Wat iedereen allang wist maar nooit kon bewijzen, stond gisteren zwart op wit in de krant.
Mevrouw Kaag,
Wat iedereen allang wist maar nooit kon bewijzen, stond gisteren zwart op wit in de krant.
Niet op een of andere website die door Ollongren-achtigen tot verspreider van ‘desinformatie’ is bestempeld.
Nee, in het in- en inkeurige NRC, van alle knipmessende couranten in Nederland de diepst voor D66 buigende.
“Natuurlijk heb ik Sigrid Kaag weleens geadviseerd, ook in campagnetijd.”
Was getekend: Shula Rijxman.
Toen: de grote baas bij de NPO, de organisatie die, ook in campagnetijd, bepaalde wat er op Nederland 1, Nederland 2 en Nederland 3 te zien en op alle NPO-radiozenders te horen was.
Nu: D66-wethouder in Amsterdam.
Ze adviseerde u niet alleen.
Ze vond het ook helemaal prima dat de VPRO vlak voor de verkiezingen een propaganda-documentaire uitzond over u.
En ze had er totaal geen moeite mee dat uw campagneleider Sjoerd W. Sjoerdsma de eindredactie over dat gedrocht voerde.
En ze wist, naar eigen zeggen zonder die documentaire te hebben gezien, dat-ie volstrekt journalistiek onafhankelijk tot stand was gekomen.
Ze stopte ook niet alleen ons belastinggeld in uw campagne.
Ze klaagde ook nog over de manier waarop u in de Nieuwsuur-interviewserie met lijsttrekkers werd aangepakt.
Waar heel Nederland Mariëlle Tweebeke en Jeroen Wollaars complimenteerde met interviews die eindelijk eens niet dienden als gratis reclamezendtijd voor politieke partijen, ging uw zetbaas in Hilversum op hoge poten lage sneakers verhaal halen.
Het siert Shula Rijxman dat ze na jarenlange ontkenning van wat iedereen zag gebeuren schoon schip maakt.
Dat ze éindelijk toegeeft dat ze haar functie als hoogste baas bij de NPO, met een budget van 900 miljoen euro per jaar, heeft misbruikt voor De Partij.
Voor D66.
Voor u.
Dat ze nog een beetje tegenstribbelt en dat ze over haar dubieuze adviesrol zegt dat ze “zoveel mensen adviseerde” en dat ze over de Nieuwsuur-interviews zegt dat ze “alleen heeft aangegeven dat ze het een heftige manier van interviewen vond”, snap ik wel.
Zulke leugentjes verzachten de schaamte waarschijnlijk.
Het is namelijk nogal wat, wat Shula Rijxman ons land als zetbaas van het Reichsministerium für Volksaufklärung und Propaganda heeft aangedaan.
Ze heeft u ongelimiteerde macht bezorgd.
Ze is medeverantwoordelijk voor alles wat de inwoners van dit land momenteel wordt aangedaan.
Ze realiseert zich diep van binnen dat ze al dat leed ook had kunnen voorkomen, als ze wél integer zou hebben gehandeld.
Je zou maar met die wetenschap moeten leven.
Overigens besteedde -voor zover ik dat heb gezien- geen enkele NPO-zender gisteren aandacht aan de bekentenis van hun voormalige baas in NRC.
En geen krant nam het nieuws van NRC over.
Terwijl dit zo’n perfect voorbeeld is waardoor het zéér begrijpelijk is dat het vertrouwen van de bevolking in de politiek op een absoluut dieptepunt is beland, zoals uit onderzoek van De Telegraaf bleek.
Het kon nog erger dan de Rutte-doctrine.
Het Kaagisme.
Ik las in een essay van Marja Pruis in De Groene nog een mooi voorbeeld van uw modus operandi.
Tijdens de rechtszaak tegen een man die u op internet bedreigde en tegen wie u aangifte deed, zei u: “Sinds ik in Nederland actief ben als politicus, ben ik angstiger dan toen ik me in gepantserde konvooien door het Midden-Oosten bewoog. Onbekommerd de honden uitlaten is er niet meer bij.”
Marja Pruis noteert fijntjes: “De ochtend dat ze aangifte deed, had een collega haar op het Spui zien lopen, lachend, arm in arm verstrengeld met haar dochter.”
In het Kaagisme, bedoel ik maar, is niets wat het lijkt.
Groet,
JanD
0 reacties :
Een reactie posten