VPRO-Tegenlicht vergastte ons afgelopen zondagavond op feitenvrije, tenenkrommende klimaatpropaganda in optima forma met in de hoofrollen Marjan Minnesma (Directeur Urgenda), Joyeeta Gupta (hoogleraar VU) Bas Eickhout (Europarlementariër GroenLinks) en Tom Rivett-Carnac (klimaatlobbyist en auteur).
Allemaal goedgebekte klimaatalarmisten en fanatieke klimaatgelovigen die – ongehinderd door kritische vraagjes van de programmamakers – weer vol op het orgel mochten gaan om ons met veel verve een utopisch wereldbeeld voor te spiegelen, waarin alle grote problemen worden opgelost, als we maar een streng klimaatbeleid voeren, waarin we hernieuwbare energie in plaats van fossiele energie gebruiken!
Tegengeluid? Afwezig! Pure eenzijdige klimaatpropaganda!
Deze uitzending was kennelijk al gemaakt voordat Michael Moore en Jeff Gibbs met hun film, ‘Planet of the Humans‘, uitkwamen, waarin vele fantasieverhalen over ‘hernieuwbare’ energie als desinformatie/nep werden afgeserveerd. Maar de klimaatactivisten kunnen het recycleren van verouderde/weerlegde desinformatie niet laten.
In de Tegenlicht-uitzending passeerden alle al lang weerlegde sjibbolets over ‘hernieuwbare’ energiebronnen weer de revue. Sjibbolets? Ja!
James Delingpole:
Simpel gezegd, hernieuwbare energie is het gecompromitteerde publieke geheim van de groene beweging en haar grootste zwakte. Als je eenmaal weet dat windenergie, zonne-energie, biobrandstoffen, enz. niet in staat zijn om de planeet te redden, en in feite schadelijk zijn, wordt het erg moeilijk om een Green New Deal te rechtvaardigen, waarvan het fundamentele uitgangspunt is dat we meer geld in hernieuwbare energiebronnen moeten pompen.
Zo is er bijvoorbeeld geen wetenschappelijk bewijs dat windenergie … ook maar enige substantiële hoeveelheid CO2–uitstoot bespaart. En dat is tenslotte de veronderstelde bestaansreden van windenergie. Aan de andere kant is er een overvloed aan bewijs – zie de documentaire van Moore – voor de enorme schade die het heeft aangericht.
Tot nu toe heeft het klimaat–industriële complex met succes de waarheid verbloemd door een mix van omkoping (inclusief kranten en tijdschriften die echt beter zouden moeten weten), desinformatie, intimidatie en wetshandhaving. ….
Aan de aankondiging van de Tegenlicht–uitzending ontleen ik het volgende:
Als we toch honderden miljarden gaan uitgeven om de economische crisis te bestrijden, kunnen we dat geld dan ook meteen gebruiken om de omslag te maken naar een duurzame economie met veel minder CO2–uitstoot?
Joyeeta Gupta. Schermafbeelding VPRO.
Nee, de euro voor het economisch herstel kan maar één maal worden uitgegeven. En een duurzame economie met veel minder CO2–uitstoot is vooralsnog een fata morgana. Minder CO2–uitstoot is ook niet realistisch en wenselijk, want CO2 is goed voor de plantengroei en heeft vermoedelijk slechts een onbeduidend effect op de opwarming van de aarde (eigenlijk atmosfeer), die per saldo een positief effect heeft op de natuur en de mens.
De klimaataanpak staat in veel landen op pauze en ook de VN heeft twee belangrijke klimaatbijeenkomsten uitgesteld. Maar kunnen we ons die pauze wel veroorloven?
Ja, die pauze is meer dan welkom. Er is immers geen klimaatcrisis.
De coronacrisis brengt alle klimaatverdragen in gevaar, maar kan ook juist mogelijkheden bieden, mits het lukt om investeringen om de coronacrisis te bestrijden te koppelen aan vergroening.
Tom Rivett-Carnac. Schermafbeelding VPRO.
Dit is een typisch voorbeeld van maakbaarheidsdenken. Vergroening? Hoe dan? ‘Hernieuwbare’ energie? De vergroening, zoals bepleit door de klimaatactivisten bestaat grotendeels uit de vervanging van fossiele energie door ‘hernieuwbare’ energie. Maar deze is allesbehalve groen en leidt tot vernietiging van natuur en milieu, zonder dat daar een aantoonbaar effect op het klimaat tegenover staat.
De kansen voor snelle verduurzaming en CO2-reductie zijn enorm, als we denken aan de honderden miljarden euro’s die regeringen nu uittrekken om de pandemie te bestrijden en de economie overeind te houden. In Nederland kun je de crisisinvesteringen koppelen aan het Urgendapakket, in Europa aan de Green Deal en globaal aan het Parijs–Akkoord.
Dat is onwenselijk en zal waarschijnlijk ook niet gebeuren. Wat betreft de CO2–uitstoot zien we enige afname in de westelijke wereld, maar een sterke toename in andere landen.
Dat betekent dat de afspraken van de klimaatconferentie te Parijs niet zullen worden gerealiseerd.
Leidt dit tot catastrofale opwarming? De temperatuurmetingen vertonen grote fluctuaties en over de langere termijn een lichte stijging. Maar deze is eerder gunstig voor de natuur en de mens dan verontrustend.
De coronacrisis – zoals eerder de financiële crisis – laat zien dat ingrijpende, op wetenschap gebaseerde noodmaatregelen uiteindelijk vrij makkelijk door burgers worden geaccepteerd.
Bas Eickhout. Schermafbeelding VPRO.
Ja, als de dreiging reëel en overduidelijk is – elke dag busladingen vol slachtoffers alleen al in Nederland! –, de crisis van relatief korte duur is en beperkte offers van de bevolking vergt.
Maar bij ‘klimaat’ is dat niet het geval. Er is geen alarmerende opwarming! Die is alleen zichtbaar in de klimaatmodellen, die geen relatie hebben met de werkelijkheid. En er zijn geen klimaatslachtoffers. De coronacrisis laat bovendien zien dat burgers zo langzamerhand genoeg hebben van de lockdown en a fortiori geen permanente CO2-lockdown wensen.
Hoe gaan we de vrijgekomen miljarden gebruiken om de wereldeconomie overeind te houden en onze globale klimaatproblematiek voorgoed te tackelen? We moeten veranderen, we kúnnen blijkbaar ook veranderen, maar hoe gaan we dat duurzaam doen?
‘Vrijgekomen’ miljarden? Ze zullen toch allemaal weer moeten worden terugverdiend door hogere belastingheffingen. Bovendien, er is geen klimaatcrisis, anders dan in de virtuele werkelijkheid van de klimaatmodellen.
Citaat Friedrich von Hayek:
The recognition of the insuperable limits to his knowledge ought indeed to teach the student of society a lesson of humility which should guard him against becoming an accomplice in men’s fatal striving to control society – a striving which makes him not only a tyrant over his fellows, but which may well make him the destroyer of a civilization which no brain has designed but which has grown from the free efforts of millions of individuals.