Wouter Post in gesprek met Gabriël van den Brink over zijn nieuwe boek 'De Actualiteit van het archaïsche.
#1427: Het gevaar van denk-obesitas | Een gesprek met Gabriël van den Brink
Zelfvernietigende energiesancties: Recessie in de EU, groei in Rusland
energiecrisis .......
Waarom Nederland het verbranden van de Koran niet moet verbieden
Denemarken gaat het verbranden van de Koran verbieden.
Nederland staat voor immense uitdaging ouderenzorg: "Meer van hetzelfde is niet houdbaar"
"Niets doen is geen optie"
COP 28 is een heel grote beurs voor fossiele brandstoffen
COP 28 is een heel grote beurs voor fossiele brandstoffen
Door David Wojick.
Wat een grote deal had moeten zijn over onderhandelingen over een klimaatverdrag, is veranderd in een enorme handelsbeurs. Nog grappiger is dat de focus ligt op de productie van fossiele brandstoffen, die het VN-verdrag zou moeten beteugelen.
COP 28 heeft een verbazingwekkend aantal aanwezigen, met meer dan 100.000 officiële geregistreerden , meer dan het dubbele van het vorige record. Bekijk hier de registratienummers.
Ondertussen loopt het aantal daadwerkelijke onderhandelaars over het klimaatverdrag ergens in de honderden, dus hooguit 1%. De onderhandelingsruimte is klein en ommuurd, terwijl de algemene ruimte voor aanwezigen enorm is.
Wat doen de andere 99% (of 99.000 mensen) terwijl de sessie van twee weken langzaam voorbij gaat? Ze praten met elkaar, en veel van dat gepraat is blijkbaar zakelijk gerelateerd, omdat veel van de aanwezigen naar verluidt zakelijke of handelsprofessionals zijn die deals sluiten.
Verschillende groene waarnemers hebben geklaagd dat de COP een beurs is geworden. Fossiele brandstoffen is een enorme en groeiende industrie, maar het is hilarisch dat de conferentie die zogenaamd bedoeld is om die industrie te beteugelen, deze in feite enorm faciliteert.
Dit is tenslotte een kans voor bedrijven om te praten met energiebeleids- en handelsfunctionarissen uit de meeste landen in de wereld, vooral de energierijke. Veel regeringsdelegaties omvatten waarschijnlijk handelsteams die op zoek zijn naar actie op het gebied van fossiele brandstoffen. Bovendien gaan de zakenmensen met elkaar om. Fossiele brandstoffen zijn echt internationaal.
Het olierijke Nigeria telt bijvoorbeeld maar liefst 1.411 aanwezigen. Hiervan worden er 422 door de overheid gefinancierd, terwijl de andere 989 waarschijnlijk veel soorten bedrijven omvatten. Dit zijn veel bezoekers die deals maken. Andere energierijke Afrikaanse landen stuurden ook grote delegaties, waaronder Kenia, Tanzania en Marokko. Hetzelfde geldt voor grote energieproducenten over de hele wereld.
Ongetwijfeld zijn er enkele klimaatactivisten onder deze delegaties, maar veel waarnemers zeggen dat de algemene sfeer zakelijk is.
Bovendien is de conferentie speciaal georganiseerd om het contact te vergemakkelijken. Om te beginnen zijn er de paviljoens, die relatief grote etablissementen zijn. Hier is de officiële Pavilion-lijst.
Veel landen hebben een paviljoen, waarschijnlijk met een handelsfunctionaris of groep in residentie. Ontwikkelingsbanken en handelsgroepen hebben ook paviljoens. Bedrijven doen dat niet, dat mag niet. Verschillende universiteiten hebben paviljoens; Je vraagt je af waar ze naar op zoek zijn.
In plaats daarvan hebben bedrijven officiële en niet-officiële tentoonstellingen, net als veel andere groepen. Er zijn ook side events. Alles bij elkaar zijn er duizenden tentoonstellingen en nevenevenementen.
Bovendien zijn er allerlei off-site bijeenkomsten in de hotels waar de ongeveer honderdduizend aanwezigen verblijven. Zoals bij elke conferentie of conventie, variëren deze contactlocaties van eenvoudige presentaties en cocktailuurtjes tot grootschalige feesten. In feite geeft dit “Conference of Parties” een nieuwe betekenis voor COP. Er zijn misschien wel duizend feestjes per avond, maar nog steeds met een zakelijke focus. Dit is geen toerisme.
Even terzijde, overweeg de uitgaven die ermee gemoeid zijn. Als de gemiddelde bezoeker slechts $ 3,000 heeft uitgegeven, is dat ongeveer $ 300 miljoen aan nieuw geld dat de lokale economie raakt. Geen wonder dat landen zwaar concurreren om een VN-COP te organiseren.
Om terug te komen op het werk, het is grappig dat de COP 28-president werd bekritiseerd omdat hij noemde dat hij een aantal olie- en gasdeals had gesloten, omdat hij een grote olie- en gasmanager was. Er worden waarschijnlijk veel meer mensen en uren besteed aan het doen van deals voor fossiele brandstoffen dan er in de COP-klimaatonderhandelingen worden gestoken, misschien duizenden meer.
Als de fossiele brandstofindustrie de VN-COP gebruikt om door te groeien, kan dat een goede reden zijn om ze te blijven houden. Maar grappig is het zeker.
***
Bron hier.
***
