Bilderberg-conferentie symboliseert gestage neergang van het Westen

Geen toekomstvisie en geen inzet voor westerse waarden

21 mei 2023 - Rutger van den Noort

Onlangs heeft de jaarlijkse Bilderberg-conferentie plaatsgevonden in Lissabon, waaraan vele prominenten hebben deelgenomen. Maar wat er door deze homogene groep invloedrijke westerse progressief-liberalen wordt besproken blijft geheim. Er wordt geen enkele verantwoording afgelegd en de pers is niet welkom. De Bilderberg-conferentie dient vooral de agenda van de huidige politieke en economische elite en illustreert daarmee de gestage neergang van het Westen. Want er wordt niet ingezet op de democratische waarden die het Westen groot en welvarend hebben gemaakt, concludeert Rutger van den Noort.

Van 18 tot en met 21 mei 2023 vond de jaarlijkse Bilderberg-conferentie plaats. Dit jaar zijn 130 prominenten samen in hotel Pestana Palace in Lissabon om te discussiëren over de grote thema’s die de organisatie belangrijk acht. Onder de deelnemers een selectie uit de groten der aarde. Vanuit Nederland zijn er zeven: premier Mark Rutte, vicepremier Sigrid Kaag, Ben van Beurden (voormalig CEO Shell), Peter Wennink (CEO ASML), miljardair Rolly van Rappard (CVC), Dolf van den Brink (CEO Heineken) en Professor Victor Halberstadt (PvdA) uit de stuurgroep van de organisatie.

 

Agenda

Op de officiële agenda voor dit lange weekend staan onder meer: kunstmatige intelligentie, het conflict Rusland-Oekraïne, India, de energietransitie en het banksysteem. Het bijzondere van deze conferentie is dat er geen journalisten worden toegelaten, geen notulen worden gemaakt en de presentaties niet worden gedeeld. Er wordt gedebatteerd volgens de Chatham House Rule, wat inhoudt dat geen enkele deelnemer ooit buiten deze conferentie een uitspraak mag doen die te herleiden is naar een van de deelnemers. Wel kan de informatie die tijdens de conferentie gedeeld is gebruikt worden in politieke beleidsvorming of in zakelijke keuzes, die in de bestuurskamers van multinationals gemaakt worden.

 

Geheimzinnigheid

Al sinds de oprichting van ‘Bilderberg’ in 1954 hangt er een zweem van geheimzinnigheid rond deze weekenden. Vooral doordat deelname alleen op uitnodiging mogelijk is en er tot op heden slechts zeer beperkt openheid is over wat er tijdens deze weekenden écht gebeurt. Want hoewel de agenda best wel uitgebreid lijkt, zegt dat natuurlijk niets over wat er daadwerkelijk wordt besproken.

Zelf heb ik ook wel eens in kringen verkeerd waarbij het essentieel is om in alle rust bepaalde strategische thema’s te kunnen doorpraten met gelijkgestemden. Ik ben ook enkele malen naar wereldwijde (zuivel-)conferenties geweest waarbij de Chatham House Rule ook van toepassing was, omdat er werd gesproken over de doorontwikkeling op de lange termijn van de sector met leveranciers, klanten en concurrenten. Ik zal dus de laatste zijn die niet begrijpt waarom de Bilderberg-conferentie er is, maar toch heb ik er grote bezwaren tegen. Het waarom ga ik uitleggen aan de hand van vijf punten.

 

1. Gebrek aan verantwoording

Bij de conferentie zijn veel (ex-)politici aanwezig die een publieke functie hebben. De enige reden waarom ze daar zitten is omdat ze verkozen zijn in hun land of aangesteld namens de inwoners. Ze zitten daar niet voor zichzelf. Er bestaat daardoor een verplichting om aan burgers verantwoording af te leggen over doel, inzet en conclusies van de discussies. Het is onnodig om letterlijke notulen te overleggen, want ik begrijp ook wel dat er vrij gesproken moet kunnen worden. Maar het is cruciaal om bijvoorbeeld de gehouden presentaties, de afgesproken acties en tijdspaden openbaar te maken zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan. Als niet duidelijk wordt gemaakt wat Mark Rutte en Sigrid Kaag vier dagen lang met wereldleiders en topmensen uit het bedrijfsleven hebben besproken, voedt dat het al bestaande grote wantrouwen in onze politici. En dan zie ik geen reden meer waarom wij als burgers deelname van kabinetsleden aan dat soort geheime conferenties normaal zouden moeten vinden.

 

2. Eenzijdig type leiderschap

Als je de deelnemerslijst analyseert, kom je al snel tot de conclusie dat er een bepaald type mens uitgenodigd wordt. Om een uitnodiging te krijgen moet je de volgende zeven deugvinkjes scoren: 1) Progressief-Liberaal, 2) Kosmopolitisch, 3) Westers, 4) Hoogopgeleid, 5) Gehoorzaam, 6) Statusgevoelig, 7) Loyaal.

Er is voldoende onderzoek bekend om te kunnen concluderen dat, als je een wereldwijde homogene groep mensen bij elkaar zet en daarbij niet voldoende diversiteit in de discussie brengt, er al snel een echoput ontstaat van dezelfde meningen. Voor de organisatoren is het dan vrij makkelijk is om een belangrijk deel van het westerse leiderschap één kant op te bewegen. Zie ook de rol van Klaus Schwab in het World Economic Forum. Het type pain-in-the-ass staat niet op de lijst van genodigden, evenmin als nationalisten en rechts-conservatieven. Mensen die kritisch zijn over het klimaat- en energiebeleid ontbreken. Politici die moeite hebben met de open grenzen-aanpak van VN en EU worden niet uitgenodigd. Vrijdenkende wetenschappers zijn zeker niet welkom.

 

3. Inhoud van de agenda

Als je de publieke agenda van de afgelopen jaargangen van de conferentie bekijkt staan er thema’s op die van belang zijn voor de agenda van de westerse elite uit politiek en bedrijfsleven. Dit betekent bijvoorbeeld dat de gevolgen van de energietransitie voor het huishoudboekje van westerse burgers niet op de agenda staan. Allerlei belangrijke maatschappelijke onderwerpen worden genegeerd, zoals de impact van migratie op westerse samenlevingen, het rap dalende vertrouwen in westerse politici en instituties, de eenzijdigheid en teloorgang van de mainstream media, het dalende geboortecijfer in westerse landen en de verstikkende opkomst van de woke-cultuur. De toenemende dreiging van agressieve klimaatgroeperingen als Extinction Rebellion is blijkbaar ook niet relevant.

En tot slot en misschien wel het belangrijkste: de verschuiving van geopolitieke macht naar het Oosten is absent. We kunnen vaststellen dat de wortelrot die de westerse samenlevingen aantast ook zijn weg gevonden heeft in het organiserend comité van de Bilderberg-conferentie.

 

4. Media black-out

Wat opmerkelijk is, is het vrijwel totale gebrek aan aandacht van de reguliere media voor de Bilderberg-conferentie. Het gaat hier immers over een cruciaal gremium waar belangrijke denk- en actierichtingen worden afgesproken door topmensen uit politiek en bedrijfsleven. Los van allerhande regeerakkoorden zijn er overstijgende ontwikkelingen binnen het Westen en deze worden doorgepraat bij de Bilderberg-conferentie. Genoeg reden voor nieuwsmedia om zich er op te storten, zou je zeggen. Maar berichtgeving over wat er wordt besproken is in het Nederlandstalige domein (inclusief Vlaanderen) op één hand te tellen. De NOS en de grote dagbladen lijken hun uiterste beste te doen het onderwerp te negeren.

 

5. Wereldwijde weeffout

Waar veel deelnemers aan de Bilderberg-conferentie weinig over lijken na te denken is de weeffout, die in het ontwerp van 1954 zit. In de twintigste eeuw en zeker vanaf de Tweede Wereldoorlog was het Westen in de wereldpolitiek toonaangevend. De macht lag ontegenzeggelijk bij de USA en bij Europese landen. In de eenentwintigste eeuw verschuift de macht steeds meer naar China, de BRIC-landen en het Midden-Oosten. De demografische explosie in Afrika zal spoedig ook de globale machtsverhoudingen verder beïnvloeden. Als je in het huidige tijdsgewricht impact wil maken, zal je toch de elite van het opkomende deel van de wereld bij elkaar moeten brengen, maar zover is de organisatie nog niet.

 

Bubbel

De Bilderberg-conferentie speelt zich af in een bubbel, die hoog boven de maatschappelijke realiteit zweeft. In Nederland en andere westerse landen maakt vrijheid steeds meer plaats voor dwang. Politici komen overal weg met dramatisch beleid zonder dat er verantwoording wordt afgelegd en de inhoud van de politieke agenda is eenzijdig. Media controleren de macht niet meer, maar stellen zich op als spreekbuis van de macht. We zitten opgescheept met een eenzijdig type globalistisch leiderschap. En ja, de weeffout waar we in Nederland ook mee te maken hebben: nog steeds blijven we vertrouwen op de VS en de EU als belangrijke partners. Terwijl iedereen met geopolitiek gevoel begrijpt dat we moeten nadenken over andere multilaterale partnerships en het gewenste verdienmodel voor Nederland in de toekomst.

 

Neergang

Zodoende kom ik tot de conclusie dat de Bilderberg-conferentie de neergang van het westen illustreert. Westelijke samenlevingen zijn groot geworden door democratische waarden, zoals een overduidelijke accountability (verantwoording) van overheden en een vrije pers. Politieke besluitvorming en agendabepaling horen in openheid plaats te vinden en volgens democratische spelregels, waarbij allerlei opvattingen op tafel komen. Niet alleen een selectie van ‘deugende’ meningen. Verschillende maatschappelijke bloedgroepen moeten mee kunnen praten om zo door discussie en wrijving de beste besluiten te kunnen nemen, zodat er uiteindelijk voldoende draagvlak ontstaat voor het beleid. Door vrije verkiezingen zullen er soms liberale en soms conservatieve besluiten worden genomen. Vrijheid van het woord en politieke checks and balances binnen een rechtsstaat zorgen voor een governance van de maatschappij, die op korte en lange termijn vruchten afwerpt. Door deze principes zijn de westerse democratieën gevormd.

De Bilderberg-conferentie staat heel ver af van de uitgangspunten die het westen sterk en welvarend hebben gemaakt. Ze zou zich juist daarvoor moeten inzetten. Het is dan ook tijd dat de Bilderberg-organisatie eens kritisch naar haar eigen doelstellingen gaat kijken en gaat innoveren. Want hoog in de lucht zwevende bubbels spatten altijd uit elkaar.