Hoe houd je 23 coalitiekikkers in een kruiwagen met een dossier als het Helderse stadhuis?

Datum:
  • maandag 22 juli 2019
  • in
  • Categorie: , ,
  • Den Helder - In Den Helder heb je een paar van die zekerheidjes.
    Delano Weltevreden - Hedzer Faber 22-7-2019

    Er stroomt water door het Marsdiep, het is er zonniger dan elders en er is hommeles in de politiek. Maar nu? Nu even niet. Hoe komt het toch dat het zo on-Helders rustig is in die slangenkuil? En wat merken we daarvan?
    Het recept voor de relatieve rust in de Helderse politiek is het monsterverbond tussen partijen die voorheen elkaars bloed wel konden drinken. Aan de ene kant de ’lokalen’ Beter voor Den Helder, Stadspartij en Seniorenpartij aangevuld met de ChristenUnie en aan de andere zijde de ’landelijken’ VVD, CDA en PvdA. Samen goed voor drieëntwintig raadszetels.
    De eenheid die deze partijen nu uitstralen, staat in schril contrast tot de periode na de gemeenteraadsverkiezingen, toen het vertrouwen in elkaar ver te zoeken was. BvDH wilde bijvoorbeeld absoluut niet met VVD in zee.

    Stiekem

    Vier pogingen waren nodig om tot een werkbare coalitie te komen. Den Helder haalde het landelijke nieuws. Terwijl informateur Jan Nagel een coalitie probeerde te smeden waar naast BvDH ook CDA én VVD deel van moesten uitmaken, smeedde Carlo Assorgia van ’Beter’ in het geheim een alternatieve coalitie met PVV, Behoorlijk Bestuur, CU, Stadspartij en Seniorenpartij. ’Coalitie Stiekem’ was niet levensvatbaar. Het landelijk bestuur van de CU ging er, vanwege de samenwerking met PVV, dwars voor liggen. Toen de Stadspartij zich terugtrok, was het gedaan.
    Uiteindelijk vormden BvDH, CDA, VVD, PvdA, Stadspartij, CU en Seniorenpartij dus een coalitie. Eentje waarbij de lijsttrekkers vaak ook de onderhandelaars waren en wethouder zouden worden. Een coalitie waarbij iedereen doordrongen is hoe bijzonder dit huwelijk van al die bloedgroepen is.
    Dat huwelijk mag niet stranden en daarvoor ligt er ook een brede basis. Samen hebben de partijen 23 zetels. Deze coalitie is zo groot dat als er een partij uitstapt, groot of klein, dit machtsblok nog steeds de meerderheid heeft. En dit is een coalitie met dezelfde modus operandi als vorige: wij hebben de meerderheid en bepalen wel wat goed is voor de stad.

    Stadhuisdossier

    Een goed voorbeeld is de manier waarop de coalitie omgaat met het meest controversiële onderwerp in de Helderse politiek: de huisvesting van ambtenaren. In de vorige bestuursperioden vochten zij elkaar de tent uit over de vraag waar dat stadhuis moest komen en of het nieuwbouw of renovatie moest worden, nu willen de zeven partijen het onderwerp eindelijk van tafel hebben. Het ’huis van de stad’ komt op Willemsoord en daarmee is de kous af, is het idee.
    Terwijl dit plan indruist tegen wat sommige partijen steeds gewild hebben. Zoals de Stadspartij, voorstander van renovatie van het stadhuis aan de Bijlweg, maar ook oppositiepartijen en een reeks van maatschappelijke partijen die tot nog toe tevergeefs hun bezwaren uitten. Tegenstanders stuiten op de gesloten gelederen in de Helderse stadsregering.
    Het valt de zittende coalitiepartijen te prijzen dat na jarenlang tumult en geruzie nu eens orde en rust overheersen in de politiek. Tegelijk moeten we vaststellen dat deze door verkiezingswinnaar Beter voor Den Helder aangevoerde coalitie precies doet wat die partij voorgaande coalities heeft verweten: het bedrijven van machtspolitiek waarin op de belangrijke dossiers geen ruimte is voor oppositie. En het stadhuis, het dossier dat de stad al decennia verdeelt, staat in dat lijstje fier bovenaan. Hier mag deze coalitie niet op splijten, is de gedachte. Deze hobbel gaat nu voor eens en altijd genomen worden.

    Historisch

    In de drang naar het nemen van een historisch besluit, lijkt de ratio in de coalitie ondertussen ver te zoeken. Wethouder Michiel Wouters, die als fractievoorzitter van Behoorlijk Bestuur in vorige bestuursperioden hamerde op het nemen van weldoordachte beslissingen, verdedigt nu met verve een besluit waarvan belangrijke onderdelen nog niet zijn onderzocht op haalbaarheid en financiële consequenties. Zoals parkeren en de verkeersafwikkeling.
    Het is wachten op de oplossingen. De tijd zal leren of die solide genoeg zijn om de 23 coalitiekikkers in de kruiwagen te houden. Oppositiepartijen vragen in de tussentijd tevergeefs om onderzoek naar die haalbaarheid. Het college en de coalitie voelen die behoefte niet. Zij hebben er vertrouwen in dat het allemaal wel goed komt.
    Noordhollands Dagblad


    0 reacties :

    Een reactie posten