We gebruiken ongeveer 14% van onze energie in de vorm van elektriciteit. Daarvan gaan we na invoering van het energieakkoord ongeveer 20% met windenergie opwekken en dan moeten de inpassingsverliezen en de kosten van extra netverzwaring daar nog afgetrokken worden.
Iedereen kent het sprookje ”De nieuwe kleren van de keizer” wel. De kern van het verhaal is heel duidelijk: hoewel alle mensen in de stad spraken over de prachtige stof van de kleren van de keizer, durfde maar één kind de waarheid te zeggen. ”Hij heeft niets aan,” zei het kleine kind, “hij heeft niets aan!” Alle andere mensen keken elkaar weifelend aan. ”Maar hij heeft helemaal niets aan,” riep tenslotte ook het hele volk. En de keizer kromp inéén, want hij vond dat ze gelijk hadden, maar hij dacht: “Ik moet het maar tot het eind volhouden." De kamerheren droegen een sleep die er helemaal niet was. Zo gaat het ook met windenergie.
We gebruiken ongeveer 14% van onze energie in de vorm van elektriciteit. Daarvan gaan we na invoering van het energieakkoord ongeveer 20% met windenergie opwekken en dan moeten de inpassingsverliezen en de kosten van extra netverzwaring daar nog afgetrokken worden.
Dat betekent dat we in de nabije toekomst minder dan 3% van onze energievraag met windmolens gaan invullen – die een deel van de tijd hun piekstroom niet eens op het net kwijt kunnen. In de praktijk kun je stellen dat windenergie vrijwel geen CO2 reductie geeft, mede als gevolg van de inpassingsverliezen. Als je tevens de overlast meeneemt, die windmolens veroorzaken, en het feit dat de huizen in de buurt van windmolens vrijwel onverkoopbaar zijn, dan blijkt wel dat de regering totaal de weg kwijt is. Er is vrijwel geen enkel voordeel van windmolens – alleen maar nadelen.
De regering gaat er van uit dat windmolens erg veel stroom produceren. De overheid heeft dan ook zware maatregelen genomen zodat door de inzet van de crisis, herstelwet en de rijkscoördinatieregeling de inspraak vrijwel volledig buitenspel wordt gezet.
Dat zal hopelijk niet lang meer duren. De gemeenten Aa en Hunze, Borger-Odoorn en Veendam hebben nu de knuppel in het hoenderhok gegooid. Zij hebben de leugen door en laten zich niet meer overlopen door rijk en provincie. De gemeenten gaan procederen tegen deze ondoordachte maatregelen van de minister. Veendam stelt zelfs 50.000 euro ter beschikking aan burgers zodat bezwaar maken niet belemmerd wordt door financiële problemen.
De schellen vallen van de ogen af en het sprookje van windenergie wordt door de eerste wakkere bestuurders niet meer geloofd. In de ogen van de minister zijn dit waarschijnlijk ‘slechts’ een paar kleine gemeenten, maar zij laten zien dat ze echt groot zijn door te aan procederen tegen de leugen die windenergie heet. Bedankt daarvoor namens heel Nederland.
Even terug naar 2011. In 2011 heeft de nationale ombudsman op mijn verzoek een uitspraak gedaan over de voorlichting van het ministerie ten aanzien van deze windenergie. De conclusie van de ombudsman is heel duidelijk:
“Wel is gebleken dat er over de inpasbaarheid van grootschalige toepassing van windenergie in het bestaande energienetwerk momenteel een discussie gaande is. Hoewel diverse onderzoeken hierover positief zijn (over een grootschalige inpasbaarheid van windenergie), bevatten andere onderzoeken kritische kanttekeningen over een eventuele keuze voor grootschalige toepassing van windenergie. […]
De doelstelling van de website www.windenergie.nl is om actuele en objectieve informatie over windenergie beschikbaar te stellen aan alle spelers in het ‘windenergieveld’. Mede omdat het kennisportal in de praktijk onder meer door gemeenten wordt gebruikt om besluiten voor te bereiden of te onderbouwen, acht de Nationale ombudsman het van belang dat bij de informatie op de website ook de lopende discussie wordt belicht. […]
Verbod van vooringenomenheid – niet behoorlijk. […]
De Nationale ombudsman beveelt de minister van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie aan om Agentschap NL de verschillende visies over de grootschalige toepassing van windenergie in het bestaande energienetwerk op de website www.windenergie.nl kort toe te laten lichten en links op te nemen naar de bewuste rapporten.” (zie https://www.nationaleombudsman.nl/rapporten/2011/221)
In 2011 gaf de minister al sterk gekleurde eenzijdige informatie over windenergie. Deze informatie was voornamelijk gebaseerd op modelberekeningen van o.a. Ummels en Kema. Daarna is er niets veranderd, het gaat zelfs zover dat de minister recent in een brief aan de Tweede kamer heeft gesteld dat de beslissing voor het plaatsen van windmolens alleen is gebaseerd op (dezelfde) modelberekeningen. Daarvoor gebruikt hij het argument dat met behulp van praktijkinformatie de vaststelling van de productie en inpassing van windenergie op ons netwerk niet mogelijk is.
Voorafgaand aan deze brief heeft een groep wetenschappers en praktijkdeskundigen een rapport opgesteld waaruit blijkt dat de minister er naast zit. Ook die is met een begeleidende brief naar de kamer gestuurd. Dit is hun conclusie:
”Alles bijeen zal de feitelijke besparing niet uitkomen boven 30% van de verwachte. Hetgeen in 2023 de windbijdrage aan de Nederlandse energie import en winning tot minder dan 0,2% terugbrengt. Deze 0,2% is het soelaas dat de wind ons biedt wanneer onbetrouwbare leveranciers vervelend doen. Intussen ontsieren de molens dan overal het landschap, verlagen de waarde van onroerend goed, bemoeilijken de navigatie op zee en vergroten daarmee de kans op aanvaringen. De bereikte besparing is minder dan 0,3% van de energie die wij in Nederland verbruiken en verwerken en 1% van het eigen verbruik.”
Dit rapport met een begeleidende brief is naar de Tweede Kamer gezonden waarna de minister bovengenoemde brief heeft opgesteld. (zie: http://www.clepair.net/windbesparing.html)
Ook de rekenkamer heeft een en ander op een rij gezet en een brief gestuurd aan de minister waarin is aangegeven dat hij op deze wijze zijn doelen niet zal gaan halen. De minister heeft vervolgens deze brief naast zich neergelegd. Hij steekt zo zijn kop in het zand en gaat gewoon door. (zie http://www.rekenkamer.nl/Publicaties/Onderzoeksrapporten/Introducties/2015/04/Stimulering_van_duurzame_energieproductie_SDE)
Terug naar de uitspraak van ombudsman: de voorlichting van de minister was onvolledig, wat door de ombudsman als niet behoorlijk werd gekwalificeerd in 2011. Toch zijn dit nog steeds vrijwel dezelfde argumenten waarop de minister de beslissing heeft genomen om tot plaatsing over te gaan. Een beslissing die de maatschappij vele miljarden zal gaan kosten – en ook nog eens een onbetrouwbare energievoorziening zal gaan opleveren.
De enige personen die nog echt voordeel zullen hebben van deze dwaling zijn de eigenaren van windmolens en de producenten van energie. In de praktijk leveren windmolens tot ongeveer windkracht 4 maar heel weinig energie en beneden windkracht 2 al helemaal niets. Dat betekent dat de helft van de tijd nauwelijks stroom wordt geleverd en er dus geen enkele centrale wordt uitgespaard.
Goed dat er ook nog bestuurders zijn met gezond verstand. De vraag is alleen of ze in Den Haag niet met verstopte oren zitten.
Lees meer: http://www.groningerkrant.nl/2015/11/windmolens-de-moderne-kleren-uit-het-sprookje-de-nieuwe-kleren-van-de-keizer/#ixzz3rthhSbAX
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial No Derivatives
Follow us: @GroningerKrant1 on Twitter | GroningerKrant on Facebook
Groninger Courant
0 reacties :
Een reactie posten