Op weg naar een totalitaire planeconomie met Extinction Rebellion

Datum:
  • zondag 14 mei 2023
  • in
  • Categorie: , ,
  • Klimaatprotest als opmaat naar Communisme 2.0


    Extinction Rebellion krijgt in de media eindeloos kritiekloos gehoor voor hun paranoïde doemverhalen.  Zelfs als zij het gebruik van fossiele energie ‘geweld’ noemen dat mogelijk met tegengeweld moet worden bestreden. Dit onnozele extremisme, dat geen tegenspraak krijgt, is gevaarlijk. Het gaat ze niet om ‘klimaat’ maar om een andere wereldorde, en dat zeggen ze ook. Een ‘groene’ planeconomie met een totalitair karakter. Maar een planeconomie, zo leert ons de geschiedenis, leidt altijd tot drama’s, schrijft Alma van Hees.

    Extinction Rebellion, u weet wel, die club die zich enorme zorgen maakt over ‘het klimaat’, dus zich uit protest overal aan vastlijmt, met soep of zwarte smurrie gooit of de A12 bezet, zet zich sinds kort in voor ‘de arbeider’. Niet dat zij ooit een arbeider hebben gezien of gesproken, vermoed ik, maar dat is a small detail. Hun klimaatstrijd is veranderd in een ‘klassestrijd’. Helemaal Marx. Dat die ‘arbeiders’ meestal niets van hun klimaatalarmisme willen weten, omdat het hen aan de bedelstaf brengt en ze wel andere zorgen aan hun hoofd hebben, zullen ze vast wel oplossen met werken aan ‘hun valse bewustzijn’. Zij weten immers alles beter en het is vijf voor twaalf of al vijf over twaalf of is dat al een heleboel keer geweest, en dan vergaat onze planeet, ook al schijnt die er geen haast mee te hebben.

    Ze zouden beter op school kunnen zitten om te leren dat je ‘klassestrijd’ als ‘klassenstrijd’ schrijft en daar ook nog wat kennis over Karl Marx op te doen. Want hoeveel doden heeft zijn “Kapitaal” wel niet op zijn geweten?

     

    Radicale verandering van de samenleving

    Niet dat die aap al die tijd verborgen was. In 2019 schreef ik al een een verhaal over wat nu uiteindelijk het streven van Extinction Rebellion is. De titel: “De griezelige agenda van Extinction Rebellion”. En die agenda gaat niet over ‘het klimaat’, maar een radicale verandering van de samenleving. Dat verhaal is nog even actueel, er is nog niets veranderd. Ook de agrarische industrie is een doelwit van Extinction Rebellion geworden, en natuurlijk industrie, bijvoorbeeld Tata Steel. Plus alle universiteiten die banden hebben met ‘fossiel’, een actie van harte gesteund door de FNV.

    De Universiteit Utrecht heeft inmiddels een eis van de activisten om de ‘klimaatnoodtoestand’ uit te roepen ingewilligd. We hebben ook Scientist Rebellion Netherlands, die verplicht klimaatonderwijs voor studenten eist. Op allerlei terreinen haken steeds meer organisaties en personen aan om een omwenteling van de samenleving te bewerkstelligen. Onlangs bekeerde actrice Carice van Houten zich tot de klimaatkerk en vertelde daarover in een interview met NRC, waarin 148 keer ‘ik’ stond, aldus Geen Stijl.

    De druk op de samenleving wordt stap voor stap opgevoerd, en waar gaat dit toe leiden?

     

    Klimaatdoden

    Dan hebben we nog XR-klimaatactiviste Hannah Prins (25), die met haar “Please jongens, alles gaat kapot (…)” vrolijk de wereld over vliegt maar heel goed kan uitleggen waarom dat nodig is voor ‘systeemverandering’. En het heeft over “de overheid die met foute subsidies ‘al het leven op aarde op het spel zet’“. En: “We gaan misschien letterlijk het einde van de eeuw niet halen. Er gaan nu al zo fucking veel mensen aan de klimaatcrisis dood. Wat we ook doen, wat eraan zit te komen is verschrikkelijk.” Kritiekloos werd ze aan het woord gelaten en niemand die zelfs maar vroeg waar ze die klimaatdoden dan ontwaarde.

     

    Geen kinderen

    Het Algemeen Dagblad probeerde dit te overtreffen met een artikel met als inleiding: “Het merendeel van de jongvolwassenen maakt zich zorgen over de toekomst van hun kinderen vanwege de klimaatcrisis. Sommigen zetten om deze reden zelfs vraagtekens bij hun kinderwens. Drie van hen vertellen hun persoonlijke verhaal. “Ik heb ervoor gekozen mijn kind te aborteren vanwege de klimaatcrisis.” Goed idee. Want wat hebben we aan nakomelingen van een nieuwe depressieve generatie die niet zelf kan nadenken, laat staan op onderzoek uitgaat, maar zich in een depressie laat brainwashen? Tegelijkertijd is het ook diep treurig, deze jonge mensen die geen toekomst meer zien en nauwelijks plezier hebben in hun leven.

     

    Ineffectief klimaatbeleid

    Ondertussen lijkt niemand zich af te vragen waarom vooral ineffectief beleid wordt ingezet om de gevreesde opwarming van de aarde, door de mens veroorzaakt, te stoppen. Biomassa(bomen)stook, het speerpunt van de EU, heeft bewezen een averechts effect op te leveren. Kernenergie, zonder CO2-uitstoot, wordt tegengewerkt of verhinderd. Je kunt niet anders concluderen dan dat het bij deze klimaat-agenda helemaal niet gaat om het klimaat, maar om iets heel anders.

     

    Doemberichten

    Maar je kunt deze onnozele rebelletjes dit extremisme niet kwalijk nemen. Elke dag worden we met doemberichten overspoeld, braaf doorgegeven door kritiekloze media, want het IPCC, de zogenaamd wetenschappelijke wereldspreekbuis voor het klimaat, zegt het. Dat dat IPCC desinformatie verspreidt en opzettelijk alleen maar klimaat-alarmistisch onderzoek in hun rapporten opneemt, horen we natuurlijk niet. Wel horen we dat we onmiddellijk moeten stoppen met ‘fossiel’, alsof we fossiele brandstoffen zomaar kunnen missen zonder in het stenen tijdperk te belanden. En krijgen jonge mensen zonder enig verstand van zaken kritiekloos de ruimte om te filosoferen over geweld.

     

    VN-agenda

    Michael Shellenberger, activist en auteur, verwoordde scherp waarom dit doemdenken welbewust wordt gepusht. Zijn verhaal werd door Clintel vertaald.

    Wat citaten uit dit artikel:

    “Het censuur-industrieel complex heeft geen interesse getoond in het censureren van verkeerde klimaatinformatie die mensen heeft doen geloven dat klimaatverandering ervoor zorgt dat orkanen vaker voorkomen en dat mensen dreigen uit te sterven.”

    “In werkelijkheid zijn de Verenigde Naties dus al 75 jaar de grootste verspreider van energie- en milieudesinformatie.”

    “Toen het duidelijk werd dat de groei van het wereldwijde geboortecijfer en de dreiging van een kernoorlog afnamen na het einde van de Koude Oorlog, legden de Verenigde Naties de nadruk op de dreiging van luchtvervuiling, met name klimaatverandering, die VN-functionarissen, meestal afkomstig uit de VS en West-Europa, zagen als een manier om controle te krijgen over de energie- en voedselproductie wereldwijd.”

    “Het doel van de VN is tegenwoordig om alle samenlevingen in de richting van 100 procent hernieuwbare energie te sturen, als strategie om de Amerikaanse en Europese controle over arme en zich ontwikkelende economieën te behouden, vooral over hun energie- en voedselsector. Hun probleem is al lang kernenergie.”

    “Beleidsmakers, journalisten, natuurbeschermers en andere opgeleide elites in de jaren vijftig en zestig wisten dat kernenergie onbeperkte energie was en dat onbeperkte energie onbeperkt voedsel en water betekende.” Aldus Michael Shellenberger.

    Dat laatste, onbeperkte energie, was nou juist niet de bedoeling. Dan zou de ‘noodzakelijke’ rol van de gewenste VN-wereldregering, die wereldproblemen te lijf zou gaan, immers wegvallen.

     

    Groene catastrofen

    Vorig jaar publiceerde Edward Ring in American Greatness een artikel met als kop “Groene fascisten zijn bezig met het vernietigen van de wereld”. Hij somde daarin al het verwoestende klimaatbeleid op, van de schade aangericht door wind- en zonne-energie tot de ecocide door biobrandstoffen. En concludeert:  “If these schemes are allowed to continue, the consequences for both humanity and the earth’s ecosystems will be more catastrophic than all but the most apocalyptic climate crisis scenarios.”

    Hij heeft helemaal gelijk. Ook al kun je van mening verschillen over het etiket ‘groene fascisten’, dat het hier gaat om een totalitaire ideologie die alle tegenspraak smoort en ons naar de afgrond leidt, is duidelijk.

     

    Planeconomie

    Een (afgedwongen) planeconomie, voor welk ‘mooi’ doel dan ook, is gedoemd te mislukken, zo leren ons het communisme en socialisme. En die mislukking gaan we nu meemaken, met bureaucraten en activisten die voor boeren bepalen wanneer te zaaien of te oogsten, en ook nog welk gewas.

    Welkom, nieuwe wereld…







     

    0 reacties :

    Een reactie posten