De echte prijs van elektrische auto’s

Datum:
  • woensdag 9 januari 2019
  • in
  • Categorie:
  • Elektromobiliteit wordt beschouwd als een redder: milieuvriendelijk, schoon, duurzaam. Maar de benodigde grondstoffen voor de batterijen zijn schaars en vaak afkomstig van problematische bronnen.

    Posted op januari 7, 2019 door Fubar

    Vooral de winning van de grondstoffen lithium en kobalt is problematisch. In Zuid-Amerika worden steeds meer fabrieken gebouwd in ecologisch kwetsbare gebieden. Ze veroorzaken ernstige milieuschade. In de politiek instabiele Democratische Republiek Congo (DR Congo) wordt ongeveer twee derde van de wereldproductie van kobalt gewonnen.
    “Planeet e.” reist naar Chili en DR Congo om te laten zien onder welke omstandigheden en met welke gevolgen de grondstoffen voor de elektrische autorevolutie worden gewonnen.
    Als aanvulling op de documentaire van de ZDF deze van VICE over Coltan-mining in Congo, omdat deze in het Engels is. Ik kende hem al want ik heb er wel eens wat forte fragmenten uit geknipt voor verschillende doelen en wat screenshots er uit gebruikt als illustratie bij sommige artikelen.
    In Chili wordt lithium gewonnen uit zoutmeren, de zogenaamde salares. De lagunes zijn de thuisbasis van de Andesflamingo’s, die hier alleen bestaan. Met de uitgebreide ontginning van het lithium gaan hun leefgebieden verloren; de flamingo’s worden nu met uitsterven bedreigd. Bovendien verbruikt de winning van het lichte metaal een zeer grote hoeveelheid water. Door het dalende grondwaterpeil is het voor inheemse gemeenschappen onmogelijk om aan de oevers van zoutmeren te telen.
    In de DR Congo wordt kobalt voornamelijk in grote mijnen gedolven door internationale goederengroepen. Ongeveer een vijfde van de mijnen wordt echter in illegale, zelfgemaakte mijnen gewonnen. In deze kleine mijnen, de zogenaamde “ambachtelijke mijnbouw”, zijn de omstandigheden vaak kritiek: Veel van hen zijn smalle schachten, die tot 45 meter diep in de aarde worden gegraven zonder vast te zetten. Kinderarbeid is in veel mijnen aan de orde van de dag.
    Maar wat kunnen alternatieven zijn bij de aanschaf van grondstoffen en bij de productie van autoaccu’s? “Planeet e.” onderzoekt deze vragen in het Ulmer Centrum voor Zonne-energie- en Waterstofonderzoek en in de lithiumwinning in het Erzgebergte.
    Grondstoffen voor de toekomst
    Moderne hoogtechnologische producten vereisen nieuwe of, in het verleden, vrij onbeduidende grondstoffen, zoals lithium, tantaal (tantalium) of elementen uit de zeldzame aardgroep (rare earth metals). Hun bijzondere eigenschappen maken ze zo waardevol voor de industrie. De markt voor deze grondstoffen groeit gestaag en de handel in deze grondstoffen wordt steeds lucratiever.
    Het afzien van olie, kolen en gas heeft vele voordelen, niet alleen vanuit het oogpunt van klimaatbescherming. Het is ook verleidelijk om het vooruitzicht te hebben om zich te bevrijden van de afhankelijkheden van de olie- en gasproducerende landen.
    De “nieuwe” grondstoffen voor hightech producten zijn echter ook nauw met elkaar verweven geraakt. Ook deze grondstoffen zijn niet oneindig veel verkrijgbaar. Het belonen van afzettingen die kunnen worden ontgonnen bestaat slechts in een paar landen. Meer dan 90 procent van de zeldzame aardmetalen wordt bijvoorbeeld in China gewonnen en bijna twee derde van de wereldwijde vraag naar kobalt komt uit de mijnbouw in de DR Congo.
    Milieu-impact
    De “nieuwe” grondstoffen voor toekomstige technologieën hebben hun nadelen: De ontmanteling ervan is vaak een vuile zaak. In grote mijnen verscheuren reusachtige graafmachines letterlijk hele regio’s. Corrosieve alkaliën lossen de felbegeerde elementen uit de ertsen op. Wat overblijft, is giftig slib dat vaak gewoon in het landschap wordt gepompt en mensen en het milieu vervuilt. Daarnaast zijn er kleine, illegale mijnen die zeer gevaarlijk kunnen zijn voor de mensen die er werken.
    Bron:

    0 reacties :

    Een reactie posten