Hans Wiegel, schermafbeelding.
Gisteren in ‘De Telegraaf’ een opvallende column van VVD-coryfee Hans Wiegel, voormalig leider van de VVD, waarin hij scherpe kritiek uitoefende op een andere VVD-coryfee, Ed Nijpels, eveneens voormalig leider van de VVD, over diens rol rond de ‘klimaattafels’.
De VVD heeft de traditie om interne meningsverschillen binnenskamers op te lossen, zulks in tegenstelling tot sommige andere politieke partijen, waar geestverwanten deze zo af en toe rollend over straat plegen uit te vechten. Hans Wiegel heeft nu met deze traditie gebroken. Dat betekent dat er wel iets zeer bijzonders aan de hand moet zijn. En dat is ook zo!
Het gaat om heel veel geld voor het klimaatbeleid dat in een bodemloze put dreigt te verdwijnen omdat het geen aantoonbaar effect op het klimaat zal hebben en waarbij de laagste inkomensgroepen het zwaarst zullen worden getroffen. Mocht het partij’kartel’ erin slagen om de plannen ter zake door te voeren dan opent zulks het perspectief van een massale leegloop van de betrokken partijen en een majeure politiek crisis – om nog maar te zwijgen van de economische crisis die dit beleid zal veroorzaken.
Wiegel wijst erop dat het Planbureau voor de Leefomgeving en het Centraal Planbureau hun oordeel hebben gegeven over het klimaatakkoord zoals dat er nu bij ligt. De bedoeling daarvan is de CO₂-uitstoot in 2030 met zo’n 50 procent te verlagen ten opzichte van die in 1990.
Wiegel:
Het Centraal Planbureau was heel hardhandig. Het CPB vat zijn oordeel over het werk van de zogeheten Klimaattafels als volgt samen. Het geleverde werk „kenmerkt zich in hoge mate door streefbeelden, ambities, benodigde inspanningen en mogelijke maatregelen”, las ik ergens. Wat moet je ermee in gewoon Nederlands. Broddelwerk?
Nu begrijp ik ook waarom er de laatste weken, voorafgaand aan de oordelen van die twee planbureaus, zo veel gedoe is geweest. De rapportages werden elke keer uitgesteld. Pieter Boot, hoofd Klimaat van het Planbureau voor de Leefomgeving, vertelde dat de reden van het uitstel was dat klimaatridder Nijpels „nog iets meer tijd nodig had om er goed naar te kijken”. De Volkskrant schreef daarover: „Zelden een doorzichtiger smoes gehoord.”
Een half jaar geleden werd geraamd dat de kosten van de plannen tussen de 2 en 3 miljard euro per jaar zouden belopen. Nu worden ze geraamd op 3 tot 4 miljard, elk jaar. Anders gezegd: de betreffende uitgaven worden in totaal geschat op 80 tot 90 miljard euro! Heel veel geld, dat wij met zijn allen moeten betalen. Lijkend op een blanco cheque.
Ed Nijpels.
Climategate.nl heeft er herhaaldelijk op gewezen dat er zeer veel desinformatie circuleert in het klimaatdebat. Niet alleen de milieubeweging maakt zich daaraan schuldig, maar ook de officiële instanties werken daaraan mee. In dit geval het PBL en het CBP. Onze grove berekening van de kosten van de klimaatplannen van de regering tot 2030 was 580 (!) miljard euro. Maar daarmee kon nog maar een deel van de doelstellingen worden gefinancierd. Nauwkeuriger berekeningen leveren nog aanzienlijk hogere uitkomsten op.
Ook het Forum voor Democratie is – als eerste politieke partij – met eigen berekeningen gekomen, die eenzelfde orde van grootte laten zien als die welke Climategate.nl als eerste (!) heeft gepubliceerd. Voor een heldere presentatie van de cijfers door partijleider Thierry Baudet zie hier.
Thierry Baudet. Schermafbeelding.
Aldus wordt transparantie van kosten en baten geboden, waar de gevestigde partijen altijd de mond van vol hebben, maar waarvan tot dusver in de praktijk helaas nog niets is gebleken. Terwijl de politiek nu reeds wekenlang bakkeleit over een miezerige 2 miljard aan dividendbelasting, heeft zij de duizend miljard van de olifant in de zaal, de kosten van het klimaatbeleid, kennelijk nog niet in het vizier.
De energietransitie is als Mao’s beruchte ‘Grote sprong voorwaarts‘. En we weten allen hoe die is geëindigd.
Dit alles brengt de positie van het kabinet, dat zichzelf tot het groenste aller tijden heeft benoemd, in de problemen. Voor het kabinet–Rutte III dreigt, schreef de Volkskrant onlangs, „onherstelbaar gezichtsverlies”.
Een paar politieke leiders heeft dat in de gaten en durft dat ook te zeggen. Met voorop CDA-fractievoorzitter Buma. Al van de zomer gaf hij een interview in Elsevier, waarin hij waarschuwde voor een nieuwe opstand van de burgers. Ik begrijp hem en deel zijn zorgen.
Hogere rekeningen voor gas en elektra. Wie kan dat betalen? Wie wil dat betalen? Wat gaat er gebeuren voor mensen met een eigen huis? Nijpels heeft uitgerekend dat zij tussen de 35.000 en 50.000 euro kwijt zijn. De huizenbezitters worden dus snoeihard gepakt. …
Tegengas
Gelukkig hebben tijdens de algemene politieke beschouwingen in de Tweede Kamer VVD en CDA op de rem getrapt. Zoals VVD-leider Dijkhoff het zei: „Moeten we nu als een malle al ons geld uitgeven om zo snel mogelijk de doelen te halen? Nou, nee.”
De week na de beschouwingen het Vragenuurtje in de Tweede Kamer. Weer vragen over het klimaat. Door de PVV. Scherpe en heldere vragen. Je kon aan minister Wiebes zien dat hij begreep wat hem in de Tweede Kamer nog te wachten staat. Nu het Planbureau voor de Leefomgeving en het Centraal Planbureau kritisch hebben gereageerd zien de klimaat–lobbyisten zich in de hoek gedrukt.
Nijpels roept dat de politiek moet doorpakken. Probeert zijn werk op het bord van het kabinet en de politiek te duwen. Hij durft zelfs richting Rutte te zeggen: „Het halen van de klimaatdoelen vraagt leiderschap van de minister-president, daarvoor is hij ingehuurd.” Een gotspe.
Of die oproep van Nijpels aan Rutte helpt, is de vraag. Nog bonter maakte hij het door te roepen: „Ik kan me wild ergeren aan het uiten van zorgen, het gemier en gemekker over de kosten en de betaalbaarheid daarvan.” Denkt Nijpels met dat soort teksten Buma en Dijkhoff aan te spreken en achter zich te krijgen? Het werkt eerder contraproductief.
Coalitiepartijen D66 en de ChristenUnie worden door GroenLinks gesteund. VVD en CDA worden gesteund door de PVV, de SP op belangrijke punten, 50-Plus, de SGP en Baudet. Een goed akkoord is heel moeilijk. Misschien wel het zwaarste probleem waarvoor de politiek staat. …
De regering heeft de club van de Klimaattafels onder leiding van Nijpels twee maanden gegeven zijn huiswerk over te maken. Dan is het dus rond Sinterklaas. De vraag is: wie krijgt de zwartepiet? Volgend jaar komt de regering tot haar conclusies. In maart de eerste verkiezingen. Dichtbij dus. Het wordt een spannende tijd!
Aldus Hans Wiegel.
Lees verder hier.
Zoals ik al eerder schreef:
De klimaathysterie is een ernstig geval van collectieve verstandsverbijstering.

Hans Labohm