Hoe ontsnappen verschillende categorieën mensen aan de waanzin?

 Liefde, inclusief liefde voor eigen geluk, is daarmee een voornaam pad naar waarheid.

10-12-2021

Hoe ontsnappen verschillende categorieën mensen aan de waanzin?

Door Paul Frijters, emeritus professor welzijnseconomie aan de London School of Economics 

 
Wat me de laatste 20 maanden enorm is opgevallen is hoe nagenoeg iedereen, die tegen lockdowns is, precies dezelfde mening heeft over de waanzin van de massa terwijl ze het over andere zaken vaak niet eens zijn. Het is alsof iedereen die niet in de waanzin zit de kudde precies dezelfde bewegingen ziet maken, onafhankelijk van ‘waar’ in het hele veld ze staan om die kudde te observeren.
Ze zien dezelfde beweging, simpelweg, omdat ze allemaal min of meer stil staan terwijl de kudde doordendert.

Toch is er een enorme diversiteit in de redenen waarom verschillende mensen aan die kudde ontsnapt zijn. Sommigen deden er van het begin al niet aan mee, anderen stapten er later uit, en allemaal hebben ze hun eigen verhaal. Ik wil hier een poging wagen om van verschillende personen en optieken te beschrijven hoe dat gegaan is. Het nut daarvan is vooral dat het ons vertelt wie van hen, die nog in de kudde zit, dicht bij uitstappen staan en wat ze nog nodig hebben daarvoor.
 

Waanzinontsnappers 1: de echte experts

De drie medische professoren die de Great Barrington Declaration (GBD) [1] schreven (Sunetra Gupta, Martin Kulldorff en Jay Bachattarya) zijn goede voorbeelden van echte experts die meteen wisten dat de kudde was losgeslagen van de wetenschap, omdat ze zelf wereldexperts waren op de gebieden waarover gelogen werd. Ze wisten zo zeker als mogelijk is voor wetenschappers dat lockdowns tegen 50 jaar medisch denken in gaan, onethisch zijn, en bovendien erg schadelijk voor de publieke gezondheid. Omdat ze wereldexperts zijn hadden ze daar niemand anders voor nodig. Dat was hun houvast waardoor ze ontsnapten aan de kudde. De vele honderdduizenden wetenschappers over de hele wereld die hun GBD ondertekenden hadden vaak ook hun eigen expertise die houvast gaf.

Naast medische expertise waren er veel andere vormen van wetenschappelijke expertise die houvast gaven om niet mee te doen met de kudde. In mijn eigen geval was dat kennis van de nevenschade die kinderen, armen, eenzamen, en vele anderen door lockdowns aangedaan zou worden. In dat veld werk ik al bijna 30 jaar en ik had niemand anders nodig om meteen in te zien dat lockdowns veel meer schade gingen aanbrengen dan dat ze mogelijkerwijs konden vermijden [2]. Anderen (Willem Engel /Maurice de Hond) wisten bijvoorbeeld bijna meteen dat het ontkennen door regeringen van aerosole transmissie niet klopte of dat er iets niet pluis was met de staatspropaganda [3]. 

Ook was er expertise van een heel andere soort, namelijk diepe mensenkennis. Ik heb velen ontmoet de laatste 20 maanden. die van wetenschap geen fluit afweten, maar toch haarfijn door hadden wat er aan de hand was. Zij zagen bijvoorbeeld meteen dat de kudde in paniek was en irrationeel. Of ze zagen meteen het machtsmisbruik en de megalomanie van hun leiders. Of ze zagen meteen het gevaar van de diepe angst waar velen van hun naasten in gevangen zaten. Ook dit soort inzicht en vermogen om anderen te lezen is een diepe expertise die houvast bood toen in februari/maart 2020 de waanzin toesloeg. Qua aantallen denk ik dat deze meer sociale en psychologische expertise veel vaker voorkwam onder de vroege ontsnappers dan traditionele wetenschappelijke expertise, want helaas zijn juist wetenschappers experts in het om de tuin te leiden van zichzelf als dat hun carrière uitkomt.
                

Waanzin ontsnappers 2: kinderen van een ander geloof

De Amish in de VS zijn een prachtig voorbeeld van een hele gemeenschap aan wie de waanzin van de rest van de Amerikanen volstrekt voorbij is gegaan. Ze deden niet mee met testen, sociale media, zich druk maken om IC bedden en al die andere onzin. Ze gingen gewoon door met hun leven (en dat kwam hun gezondheid natuurlijk ten goede!). Hun mazzel was dat ze sowieso al niet meededen met de kudde en dus ook niet meegesleept werden [4].

Ik ben in de laatste 20 maanden nog meer clubs tegengekomen die in feite al voor 2020 afgehaakt waren en daardoor de beweging van de kudde haarscherp konden zien. De hardcore Bitcoin gemeenschap is daar een mooi voorbeeld van, aangezien die club toch al dacht dat de massa knotsgek was. Het is, net als de Amish, ook een mooi voorbeeld van een club waar ik het op veel punten niet mee eens ben, maar met wie ik toch een nagenoeg identieke analyse deel over de bewegingen van de kudde [5]. Verder in deze categorie heb je natuurlijk alle echt fanatieke geloofsgemeenschappen en ideologieën die sowieso niet met de massa meededen. Ook allerlei anti-autoritaire figuren die er altijd al wat genoegen in schepten het oneens te zijn met autoriteit zitten in deze categorie ( ikzelf hoor hier ook een beetje bij).

Op momenten als deze bewijzen deze ‘alternativo’s’ hun waarde voor de gemeenschap in zijn geheel, hoewel ze daar helemaal niet mee bezig waren. Gewoon al door te bestaan en een soort getuigen te zijn van de waanzin, vanuit hun eigen positie, bieden ze de hele gemeenschap een spiegel omtrent de bewegingen van de kudde. Zuid-Dakota in de VS is een mooi voorbeeld van wat dit oplevert: het was de eerste staat in de VS die niet meer mee deed, eigenlijk omdat het vol alternatieve etnische en religieuze gemeenschappen zit [6]. Zonder dat het hun intentie was zijn ze de gids geworden voor de rest!

 

Waanzin ontsnappers 3:  echte liefde voor de onschuldigen, plus moed

De Moederhart-vrouwen in Nederland zijn een mooi voorbeeld van een club mensen die veelal meededen aan het begin, maar afhaakten toen de waanzin schade ging toebrengen aan iets waar ze echt van hielden: hun kinderen. Ze zagen hoe de lockdowns, de schoolsluitingen en het stoppen van sociaal verkeer de kindertijd en de toekomst van hun kinderen afpakten, en stapten toen uit de kudde. 

Nu betekent dit niet dat iedereen die nog met de waanzin meegaat geen echte liefde kent. Je hebt er velen tussen die uit oprechte liefde hun kinderen vol laten spuiten, maskertjes opdoen, zo ongeveer gevangen houden, etc. Bijna wanhopig houden die zich aan de kuddewaarheid vast en volgen daarvan de logica om hun kinderen te beschermen, daarmee het volstrekte omgekeerde bereikend. Wat de Moederhart-vrouwen apart maakt is dat ze inzagen hoe die lockdowns hun kinderen schade berokkenden en dat ze bereid waren de consequenties te dragen van wat ze observeerden. Dat is dus liefde plus sociale moed.

Andere clubs waar je hetzelfde van kunt zeggen zijn verplegers in zorgtehuizen die weigerden mee te doen met het expres isoleren van de bejaarden in hun instituties . Ook had je de bestuurders die echt van Nederland houden (type Kim Putters) die de vinger aan de pols hebben van wat er gebeurt.
Toen ze dus de ramp zich zagen voltrekken, probeerden ze (totaal tevergeefs) wanhopig de rest te doen inzien hoeveel schade ze wel niet berokkenden. Anderen in deze categorie hebben echte liefde voor de armen, hun wijkgenoten, of schoolkinderen, etc. Zij ontsnapten aan de waanzin door gewoon goed te observeren hoe het ging met degenen om wie ze gaven, en door eerlijk te zijn naar zichzelf in het onderkennen van waar de schade vandaan kwam. Liefde en moed waren dus hun houvast en daarmee de reden dat ze niet meer meegingen met de kudde.

Waanzin-ontsnappers 4: blinde woede naar de gevangenisbewakers

Ik zie agressieve jongeren die uit eenzaamheid en wanhoop gewelddadig worden naar alles wat zweemt naar autoriteit. Zij zijn voorbeelden van mensen die uit de kudde ontsnappen via blinde woede. Niet uit diep inzicht of liefde voor een ander, maar puur omdat de wil te leven zich afzet tegen de gevangenis om hen heen. Zoals hele generaties tieners zich tegen hun ouders hebben afgezet in een poging te ontsnappen aan hun bedilzucht,  zo ook zien we dezelfde dynamiek met een deel van de jeugd nu, maar dan gericht tegen de autoriteiten die hun leven aan het vergallen zijn. 

Velen van de armsten, de arbeidersklasse, zorgverleners, etc. zitten ook in deze categorie: 20 maanden lang zijn ze gekleineerd en daarom zoeken ze nu naar iets om zich tegen af te zetten. Velen die nu nog met de waanzin meedoen zullen om deze reden gaan afhaken, vooral als ze geloven dat het beter kan. Het zijn niet argumenten die hen overtuigen, maar het simpele idee dat men in landen en regio’s dichtbij wel vrij en gelukkig kan zijn. Hoop en jalousie is wat deze club raakt.
 

Waanzin-ontsnappers 5: gewetensbezwaarden

Police for Freedom is een mooi voorbeeld van een club mensen die uit de kudde stapte vanwege gewetensbezwaren omtrent wat er van hun geëist werd. Ze konden zichzelf niet overtuigen dat het geweld waar ze aan moesten mee doen te billijken was, en ze verzetten zich daar dus tegen.

Een interessant aspect van dit soort clubs is dat het gewetensbezwaar heel specifiek is. Ze zetten zich af tegen iets onethisch wat er van hen gevraagd wordt en bemoeien zich niet met medische of politieke vragen. Hoewel hun leiders vaak individueel uit de kudde gestapt zijn behouden zulke clubs door hun nauwe focus hun contact met anderen die nog in die kudde zitten. In feite bieden ze een ruimer segment in de kudde, iets wat ze ook wel zouden willen (namelijk een wat minder belast geweten) zonder verder echt uittreding uit de waanzin te eisen. Dit soort clubs zijn daarmee ook een rekruteringstraject voor anderen om uit te waanzin te stappen omdat ze al halverwege staan. 

Je ziet precies hetzelfde onder medische doktoren, sommige beleidseconomen, bestuurders, etc. Ze worden door de kudde gedwongen onethische dingen te doen en komen er vaak tot hun eigen schrik achter dat dat een brug te ver voor ze is. Vanaf dat moment gaan ze veel meer zien dan alleen het onethische wat van hen gevraagd wordt, maar blijven zich naar hun collega’s vaak beperken tot hun specifiek gewetensbezwaar (zoals kinderen inenten). Dit zijn voor de wat bredere anti-lockdown mensen (zoals ik) soms wat frustrerende mensen, maar voor het afbrokkelen van de waanzin als geheel uiterst effectieve mensen omdat ze een goed verhaal hebben waarom ze geloven dat de kudde er op een bepaald punt naast zit.
 

Conclusies

Naast de vijf groepen hierboven zie ik nog wel wat andere clubjes die ontsnapt zijn. Je hebt de wat aristocratische mensen die zich eigenlijk altijd al boven de massa verheven voelen en daarom bijna uit principe ieder kudde-idee verwerpen. Helaas zitten juist in die club ook vele profiteurs en regeringsleiders die weliswaar prima doorhebben wat er gebeurt, maar die er toch vooral een slaatje uit proberen te slaan in plaats van voor het grote geheel te gaan.  Ook megalomane narcisten zijn opvallend vaak realistisch over wat er aan gebeuren is, juist omdat ze toch al niet meegingen met de kudde. Helaas heeft de anti-lockdownbeweging niet zoveel aan dat soort mensen omdat ze geen interesse hebben in het helpen van de rest, alleen in hoe ze hier zelf beter van kunnen worden.

Mijn vermoeden is dat de meeste potentiële gewetensbezwaarden, echte experts en de alternativo’s allang buiten de kudde staan. Daar valt weinig meer te winnen. Diegenen in de kudde die niet duidelijk zelf lijden (of houden van iemand die lijdt) zijn mijns inziens volstrekt buiten bereik van argumenten en empathie.
De toekomstige ontsnappers moeten we verwachten onder diegenen van de onderworpenen die van hun eigen leven wat willen maken en onder degenen die intens om iemand anders geven die door het beleid kapot gemaakt wordt.
Liefde, inclusief liefde voor eigen geluk, is daarmee een voornaam pad naar waarheid.

---

 VIRUSWAARHEID