Nodig is het handhaven van de regels en wetten
26-8-2020
Gedogen is een nationaal euvel. Bij overtredingen van regels en wetten wordt al te vaak weggekeken. Het tekort aan law and order stimuleert asociaal gedrag en staat de inburgering van immigranten in de weg, schrijft Gerry van der List.
Voor een ambitieus Kamerlid dat zich graag wil profileren, is het niet per se een voordeel te behoren tot een regeringspartij. Kijk naar Bente Becker. De VVD’er trekt geregeld de aandacht met spierballentaal. Zo haalt ze uit naar vrouwen onderdrukkende allochtone ‘schoften’ die moeten worden aangepakt, en naar ‘gespuis’ dat in Nederland niet thuis zou horen. Deze maand liet ze via Twitter nog haar afschuw blijken van het ‘onacceptabele’ gedrag van homovijandige asielzoekers die een lesbische vrouw met kokend water hadden overgoten.
Becker wekt daarbij de indruk dat het wel aan haar partij is toevertrouwd om een einde te maken aan multiculturele misstanden en de import van onverdraagzaamheid en achterlijkheid. Ongemakkelijk feit is dat de VVD al een decennium de grootste regeringspartij is en niet zo veel tot stand heeft gebracht als het gaat om indamming van problematische immigratie.
Vorig jaar gingen de liberalen nog akkoord met een kinderpardon. Bovendien leverden ze de ene na de andere bewindspersoon die zich moest ontfermen over asielzaken. Wie veel waarde hecht aan de ferme beloften van een VVD-Kamerlid inzake immigratie en integratie, leeft dan ook in een politieke droomwereld.
In Nederland is er geen gebrek aan wetten en normen
Niet alleen de reactie van Becker op de verminking van de lesbienne in het asielzoekerscentrum in Gilze oogstte hoongelach. Cynisch waren ook de commentaren op een voorstel van een voorzitter van een belangenvereniging voor lesbiennes (en homo’s, transgenders en de hele reutemeteut natuurlijk). De man stelde voor in asielzoekerscentra een bord te plaatsen waarop in verschillende talen wordt gewezen op het belang van de Grondwet. Alsof een barbaar stopt met het belagen van homo’s zodra hij beseft dat discriminatie in Nederland grondwettelijk verboden is.
Het probleem is niet een tekort aan wetten en normen. Een groot probleem schuilt wel in een gebrek aan handhaving. Het is een soort Hollandse ziekte. Op veel fronten bestaat de neiging om een oogje toe te knijpen bij overtreding van regels. De oorzaken zijn velerlei. Een onderbezetting van de orde handhavende diensten bijvoorbeeld, een te ver doorgevoerde tolerantie, een naïef mensbeeld, angst voor escalatie, of gewoon lamlendigheid.
Treinconducteurs houden zich angstvallig schuil
In coronatijd liggen de voorbeelden voor het oprapen. Van agenten en boa’s die weigeren in te grijpen als ze de regels voor hun neus geschonden zien worden tot treinconducteurs die zich angstvallig schuilhouden om de confrontatie met zwartrijders en passagiers zonder mondkapjes te vermijden. Maar gedogen is als nationaal euvel al van ouder datum. De misdadige krakersbeweging kon erdoor tot bloei komen, evenals de volksgezondheid aantastende cultuur van de coffeeshops.
Autoriteiten dragen af en toe hun steentje bij. Toen een wet was aangenomen tegen gezichtsbedekkende kleding, liet Femke Halsema doodleuk weten niet van plan te zijn deze te respecteren. Dus kunnen boerkadraagsters rustig in Amsterdam in de tram stappen zonder te hoeven vrezen voor een boete, omdat de plaatselijke burgemeester maling heeft aan de wetgever.
Het veranderen van de hardnekkige gedoogcultuur is lastig
Bijna niets is zo fnuikend voor het rechtsgevoel als de indruk dat het overtreden van wetten onbestraft blijft. Deze indruk staat zeker de inburgering van immigranten in de weg. Zij komen vaak uit een cultuur met strenge regels en normen. Dan is het vaak al wat wennen aan het libertijnse Nederland met zijn kritische houding jegens het gezag. Als dan ook nog blijkt dat het negeren van de heersende regels geen of slechts milde repercussies tot gevolg heeft, kan de neiging tot asociaal gedrag onbeheersbare vormen aannemen.
Overduidelijk is dat Nederland niet zoveel behoefte aan meer regels en wetten. Nodig is het handhaven van de regels en wetten
Politiek kan zo simpel zijn. Overduidelijk is dat Nederland niet zoveel behoefte heeft aan meer regels en wetten. Nodig is het handhaven van de regels en wetten. Kort gezegd: law and order. Inclusief hard optreden tegen overtredingen en forse straffen voor de daders om navolging van hun slechte voorbeeld te ontmoedigen.
Maar allesbehalve simpel is het veranderen van de hardnekkige gedoogcultuur die een obstakel vormt voor het uitvoeren van deze maatregelen. Onacceptabel gedrag van ‘gespuis’ hoort bij de Hollandse ziekte.
Elsevier
2 reacties :
Wetten, wetten en nog eens wetten, het ambtenaren apparaat heeft het er verschrikkelijk druk mee. ! helft van dat apparaat verzint ze en de andere helft doet er alles aan om maar niet te hoeven handhaven, want ja, dat is werk en daar houden de raamzitters niet zo van.
De wet is strafrecht. Grondwet staat buitenspel (handig gedaan door opeenvolgende generaties Donner). Nederland heeft een virus, en dat is dat er teveel afhankelijk recht wetten bestaan (kan niet bestaan zonder de wet = strafrecht). Handhavers zijn er al veel te veel, en dan specifiek om zoveel mogelijk geld voor de criminele organisatie in vereniging Rutte 3 op te halen. Nederland is geen eens de term bananenrepubliek waardig, gewoon een ordinaire schurkenstaat die nu de massa van de bevolking op vele fronten leeg rooft en de zware georganiseerde misdaad faciliteert door de witwas banken een schikking aan te beiden en de daders die het uitgevoerd hebben geen strobreed in de weg liggen.
Een reactie posten