Klimaatwetenschap? Klimaatontkenner is prima geuzennaam

Datum:
  • woensdag 25 december 2019
  • in
  • Categorie:



  • Neem het begrip ‘klimaatneutraal’. Door volwassen mensen wordt dit absurde woord gebruikt; Niet alleen in halfdronken praatjes aan de bar, maar in geschreven teksten. 25-12-2019



    Klimaatwetenschap0
    Dit – voor mijn doen – korte stuk bouwt voort op een langer verhaal dat ik negen maanden geleden schreef: Wat ìs klimaatwetenschap?
    Ik stak toen flink wat uren studie in de voorbereiding van die tekst. De titel van dít stuk had ik toen echter nog niet als conclusie geformuleerd. Ik nam onder andere een aantal proefschriften door en gaf advies aan nieuwe leden van Provinciale Staten. Hier de link naar dat eerdere verhaal. De tweede paragraaf van mijn verhaal heette: Klimaten versus klimaat en daarin zat de kern van dit stuk eigenlijk al verscholen.
    Ik vroeg me af wat ik op de lagere en middelbare school ook al weer leerde over verschillende klimaten: met nadruk op dat meervoud.  Klimaten waren anders in andere landen: dàt leerden wij toen. Ze verschilden – en verschillen nog steeds – in plaats. Wij hadden en hebben hier gelukkig geen pool-, land- of woestijnklimaat maar een zeeklimaat.
    Tegenwoordig spreekt men voortdurend over hèt klimaat: enkelvoud dus. En dat éne klimaat dat zou dus veranderen; Niet in plaats, maar in de tijd. Hebben we tegenwoordig overal hetzelfde klimaat dan? Gaan de verschillende klimaten steeds meer op elkaar lijken? De vraag stellen is haar beantwoorden.
    De manier waarop tegenwoordig de term ‘klimaat’ misbruikt wordt is gebouwd op de nooit daarbij uitgesproken, maar steeds beslist wèl bedoelde suggestie, dat er niet alleen zoiets bestáát als een ‘gemiddeld klimaat’ in de wereld, maar dat dat gemiddelde er ook toe zou doen. Alsof dat gemiddelde klimaat zelfs voor alle mensen, dieren en planten van belang zou zijn.
    In werkelijkheid is een berekend gemiddelde klimaat voor geen enkel mens,
    geen enkel dier en geen enkele plant op deze planeet van enig belang.
    Misschien heeft u nooit eerder stilgestaan bij dat bizarre gemiddelde-verhaal. Dan haal ik voor u dit gedachteexperiment terug, uit een nog wat ouder stuk van me, getiteld Zielige ijsberen, roofridders en een wereldregering –ook nogal lang maar wel smeuiig geschreven–, :
    (De gemiddelde temperatuur op de wereld is sowieso erg moeilijk vast te stellen.) Maar stel dat vanaf morgen het hele noordelijk halfrond 80 graden warmer was en het hele zuidelijke 80 graden kouder. Dan zou het binnen twee jaar zo goed als afgelopen zijn voor alle leven op aarde.
    Bij gelijkblijvende gemiddelde temperatuur!
    Hartelust
    Tegenspreken van die valse suggestie die zit in het gebruik van dat rare begrip ‘hèt klimaat’: dat is cruciaal. Waarom? Omdat er naar hartelust op wordt vóórtgebouwd! Neem het begrip ‘klimaatneutraal’. Door volwassen mensen wordt dit absurde woord gebruikt; Niet alleen in halfdronken praatjes aan de bar, maar in geschreven teksten. En –zie de afbeelding boven dit stuk– ze vergaderen en onderhandelen zelfs over het dáár weer van afgeleide ‘klimaatneutraliteit’. Met serieuze gezichten. Dat laatste weet ik niet 100% zeker, maar ik ga er wel vanuit.
    Er is een Wikipedia-tekst over ‘klimaatneutraal’ in 16 talen. Zoals zo vaak zit er een vrij groot verschil tussen die verschillende taal-varianten. Veel van die Wikipedia teksten hebben een hoofdstukje “Zie ook“. Zo ziet dat hoofdstukje eruit in de Nederlandse versie van die Wikipedia tekst:
    Deze negen links samen illustreren onbedoeld het effect van het verschrikkelijk doorslaande succes van die beruchte 97%-claim. (De 97%-gekte, noem ik het in dat lange verhaal).
    Wat is in vredesnaam de link tussen klimaat en ‘eerlijk geld’? Ik volg de link en lees: “In Nederland is de Bankwijzer een initiatief van “Oxfam Novib, Amnesty International, Milieudefensie, vredesorganisatie Pax Christi Nederland, vakbond FNV en World Animal Protection.
    Helder. De link is ‘activisme verenigd‘.
    Had u wel eens gehoord van “Koolstofoxide-equivalent“? Ik niet. Omdat ik me al al wat vaker wat verdiept heb in deze materie en een gedegen opleiding heb gehad, heb ik wel direct een vermoeden. Ik volgde ook deze link en mijn vermoeden bleek te kloppen. Dit is
    een maat om aan te geven hoeveel een gegeven hoeveelheid broeikasgas bijdraagt aan de opwarming van de Aarde, gebruikmakend van een equivalente concentratie CO2.
    Geen volkomen onzinnig begrip, alleen: het verhaal over CO2 als echt hèt broeikasgas is als vanzelfsprekende basis genomen om op voort te bouwen. Waarom? Waarom juist CO2 als referentie-stof nemen? De vraag stellen is weer bijna haar beantwoorden: dáár heeft iedereen wel eens van gehoord. Zoveel –of beter gezegd zo weinig – dat je soms spijbelende scholieren in groepen kunt horen scanderen “CO2, weg ermee“. Met wetenschap heeft het niets te maken, met politieke agenda’s des te meer.
    Serieuze wetenschappers zouden niet gekozen hebben voor het meest bekende gas dat ervan verdacht wordt een positieve invloed te hebben op de gemiddelde temperatuur op aarde, maar op het gas waarvan dat het zekerste was. In de Engelse Wikipedia-tekst over dit onderwerp is overigens (nog!!) geen sprake van klimaatverandering, maar van ‘Global Warming’…
    Broeikaseffect, geen broeikasgaseffect? Ik volg de link en zie dat de allereerste zin van buitengewoon bedenkelijk allooi is:
    “Het broeikaseffect is het proces waarbij warmtestraling van een planetair oppervlak geabsorbeerd wordt door atmosferische broeikasgassen en vervolgens uitgezonden wordt in alle richtingen.”
    Het broeikaseffect verwijst –het woord zegt het al, hè– naar kassen. Ik ken het van mijn eigen huurappartement. Ook wanneer het buiten onder de 10 graden Celsius is, stijgt de temperatuur binnen regelmatig tot 23 of 24 graden, dankzij dat effect. Met absorptie heeft het niets van doen. De muren zijn hier allemaal spierwit. Mijn energierekening bestaat voor een zeer groot deel uit belasting. En dan die laatste omcirkelde link. De kreet is afkomstig van ene Elkington:
    “People Planet Profit, tegenwoordig People Planet Prosperity, (ook wel: de drie P’s) is een term uit de duurzame ontwikkeling. Het staat voor de drie elementen people (mensen), planet (planeet/milieu) en profit (opbrengst/winst), die op harmonieuze wijze gecombineerd zouden moeten worden. De term werd in 1994 bedacht door John Elkington[1], een adviseur op het terrein van duurzame ontwikkeling.”
    Sta gerust even stil bij die verandering van naam! En meneer Elkington heeft dus een baan in in de duurzaamheidswereld. Hij heeft een boek geschreven met de weinig wetenschappelijk overkomende titel: Kannibalen met vorken. In de samenvatting van bol.com lezen we:
    Elkington convincingly argues that future market success will often depend upon a company’s ability to satisfy the three-pronged fork of profitability, environmental quality, and social justice.”
    Ja die nadruk is van mij. Wij klimaatontkenners moeten een streep in het zand trekken.
    Wij beschuldigen mensen die zich zorgen maken om het effect van het onherroepelijk ooit ten einde lopen van de zegeningen van de fossiele brandstoffen niet van een fobie. De hoger opgeleiden en of diplomatieker ingestelden in ons kamp bedwingen ons, om niet de term klimaatgekkies over te nemen. Maar soms kost dat wel inspanning. Onder een grafiek van iemand die zichzelf in zijn twitter-bio omschrijft als klimaatwetenschapper, schreef ik dit commentaar: “Source?” en als reactie kreeg ik beledigingen naar mijn hoofd die hintten naar mijn (te) hoge leeftijd…
    Onderstaande foto is afkomstig van Forum-Europarlementariër Dirk Jan Eppink. Hij toont de (opkomst in) de vergaderzaal van het Europees Parlement op het moment dat er vergaderd wordt over datgene wat kort daarvoor door de meerderheid in dat parlement is bestempeld als noodtoestand…
    Klimaatwetenschap

    0 reacties :

    Een reactie posten