, maar gaat net doen alsof dat wél zo is door alle rechters, advocaten, Officieren van Justitie en de politie aan te sturen…! Oh, en ze wil héél veel boeven gaan vangen… dát heeft ze beloofd…!
Ja, nu kunnen we ook de tweede conclusie wel trekken:
Politici voeren alleen maar hun act op en de Tweede Kamer is het podium waar de acteurs hun kunsten ten uitvoering brengen.
En de criminelen beseffen dat ook… Wat zullen die zich in de handen wrijven met dit kabinet en een premier als Rutte…
I rest my case.
Door:
“Angélica”
(voor www.ejbron.wordpress.com)
0 reacties :
Een reactie posten