Jullie komen je beloftes niet na. Jullie hebben gefaald.
Aan Vak K en de Kamer
Vakantiegangers!
Sorry dat ik jullie even stoor tijdens jullie belangwekkende activiteiten op deze (voor normale mensen) eerste werkdag van het nieuwe jaar, maar ik moet even wat aan jullie kwijt.
Mijn agenda is bomvol. Dat is iets wat in al die jaren niet verandert. Ik ben nooit klaar met werken, want de klachten over jullie blijven binnenstromen. Met deze overheid is mezelf overbodig maken een utopie.
Ik ben geneigd te zeggen dat ik geen vertrouwen meer heb in de politiek. Er zijn tienduizenden mensen in grote problemen gekomen door onder andere de Toeslagenaffaire en de gevolgen van de gasboringen in Groningen.
In Limburg zijn burgers die nu, anderhalf jaar na de overstromingen, nog op hun geld wachten. Terwijl je in een welvarend land als het onze zou veronderstellen dat alles goed geregeld is. En de overheid weet wat er moet gebeuren om het op te lossen. Dat is nog wel het meest wrange.
Ik kan zelf niet anders dan zaken agenderen en jullie informeren waar de schoen wringt en jullie adviseren wat te doen om het op te lossen.
Maar het is wel stuitend dat je soms ieder jaar hetzelfde verhaal moet houden. Je ondervindt dan weer veel sympathie en een luisterend oor en denkt: nu worden er eindelijk wel spijkers met koppen geslagen. Maar als je een jaar later weer hetzelfde riedeltje moet houden omdat er niets is gebeurd…
Ja, dan word je wel eens moedeloos.
Dan is van die nieuwe bestuurscultuur in ieder geval nog weinig te merken.
Toch blijf ik onvermoeibaar onrecht aan de kaak stellen. Als volhouder heb ik de overtuiging dat het recht voor de burger zegeviert.
Mijn grootste zorg voor 2023 is dat de mensen de overheid blijven wantrouwen. Dat snap ik ook na alle ellende die de overheid heeft veroorzaakt. Mensen ervaren dat de overheid echt tegenover hen zit in plaats van naast hen. Het is een slechte ontwikkeling. Niet voor niets is het vertrouwen echt extreem laag.
Ik heb in 2023 drie pijlers waar ik op focus: goed onderwijs (zodat iedereen een baan kan vinden), de zorg (we hebben meer handen aan het bed nodig) en armoedebestrijding. Daar moet in mijn ogen de prioriteit liggen, want anders voorzie ik dat het verschil tussen arm en rijk in ons land nog groter wordt.
Zelf ben ik afgelopen jaar het meest geraakt door de dingen die je ziet als je mensen bezoekt die in problemen gekomen zijn.
Pas nog was ik in Valkenburg en als je daar loopt, zie je nog steeds ondernemers die letterlijk en figuurlijk in de kou zitten.
Of als je gedupeerden in de toeslagenaffaire spreekt, die nog altijd geen idee hebben waarom ze op die lijst terecht zijn gekomen.
De overheid moet proactief acteren om te voorkomen dat burgers in problemen komen. Nu gebeurt het dat als je een vinkje verkeerd zet of een termijn laat verlopen, je in deze digitale tijd als een misdadiger achtervolgd wordt door de overheid. Je wordt direct als fraudeur gezien, terwijl je weet dat niet iedereen even vaardig is op internet.
Ik ben een teleurgestelde schoolmeester die moet constateren dat de overheid zelfs geen zuinig zesje meer krijgt. Het wordt een onvoldoende.
Jullie komen je beloftes niet na.
Jullie hebben gefaald.
Zijn jullie er nog, mensen in Vak K en de Kamer?
Ene oor in, andere oor uit zeker, al die woorden hiervoor?
Dat snap ik.
Want waarom zouden jullie je ook maar iets aantrekken van een eenvoudige stukkiestikker uit Eesterga?
Alleen…
Het waren niet mijn woorden.
Blader als jullie straks even tijd hebben maar naar pagina 6 van De Telegraaf.
Het waren van A (“Mijn agenda is bomvol”) tot Z (“Jullie hebben gefaald”) de woorden van Nationaal Ombudsman Reinier van Zutphen.
De man die zich sinds de Tweede Kamer hem in 2015 benoemde, bezighoudt met het behandelen van klachten van burgers over alle overheidsinstanties.
Er is trouwens wel één overeenkomst tussen die eenvoudige stukkiestikker uit Eesterga en die officieel benoemde Nationale Ombudsman uit Den Haag.
Jullie hebben compleet schijt aan allebei.
Net als aan de kiezers.
Groet,
JanD
0 reacties :
Een reactie posten