Afscheidsbrief aan Sigrid Kaag: een verdiende val

Onvermogen en wanprestaties in plaats van 'misogynie'

14 juli 2023 - Sonja Dahlmans

Sigrid Kaag heeft na haar mislukte politieke carrière haar vertrek uit de Nederlandse politiek aangekondigd en verbergt haar falen achter ‘vrouwenhaat’. In de islamitische wereld die de ‘integere’ Sigrid, zoals ze zichzelf graag noemt, heel goed kent zijn vrouwenrechten natuurlijk veel beter geregeld. Kaags eigen onvermogen en wanprestaties hebben tot haar verdiende val geleid, schrijft Sonja Dahlmans in haar afscheidsbrief aan Sigrid Kaag. 

Geachte mevrouw Kaag, beste Sigrid,

Zoals te verwachten was, kondigde u vandaag in een interview in Trouw uw vertrek uit de Nederlandse politiek aan. Op de vraag waarom het in ons kikkerlandje niet is gelukt met uw politieke carrière, antwoordde u dat het aan anderen is daarvoor een verklaring te geven. Omdat u er de vrouw niet naar bent om wat dan ook aan anderen over te laten, kopt u toch maar liever zelf wat ‘oorzaken’ in. De mensen in Nederland hebben gewoon een hekel aan vrouwen en u bent een vrouw, dus ordinaire misogynie. We kunnen het gerust aan u overlaten dit telkenmale onder onze neus te wrijven: Nederland is een land vol vrouwenhaat. Dat is echt zoveel beter geregeld in de islamitische wereld waar u de voorafgaande jaren zo graag mocht vertoeven, natuurlijk. Stuk voor stuk zijn de landen daar bakens van licht inzake gelijkheid man-vrouw, vrouwenrechten, inclusie en diversiteit.

Graag geeft u zelf nog even aan dat u een integer mens bent, altijd bereid het ‘goede’ te doen. Dat zijn kwalificaties die de meeste mensen aan anderen overlaten en niet snel over zichzelf zullen zeggen, maar u heeft er geen moeite mee uzelf veren te bezorgen wanneer een ander het niet doet. Dat mag, mijn moeder zaliger zei altijd: “Je moet jezelf kietelen, een ander doet het niet.”

 

‘Ik’

Een man die ik wel vertrouw, omdat hij altijd zonder rekening met welk publiek dan ook te houden schrijft wat er gebeurt, Bart Nijman van GeenStijl, heeft geteld hoe vaak u in Trouw het persoonlijk voornaamwoordje ‘ik’ gebruikt. Hij telde 74 maal. Zou het kunnen dat het feit dat de meeste landgenoten u niet pruimen te maken heeft met uw, voor Nederlanders atypische, houding van zelfverheerlijking? Ik bedoel, in een land waar ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ de basishouding is, lijkt het mij vragen om moeilijkheden wanneer je jezelf constant op het schild hijst of laat hijsen. Wellicht heeft u dat onderschat, die oer-Hollandse nuchterheid en vroeg u zich daarom af: “Wie zijn toch die mensen?” Interessante gedachte, voer voor cultureel-antropologen, psychologen of sociologen wellicht, maar ik wil het liever met u hebben over wat ons beiden bezighoudt, namelijk de internationale politiek.

 

Afghanistan

Minister van (destijds) Buitenlandse Zaken, de integere vrouw (we kunnen het niet genoeg benadrukken) Sigrid Kaag, beweerde dat niet te voorzien was dat de hoofdstad van Afghanistan, Kaboel, zou vallen en dat zij enorm verrast was toen dat wel gebeurde. Nou ben ik een eenvoudig schrijfstertje met weinig bekendheid bij het grote publiek, maar zelfs ik schreef al in mei, juli en op 10 augustus – vijf dagen voor de val van Kaboel – dat de Taliban oprukten en het slechts een kwestie van tijd was dat ook die stad in hun handen zou vallen.

Ik schreef dat vanwege de zeer gevaarlijke situatie van de mensen waar haast niemand een sikkepit om gaf en geeft, namelijk de christenen in Afghanistan, zie mijn artikel van 23 augustus 2021. Vrouwenrechten, de Taliban 2.0, niets met de islam te maken, alle gebruikelijke kletspraat kwam weer voorbij, uitgekraamd door experts die van alles in theorie hebben bestudeerd, maar te weinig geven om echte mensen om zich serieus druk te maken (komt dat u wellicht bekend voor?).

Tijdens de debatten over de val van Kaboel beweerde u glashard dat de Nederlandse ambassade vanuit uw ministerie niet de opdracht gekregen had om slechts drie familieleden te selecteren van ambassadepersoneel voor evacuatie (lees: veilig heenkomen). De ambassade moest zelf maar kiezen welke drie mensen mochten blijven leven en wie van de in totaal zestig mensen tellende groep een spelletje Russische roulette mochten spelen. In antwoord op Kamervragen van o.a. Jasper van Dijk (SP) kregen wij een woordenbrij te horen die moest verhullen welke onmenselijke opdracht het ambassadepersoneel in Afghanistan had gekregen. O, en uiteraard moest worden voorkomen dat iemand zou denken dat u eh…wat minder integer bent dan iedereen uzelf denkt.

 

Qatar

Vervolgens vloog u naar Qatar, waar de Taliban volgens de Telegraaf ‘een kantoor hebben’ (LOL), waarmee de krant neem ik aan bedoelde dat de Taliban daar al jaren een heel fijn en beschut leventje leiden ver weg van alle ellende, armoede en geweld wat de Afghaanse bevolking wel moet zien te overleven. Ik wil maar zeggen dat ik wat minder geloof in het sprookje dat Qatar als mediator dient, bruggenbouwer tussen de Taliban en de rest van de wereld. De lange vredesbesprekingen tussen de Amerikanen enerzijds en de Taliban in Qatar anderzijds hebben niet echt voor veel vrede gezorgd of ik moet mij sterk vergissen.

Maar goed, we zijn er nog lang niet, we blijven nog even bij de warme vriendschap tussen Qatar en de Taliban. Volgens The Telegraph werd een flink aantal voetbalstadions, die nodig waren voor het FIFA-feestje dat het WK ’22 heette, gebouwd met materiaal dat werd aangeleverd door de Taliban. Die verdienden daar miljoenen mee. Grappig dat u desondanks pas besloot om u tegen het voetbalfeestje te keren toen de pers hier zich druk maakte over de mensenrechten daar. U steunde de oproep tot een boycot van het WK ’22, die gedaan werd door Gert-Jan Segers van de ChristenUnie. De digitale handelsmissie naar Qatar die u zou leiden ging niet door.

Voor die tijd was u zich er uiteraard niet van bewust van dat er qua mensenrechten, vrouwenrechten, homorechten, kinderrechten, mensenhandel en nog meer van zulk fraais wel het een en ander schort aan het beleid in de rijke Golfstaat, terwijl u toch jarenlang in het Midden-Oosten woonde. Nee, een oproep vanuit de CU was nodig voor u besloot dat temidden van zoveel mensonterende praktijken het wellicht geen goed idee was om daar feest te vieren. Ineens – voor de bühne – toonden onze politici ballen. Spreekwoordelijke ballen bedoel ik uiteraard, over de kwestie Van Drimmelen is genoeg gezegd en geschreven.

 

Taliban

Goed, zoals ik al in juli 2021 schreef hadden de Taliban reeds grote delen van Afghanistan ingenomen, overal waar de Amerikaanse troepen waren vertrokken. Vanaf maart 2021 werden voor de val van de toenmalige Afghaanse regering al zeven journalisten, waaronder vier vrouwen, gedood. Onder anderen Mina Khairi (Ariana nieuws) en Sadia Sadat, Mursal Wahidi en Shanaz Roafi (Enikass TV) werden gedood bij verschillende aanslagen. De Taliban ontkenden alle betrokkenheid,  maar deden wel via hun woordvoerder, Zabullah Mujahid, een waarschuwing uit richting journalisten en de media.

Pulitzer-prijswinnaar Danish Siddiqui (o.a. Reuters) werd in juli 2021 wel vermoord door de Taliban. Ook Toofan Omar (radiostation Paktia Ghag) werd in Kaboel maar voor de machtsovername van 15 augustus door de Taliban gedood. Ik noem hun namen hier maar even, opdat wij niet vergeten. Kort samengevat: journalisten werden vermoord, christenen zaten in doodsangst, vrouwen en meisjes vreesden te worden ontvoerd en verkracht (in die contreien heet dat ‘uitgehuwelijkt’) door de Taliban, hele gebieden werden ingenomen, maar pas na de val van Kaboel ging er bij u een lichtje branden. En ik geloof u  -natuurlijk- op uw blauwe ogen.

 

Liegen

Los van uw integere inborst waren er de afgelopen jaren wel meer eh…problemen met uw geheugenkaart of wat er ook precies in uw bovenkamer zit. Zo beweerde u dat u niet bij een debat aanwezig was over de toeslagenschandalen in november 2019, maar bleek u daar toch als aanwezig te zijn aangemeld. Onder uw leiding negeerde het ministerie van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking de waarschuwing, dat er geld bij Palestijnse terreurorganisaties terechtkwam.

Vervolgens loog u over een bezoek aan de ouders van Rina Schnerb (17) die door een van deze terreurgroepen werd vermoord. En dan was er nog uw oud-collega Arie Slob (ChristenUnie) die namens u loog dat uw partij D66 geen bemoeienis had gehad met de inhoud van een documentaire over u, die werd uitgezonden door de NPO. Die bemoeienis is er wel degelijk geweest, zo blijkt uit de WOB-stukken die GeenStijl opvroeg.

 

Extreemrechts

U riep telkenmale mensen op zich uit te spreken tegen wat u extreemrechts noemt, tegen vrouwenhaat, tegen homohaat, tegen online pestgedrag en wat al niet meer. De toon moest anders. Fair enough. Maar u droeg wel, omdat de moellahs dat eisten, een hoofddoek op bezoek in Iran, zeer tegen de wens van Iraanse feministen. Uw gezin poseerde gezellig naast Yasār Arafat op een kiekje in de zon. Heeft u ooit dit interview met een homo gelezen over hoe het met de gay rights gesteld was onder Arafat? Ik bespaar u de roddels over zijn eigen vermeende homoseksualiteit maar even, bovendien zult u ze kennen.

Kort gezegd: mensen in ons land hebben er behoefte aan serieus genomen te worden door politiek en bestuur. Aan leiders die zij kunnen vertrouwen en die het Nederlandse volk niet continu beschuldigen en beschimpen, en vertellen dat zij verkeerd leven, om vervolgens zelf niets maar dan ook niets van alle fraaie woorden in de praktijk waar te maken.

 

Geen zelfreflectie

U verschilt daarin geen haar van andere politici, hoeveel mooie eigenschappen u zichzelf ook toedicht. Dat u zelfs nu nog wijst naar een ander, het Nederlandse electoraat zou van vrouwenhaat doordrenkt zijn en daarom La Kaag niet accepteren, is schandalig. Geen enkele zelfreflectie, slechts lege woorden die moeten verhullen dat Nederland niet een land is dat lang zweverig taalgebruik accepteert, maar uiteindelijk gewoon boter bij de vis wil zien.

Kansen krijg je hier zeker, kijk naar uw eigen enorme electorale winst bij de verkiezingen in 2021, maar Nederlanders eisen dat je geen loze beloftes doet. En terecht. Te lang heeft u alle kritiek, elke kritische vraag afgedaan als een persoonlijke aanval op u in plaats van terechte kritiek op uw handelen of juist het gebrek daaraan. Brandende fakkels, schelden, intimidatie en bedreigingen, u zult mij altijd aan uw kant vinden wanneer u oproept dat die een grens overgaan. Absoluut. Maar liegen, geen verantwoordelijkheid nemen en mensen in de steek laten, terwijl je je weerzin tegen hen en hun manier van leven nauwelijks kunt verbloemen verdienen ook bepaald geen schoonheidsprijs.

 

Afscheid

“Hier scheiden onze wegen,” zei u theatraal tegen Mark Rutte in het debat na het ‘functie-elders-schandaal.’ Ook hierin speelde, zo blijkt nu, de partij waar u leiding aan geeft, D66, een zeer bedenkelijke rol. Een vrouw een vrouw, een woord een woord, zegt het spreekwoord, maar u hield geen woord en stapte gerust weer in een kabinet, Rutte IV. Alle loze praat daargelaten, wanneer Trouw u vraagt wat uw politieke nalatenschap is, weet u inhoudelijk nauwelijks iets te noemen.
“Ik vind dat ik wel degelijk leiderschap heb laten zien. Dat gaat over de toon en houding in de politiek.”

U heeft jarenlang onderschat dat de kiezer niet zit te wachten op een gesprek over de toon en de houding, maar dat leiderschap betekent dat er een echt integere leider opstaat die doet wat hij/zij zegt en handelt in het belang van de mensen in het land. Niet iemand die veel blaat, maar weinig wol te bieden heeft. Zo suggereerde uw partij op schandalige wijze dat informateur Remkes (VVD) behoorlijk aangeschoten de gesprekken met alle partijen inging. Toch zegt u tegen Trouw dat u altijd “langs de inhoud” heeft willen werken en met respect voor elkaar.

Fijn dat u plaats maakt voor een leider die niet vooraan staat om de bevolking te bekritiseren en het slachtoffer uithangt wanneer eigen onvermogen en wanprestaties terechte kritiek opleveren. Daadkracht en een no-nonsense cultuur: Nederland kan het prima af zonder nog meer politici die verliefd zijn op hun eigen spiegelbeeld en cv.