Brute en sadistische terreuraanval op Israël

Weerzinwekkende islamo-nazistische moordorgie

9 oktober 2023 - Jan Gajentaan

Israël is het slachtoffer van bruut en sadistisch geweld en het dodental blijft maar oplopen. Apologeten en ontkenners vergoelijken deze weerzinwekkende islamo-nazistische moordorgie op allerlei manieren. Ondertussen buigen onze autoriteiten al bij voorbaat voor intimidatie uit de islamitische hoek en weigeren de Israëlische vlag te hijsen. Het worden zware tijden. We moeten Israël steunen en de terreurwaanzin bestrijden, ook voor de bevolking in Gaza, schrijft Jan Gajentaan. 

De beelden uit Israël die sinds zaterdagochtend tot ons doordringen, zijn met geen pen te beschrijven. Een wrede terreuraanval die zijn gelijke niet kent, zelfs niet in Israël, het meest door terreur geteisterde land ter wereld. Temidden van een rakettenregen werd een wrede moordpartij uitgevoerd op seniore burgers, vrouwen, kinderen, feestvierende hipsters op een festival: afijn, eenieder die de terroristen tegenkwamen. Met hun lichamen werd bestiaal geparadeerd, of ze werden bruut gegijzeld. Aanvankelijk wilde niet één Nederlandse gemeente uit solidariteit de Israëlische vlag tonen en pas na grote druk ging Amsterdam overstag.

 

Dodental loopt op

Het dodental in Israël loopt op. Bij het schrijven van dit stuk wordt al gesproken over meer dan 700 doden en duizenden gewonden. Niets of niemand kan dit brute en sadistische geweld legitimeren, maar in Nederland weten de gebruikelijke apologeten en ontkenners alweer te wijzen op het geweld van beide kanten, de ingewikkelde geschiedenis van het conflict, het recht op verzet, etc.

 

Fijnzinnigheid

Nu is er mogelijk van alles op te merken over een gebrek aan fijnzinnigheid in de manier, waarop de Israëlische overheid omgaat met de grote Arabische minderheid in het land. Een minderheid die in zeventig jaar groeide van enkele honderdduizenden kort na WO2 tot ca. 1,7 miljoen mensen nu, terwijl ons wijs wordt gemaakt dat Israël deze mensen probeert uit te roeien. Een minderheid met een heel diverse achtergrond qua nationaliteiten, maar die zich in 1964 om politieke redenen Palestijn zijn gaan noemen. Zie ook dit stuk van Ernst Lissauer.

Daarmee werd een mythe in het leven geroepen, die ook door onze media en onderwijs in stand wordt gehouden. Er zou een land ‘Palestina’ zijn geweest met ‘Palestijnen’ als bewoners, een land dat illegaal bezet zou worden door Israël. Beide (een Palestijns land en een Palestijns volk) zijn mythes. Israël was in het Turkse rijk onderdeel van een regio of provincie Palestina, die het gebied van meerdere van de huidige landen omvatte. Dit idee van een ‘bezet’ land wordt constant door onze media en het onderwijs erin gehamerd en, openlijk of stiekem, gelardeerd met onversneden antisemitisme. Ga er maar aan staan om dit beeld nog te kantelen! Ik merk zelfs aan mijn eigen kinderen dat ze geïndoctrineerd zijn op dit punt.

 

Hypocrisie

In feite gaat het in Israël om een diffuse Arabische minderheid met diverse oorsprong qua nationaliteiten. In vrijwel alle staten in de wereld zijn minderheden met een ingewikkelde geschiedenis en vaak een verlangen naar een eigen staat. Als er in Turkije een aanslag wordt gepleegd door radicale vertegenwoordigers van de Koerdische minderheid, met als gevolg enkele doden, staat burgemeester Aboutaleb in Rotterdam klaar om de Turkse vlag te hijsen. Maar als meer dan 700 Israëliërs op de meest brute, mensonterende wijze worden afgeslacht door terroristen, wijst diezelfde burgemeester ineens op de ingewikkeldheid van het conflict…

 

Intimidatie

Zo buigen onze autoriteiten bij voorbaat voor intimidatie uit de islamitische hoek. Precies zoals hun voorgangers in WO2 – prof. Koopmans wijst erop in zijn tweet – als knipmessen bogen voor de nazi-bezetters in de periode 1940-1945, een enkele heldhaftige uitzondering daargelaten. Die hypocrisie is misschien nog het meest stuitend. Zeg dan gewoon dat je bang bent voor geweld uit de islamitische hoek en het opspelen van Arabisch antisemitisme, wanneer je weigert de Israëlische vlag uit solidariteit te hijsen in Nederland. Dan weten we tenminste hoe we ervoor staan. Ik schreef ooit een stuk op OpinieZ over de achtergrond van dat Arabisch antisemitisme, dat historisch gezien een duidelijke link heeft met het nazisme. Voor de taferelen dit weekend in Israël heb ik dan ook geen andere term dan deze: het was een weerzinwekkende islamo-nazistische moordorgie.

Toen ik in 2018 mijn inmiddels overleden vriend Simon Hammelburg, ook vriend van mijn vader, in Amsterdam bezocht na zijn 4 mei-lezing, vroeg ik hem wat hij dacht over de positie van de Joodse gemeenschap in Nederland. Simon antwoordde: het Joodse volk in Nederland heeft een mooie toekomst… achter de rug.

Na de verschrikkelijke beelden in Israël te hebben gezien en de gebruikelijke lafheid bij de Nederlandse autoriteiten te hebben waargenomen, kan ik helaas niet anders dan de somberheid van Simon delen waar het Nederland betreft.

 

Geopolitiek conflict

Terug naar Israël. Ongetwijfeld gaan we naar een grootschalig militair conflict, waarbij Israël zal proberen de militaire takken van Hamas en Islamic Jihad met wortel en tak uit te roeien. Leon de Winter en Esther Voet wijzen er op X (Twitter) op, dat op de achtergrond de toenadering tussen Israël en Saoedi-Arabië speelt, hetgeen de dictators in Iran proberen te frustreren met een proxy-oorlog in Israël. Met steun van de miljarden dollars die de regering van Biden naar hen overmaakt…

Het worden dus zware tijden in Israël en volgt u vooral de dagelijkse verslagen van Joop Soesan op X, die altijd snel het laatste nieuws heeft. Uiteindelijk zal Israël wel overleven, denk ik, maar ten koste van hoeveel ellende nog?

 

Islamo-nazistisch

Een punt dat ik nog wil maken is dit. Ik vind dus dat we klare wijn moeten schenken over de islamo-nazistische ideologie van degenen, die deze terreuraanvallen uitvoeren en voorbereiden. Maar laten we niet de fout maken daarmee alle Arabische bewoners van Israël over één kam te scheren. Als de Israëlische overheid hun hoofden en harten wil winnen en hen los wil maken van de islamo-nazi’s van Hamas die de Gazastrook controleren, zullen ze dat onderscheid duidelijker moeten maken. A hell of a job, dat wel. Tenslotte heeft de bevolking van Gaza zelf Hamas gekozen. Bovendien is het door de vermenging van ideologie en religie in de islamitische wereld heel moeilijk grip op een dergelijke situatie te krijgen. Al helemaal wanneer de bevolking decennia lang geïndoctrineerd is met een haatideologie.

 

Jom Kippoer-oorlog

Precies vijftig jaar geleden speelde de Jom Kippoer-oorlog. Een coalitie van landen, geleid door Egypte en Syrië, viel Israël aan. Aanvankelijk stond het er slecht voor, maar uiteindelijk won Israël de oorlog. Zoals ze ook deze zullen winnen. Tijdens die oorlog in 1973 ging de hierboven genoemde Simon Hammelburg, toen nog een jonge vent, met zijn maat Ron Klipstein naar Israël en zong daar in een ziekenhuis vol oorlogsgewonden het hieronder weergegeven lied over Israël, om de mensen een hart onder de riem te steken.

Laat dit lied een inspiratie zijn voor ons allen om Israël weer lief te hebben en te steunen, zoals we dat in het Nederland van de jaren zeventig deden. Laten we de islamo-nazistische terreur in de duidelijkste termen afwijzen en nooit meer buigen uit angst. Maar laten we ook proberen de harten te winnen van de Arabische bevolking in Israël en hen te bevrijden uit het net van terreur, waarin zij door hun eigen mensen gevangen worden gehouden. Met steun van sommige politici hier! Als zij afstand nemen van die terreurwaanzin, hebben de bewoners van Gaza meer argumenten om hun positie in Israël te verbeteren. Een positie die nu al veel beter was geweest, als de vele hulpmiljarden in economische productie waren geïnvesteerd, in plaats van raketten en terreurtunnels.